رهایی از ظلمات با نماز عصر

رهایی از ظلمات با نماز عصر

63630643006983699000.jpg;

  تمام احکام و اعمالی که از جانب خداوند برای ما قرار داده شده است؛ دارای فضایل و فلسفه‎هایی است که ما برخی را می‎دانیم و خیلی‎ها را نیز نمی‎دانیم. ولی چیزی که مسلم است این که هیچ عملی بدون حکمت نیست. یکی از مواردی که ما انجام می‎دهیم، نماز است. برای نماز فلسفه‎های بسیاری ذکر شده است که در اینجا به یکی از حکمت‎های نماز عصر اشاره می‎کنیم. 

اولین کسی که نماز عصر را برپا کرد، حضرت یونس(علی نبینا و آله و علیه‎السلام) بود. وقتی که آن حضرت از شکم ماهی آزاد شد آن ساعت، وقت نماز عصر بود.

حضرت یونس(علیه‎السلام) دید از چهار تاریکی نجات یافت(تاریکی لغزش، تاریکی شب، تاریکی زیر دریا و تاریکی شکم ماهی) و به خاطر شکر این نعمت‎ها، 4 رکعت نماز گزارد و این اشاره است به بنده مومن، که چهار ظلمت در پیش دارد:

1- ظلمت معصیت؛

2- ظلمت قبر؛

3- ظلمت قیامت؛

4- ظلمت دوزخ .

و بنده مومن وقتی این چهار رکعت نماز را اقامه کند، با هر رکعت از یک ظلمت رها می‎شود .

 بارالها ما را از همه تاریکی‎‎های دنیا و آخرت در امان بدار.

برگرفته از: کشف الاسرار، ج1،ص 654 .

 

 


ادامه مطلب


[ دوشنبه 12 مرداد 1394  ] [ 7:22 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

تنها به یاد او دلها آرامش می‌باید

تنها به یاد او دلها آرامش می‌باید

24536593714032558911.jpg;


  و اگر دلی به یاد غیر او آرامش یابد دلی است كه از حقیقت حال خود غافل است اگر متوجه وضع خود بشود بدون درنگ دچار رعشه و اضطراب می‌گردد.[8]

صاحب مجمع البیان برای ذكر معنائی كرد كه برگشتش به ذكر لفظی است او گفته است خداوند تعالی یك جا ذكر را مایه اطمینان قلب دانسته و در جایی دیگر باعث وجل و ترس قلب خوانده این بدان جهت است كه مقصود از ذكر در اولی به یاد آوردن ثوابها و نعمتهای اوست كه به شمار نمی‌آید و منّتهای او كه كسی را یارای تلافی آن نیست آدمی وقتی به یاد نعمتهای او می‌افتد دلش آرام می‌گیرد و مقصود از ذكر در آنجا كه باعث ترس و اضطراب قلب می‌شود به یاد آوردن عقاب خدا و انتقام اوست كه به یاد هر كه بیاید آرامش را از او سلب می‌كند.[9]


[8] - المیزان، ج 11، 545.
[9] - المیزان، ج 11، ص 545.


ادامه مطلب


[ شنبه 3 مرداد 1394  ] [ 9:13 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

یاد خدا سبب رستگاری

یاد خدا سبب رستگاری

63146489218447679490.jpg;
 

وَ اذْكُرُوا اللَّهَ كَثيراً لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ  [1]
 
خدا را فراوان یاد كنید تا رستگار شوید.

شكّ نیست كه منظور از یاد خدا تنها ذكر لفظی نیست، بلكه خدا را در درون جان حاضر دیدن و به یاد علم و قدرت بی‌پایان و رحمت وسیعش بودن است. این توجّه به خدا روحیه‌ سرباز مجاهد را تقویت می‌كند و در پرتو آن احساس می‌نماید كه در میدان مبارزه تنها نیست. تكیه‌گاه نیرومندی دارد كه هیچ قدرتی در برابر آن مقاومت نمی‌كند و اگر هم كشته شود به بزرگترین سعادت، یعنی سعادت شهادت رسیده است و در جوار رحمت حقّ رستگار خواهد بود، خلاصه یاد خدا به او نیرو و آرامش و قوّت و قدرت و پایمردی می‌بخشد.

ـ به علاوه یاد عشق زن و فرزند و مال و مقام را از دل بیرون می‌راند و توجّه به خدا آنها را كه باعث سستی در امر مبارزه و جهاد می‌شود از خاطر می‌برد. [2]

در المیزان آمده:

ذكر خدا در جمله (و اذكرو الله كثیرا) به معنای یاد خدا در دل و در زبان است چه این هر دو قسم ذكر است و معلوم است كه آن چیزی كه مقاصد آدمی را از یكدیگر مشخص و جدا می‌كند آن حالات درونی و قلبی انسان است.

