تو برای همیشه کافی هستی!

تو برای همیشه کافی هستی!
 

خدایا!تو معبود دیرین مایی.تو خدای همیشه ی مایی.همه چیز نو به نو می شود و تو همچنان،هر لحظه، در کار آفرینش تازه ای.

تو برای همیشه کافی هستی!

خدایا!سال نو از راه می رسد و از تو می خواهم که با نو شدن سال،جان ما را هم نو کنی.

خدایا!در این سال نو ،ما را از گزند شیطان در امان نگه دار و به ما توان غلبه بر نفس اماره ببخش.

خدایا!سال نو می شود و فرصتی نو از تو می خواهم.فرصتی که در آن، به کارهایی بپردازم و در راهی قدم بردارم که مرا به تو نزدیک کند.

خدایا!تو بخشنده و بزرگوار و با عظمتی.هر که پشتیبانی ندارد، به پشتیبانی تو  می تواند دلگرم باشد و آن کس که هیچ ذخیره و پس اندازی ندارد،به دارایی و بخشش تو، می تواند تکیه کند.

خدایا!هر که پناهی ندارد، تو پناهش می دهی و آنکه فریاد رسی ندارد، تو به دادش می رسی.تو پشتوانه و پشتیبان و گنج کسانی هستی که هیچ پشتوانه و گنج و پشتیبانی ندارند.

تو برای همیشه کافی هستی!

خدایا!امتحان و آزمایش های تو خوب است و امیدی که در دل ها می آفرینی  بزرگ. تو ناتوان ها را عزت می بخشی و آن ها را که در حال غرق شدن و هلاک شدن هستند نجات می دهی.

خدایا!تو نعمت می بخشی و نیکی می کنی. تو خوش رفتاری و گذشت می کنی.سیاهی شب،روشنی روز،سپیدی ماه و درخشش خورشید،همه در برابر عظمت تو سر به سجده فرو می آورند.

خدایا!ای خدای بی همتا!کمک کن بهتر از آن باشیم که دیگران می پندارند و خطاهایی را که دیگران از آنها خبر ندارند ،بر ما ببخش و به خاطر آنچه که درباره ما می گویند،ما را سرزنش نکن.

تو برای همیشه کافی هستی!

خدایا!تو همه زندگی ام را،تو همه زندگی ام را پر می کنی.تو برای همه زندگی ام کافی هستی.

خدایا!جز تو خدایی نمی شناسم. بر تو و کمک های تو تکیه می کنم،که تو پروردگار زمین و آسمان، تو پروردگار همه جهانی.

خدایا!تو راباور داریم و می دانیم که همه چیز،همه زندگی و همه هستی از آن توست.

خدایا!دل هایمان را همیشه با یاد خودت زنده نگه دار و باران رحمت و مهربانی ات را همیشه بر ما ببار.

 

برگردان آزاد بخشی از دعای پیامبر به مناسبت فرا رسیدن سال نو قمری

سایت تبیان

 


ادامه مطلب


[ چهارشنبه 23 دی 1394  ] [ 6:34 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

نماز ، گفتگویی بی پرده با رب

نماز ، گفتگویی بی پرده با رب

اینبار می خواهم از نماز بگویم این سیر ملکوتی روح تا عالم بالا

لحظه نورانی نماز
صدایی سبز، مرا به سویت فرا می‏خواند.
روح از تنگناهای تاریک و زنجیرهای اسارت، آهسته آهسته بیرون می‏خزد.
از خویشتن تهی و از شوق سرشار، دعوتت را لبیک می‏گویم.
جسم خاکی‏ام را با پاک‏ترین تحفه آسمانی، شست‏وشو داده و آماده پرواز در افلاک می‏شوم.
سجاده ه‏ای سبز، به استقبال لحظه‏ های نورانی نمازم می‏شتابد.
با قامتی راست، رو به قبله‏گاه معبود می‏ایستم و در خلوص لحظه‏ های سبز راز و نیاز،
عظمت و بزرگی‏ات را در کوچکی و ناتوانی‏ام فریاد زده و به هر چه غیر توست، پشت پا می‏زنم.
با هر کلام، گل‏های سرخ و زرد، در سجاده‏ام می‏شکفند؛ سرمست از عطر شامه‏ نوازشان می‏شوم.
تمام ثانیه‏ هایم، رنگ عشق می‏گیرند. دست‏هایم، دو بال می‏شوند رو به آسمان.
سبکبال‏تر از همیشه، در هوای تازه ملکوت، تا مرز شکستن فاصله‏ ها بالا می‏روم
بالا و بالاتر؛ تا آن هنگام که خاک مُهر، سجده‏ام را در آغوش کشد.
به یاد آورم منزلگاه اول و آخرم را
درست در لحظه‏ ای که در اصل خود بیارامم و شیطان‏های مغلوب و رو سیاه، از من و نمازم بگریزند.

 


ادامه مطلب


[ چهارشنبه 23 دی 1394  ] [ 6:32 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

چشمه پاکی

چشمه پاکی
 
قلب ما آدم ها مثل یک آیینه ای است که تمیز و صاف و براق است، ولی گاهی وقتها مثل آیینه او را گرد و غبار می گیرد و همانطور که اگر آیینه را تمیز نکنیم آرام آرام تیره و تار می شود، قلب ما آدم ها ممکن است تیره وتار شود.گاهی وقت ها شیطان مثل گردبادی خاک را جابه جا می کند. به سراغ ما می آید وگرد و غبار سیاهی را با گناهانی مثل دروغ و تهمت و یا کارهای بد دیگری که می خواهد روی قلبمان می ریزد و قلب تمیز و صاف ما را تیره و تار می کند. ولی همان طور که توی خانه مان مواظب هستیم که گرد و غبار روی آیینه ننشیند،دوست داریم از این سیاهی ها نجات پیدا کنیم.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «نمازهای پنجگانه همانند نهر آب گوارایی جلو در خانه شماست. چنان که کسی هر روز خودرا پنج بار در آن بشوید، هیچگونه چرکی باقی نمی ماند». راه از بین بردن سیاهی قلبمان نماز است.

 


ادامه مطلب


[ چهارشنبه 23 دی 1394  ] [ 6:29 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

مرحوم آیت اللّه آخوند خراسانی رحمه الله

مرحوم آیت اللّه  آخوند خراسانی رحمه الله

گفته اند مرحوم آیت اللّه  آخوند خراسانی رحمه الله، صاحب کتاب ارزشمند کفایه الاصول، در نماز حال عجیبی داشت. به ویژه در حالِ سجده و هنگامی که در برابر معبود سر بر خاک می نهاد، سوز و گدازی داشت و اشک و آه و گریه و ناله ای از او دیده می شد که شنونده را واقعا منقلب می کرد.1


1. مرگى در نور، ص 394.

ادامه مطلب


[ سه شنبه 22 دی 1394  ] [ 4:35 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]