ـ ذكر را مقیّد به (كثیر) كرد برای این بود كه در میدان‌های جنگ هر لحظه صحنه‌هایی كه انسان را به دوستی زندگی فانی و شیرینی زخارف دنیوی وادار ساخته و شیطان هم با القاء وسوسه خود آن را تأیید كند تكرار می‌شود و لذا فرمود: خدا را زیاد یاد كنید تا بدین وسیله روح تقوی در دلها هر لحظه تجدید و زنده‌تر شود. [3]

پیام ها: [4]

1- يادى از خدا كافى نيست، بايد خدا را بسيار ياد كنيم. «وَ اذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيراً» زيرا اگر در بحران جنگ و حوادث جبهه، ياد خدا زياد نباشد، امكان انحراف در هدف، عمل وشيوه بيشتر است.

2- در جبهه، بايد ياد خدا، جايگزين ياد زن، فرزند، مال و ... شود. «وَ اذْكُرُوا اللَّهَ» چنانكه امام سجاد عليه السلام در دعاى مرزداران مى‏فرمايد: خدايا! ياد مال و فرزندان و ... را از دل رزمندگان ببر و بهشت را جلوى چشمشان جلوه بده. «1»

3- پايدارى و ياد خدا، رمز پيروزى در نبرد و رستگارى جاويد است. فَاثْبُتُوا وَ اذْكُرُوا اللَّهَ‏ ... لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ‏

4- ميدان‏هاى نبرد وجبهه‏ها، يكى از مراكز رستگارى است. «لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».
_______________________________________________________________________________
[1]
- انفال/ 45
[2] - تفسیر نمونه، ج 7، ص 194.
[3] - تفسیر المیزان، ج 9، ص 146.
[4] - تفسير نور(10جلدى)، ج‏3، ص: 329

 


ادامه مطلب


[ جمعه 2 مرداد 1394  ] [ 5:41 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

عبادت عامل نجات يونس

عبادت عامل نجات يونس

64269703285753077021.jpg;

نماز انبیاء

فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحينَ  لَلَبِثَ في‏ بَطْنِهِ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ  [۱]

و اگر او از تسبیح كنندگان نبود تا روز قیامت در شكم ماهی می‌ماند.

او در سایهِ‌ تسبیح پروردگار مشغول عفو خاصش شد. در این جا راه نجات مؤمنان را از غم و اندوه و گرفتاری و مشكلات همان راهی معرفی می‌كند كه یونس ـ علیه السّلام ـ پیموده و آن اعتراف به خطا در پیشگاه حق، و تسبیح و تنزیه و توبه و بازگشت به سوی او است.[۲]

تسبیح یونس این بود كه می‌گفت (لا اله الا انت سبحانك انی كنت من الظالمین)

آیه دلالت دارد بر این كه صرفاً تسبیح او باعث نجاتش شده و لازمه این گفتار آن است كه یونس گرفتار شكم ماهی نشده باشد مگر بخاطر همین كه خدا را منزه بدارد از آن معنائیكه عملش حكایت از آن می‌كرد و در نتیجه از آن گرفتاری كه عملش آن شده بود نجات یافته بساحت عافیت و نجات قدم بگذارد.

از این بیان روشن می‌شود كه عنایت كلام همه در این است كه بفهماند تسبیح او در شكم ماهی مایه نجاتش شد.


پيام‏ها: [۳]

۱- گاهى اولتيماتوم لازم است. فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ‏ ...

۲- تغيير شرايط، ما را از خدا جدا نكند. «مِنَ الْمُسَبِّحِينَ»

۳- تسبيح خداوند، عامل نجات از گرفتارى‏ ها است. حضرت يونس در شكم‏ ماهى مى‏گفت: «سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ»  «كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ»

۴- سابقه‏ى درخشان، يكى از عوامل نجات است. (فرعون و يونس هر دو در دل آب اقرار كردند، ليكن فرعون غرق و يونس آزاد شد، چون او بد سابقه و اين خوش سابقه بود). «الْمُرْسَلِينَ‏- الْمُسَبِّحِينَ»

۵- با اراده‏ى خداوند، انسان مى‏ تواند در شكم ماهى تا قيامت زنده بماند. «لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ» پس عمر طولانى همانند عمر حضرت مهدى از هر استبعادى به دور است.

_____________________________________________________
[۱] - صافات ۱۴۳ ـ ۱۴۴
[۲] - تفسیر نمونه، ص ۱۵۷. ۱۵۸، ۱۶۵، ۱۶۶.
[۳] - تفسير نور(۱۰جلدى)، ج‏۸، ص:۶۱و ۶۲

 


ادامه مطلب


[ جمعه 2 مرداد 1394  ] [ 12:08 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]