اثر دعا بر نماز
اثر دعا بر نماز
در یک روایت داریم که پیغمبر اکرم (ص) فرمود: اگر کسی حاجتی دارد، چه دنیوی و چه اخروی، آن را در نماز عشای آخر یعنی همین نماز عشایی که ما داریم، از خداوند بخواهد که این نماز عشا را امتهای گذشته نداشتهاند.
روایتی دیگر از امام صادق (ع) است که حضرت فرمود: همانا خداوند نمازها را در دوست داشتنیترین ساعات بر شما واجب گردانیده است؛ پس بعد از نمازهای واجب، حاجاتتان را از خدا بخواهید. در اینجا بحث دعای بعد از نماز و تعقیب را مطرح فرموده است.باز از امام صادق (ع) منقول است: هر کس نماز واجبی را به جا آورد، در پی آن دعای مستجابی دارد. در یک روایت دیگر از حضرت سؤال کردند کدام دعا زودتر به اجابت میرسد؟ مراد از «أسمع» شاید این باشد که کدام دعا زودتر مستجاب میشود. حضرت در پاسخ فرمودند که از نظر زمانی، دعا در آخر شب و از نظر عملی، دعا بعد از نمازهای واجب .
مطالبی که تا اینجا گفتیم همه نسبت به اثرگذاری نماز روی دعا بود. حالا میخواهم یک چیز تازه عرض کنم و آن عکس این مطلبی است که مطرح کردم؛ اثرگذاری دعا روی نماز . میخواهم اهمیت دعا را عرض کنم. همه این مطالب تا اینجا این بود که انسان وقتی نماز میخواند، قبل و وسط و بعد از نماز، این روی دعای او تأثیر میگذارد و کاربرد دعا را زیاد میکند. امّا از این طرف هم داریم که دعا روی نماز اثر میگذارد. این یعنی چه؟ یعنی روی قبولی نماز تأثیر دارد.
درروایتی از امام صادق (ع) آمده است که «قَالَ کَانَ أَبِی یَقُولُ»؛ حضرت از پدر بزرگوارشان امام باقر (ع) نقل میفرمایند که ایشان در ذیل آیه «فِی قَوْلِالله تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ وَ إِلی رَبِّکَ فَارْغَبْ»1 ؛ چون از کار فارغ شوی ، به عبادت کوش و با اشتیاق، به سوى پروردگارت روى آور.
پیغمبر اکرم (ص) فرمود: اگر کسی حاجتی دارد، چه دنیوی و چه اخروی، آن را در نماز عشای آخر یعنی همین نماز عشایی که ما داریم، از خداوند بخواهد که این نماز عشا را امت های گذشته نداشته اند
میفرمود: «إِذَا قَضَیْتَ الصَّلَاة بَعْدَ أَنْ تُسَلِّمَ (بعد از اینکه نمازترا خواندی و سلام دادی) وَ أَنْتَ جَالِسٌ (در حالی که نشستهای و هنوز بلند نشدهای) فَانْصَبْ فِی الدُّعَاءِ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَه (در دعا کردن برای امور دنیا و آخرتت بکوش) فَإِذَا فَرَغْتَ مِنَ الدُّعَاءِ فَارْغَبْ إِلَیالله عَزَّوَجَلَّ أَنْ یَتَقَبَّلَهَا مِنْک» (و وقتی که از دعا فارغ شدی، مُلتمسانه از خدا بخواه که نمازت را از تو بپذیرد!) عَجَب! پس این دعای بعد از نماز، باعث میشود که خدا نمازت را قبول کند. توجه داشته باشید که ضمیرِ «هَا» در «أَنْ یَتَقَبَّلَهَا» به «الصَّلَاة» برمیگردد؛ یعنی اثر دعا بر نماز را مطرح فرمودهاند.
حالا این روایت لحن نرمی داشت؛ امّا روایتی داریم که نسبت به کسانی که نماز میخوانند، ولی بعد از آن دعا نمیکنند، لحن تندی دارد؛ «رُوِیَعَنِ النَّبِیِّ أَنَّهُ قَالَ إِذَا فَرَغَ الْعَبْدُ مِنَ الصَّلَاة وَ لَمْ یَسْأَلِالله تَعَالَی حَاجَه یَقُولُالله تَعَالَی لِمَلَائِکَتِهِ(پیغمبر اکرم (ص) فرمود آنگاه که بنده از نمازفارغ میشود و حاجتی از خدا نمیخواهد، خدا به فرشتههایش میگوید) اُنْظُرُوا إِلَی عَبْدِی (به این بنده من نگاه کنید!) فَقَدْ أَدَّی فَرِیضَتِی (نماز واجبش را خواند) وَ لَمْ یَسْأَلْ حَاجَتَهُ مِنِّی (امّا از من درخواستی نکرد) کَأَنَّهُ قَدِ اسْتَغْنَی عَنِّی (مثلاینکه او خودش را از من بینیاز میداند) که چیزی از من نمیخواهد چون اگرخودش را نیازمند میدیدید، الآن که به حسب ظاهر، بالاترین عملی را که عبودیت و بندگی در آن جلوه میکند - یعنی نماز را- به جا آورده است، از من درخواست میکرد. خُذُوا صَلَاتَهُ، (نمازش را بگیرید) فَاضْرِبُوا بِهَا وَجْهَهُ (نمازش را بهصورتش بزنید)! این کنایه از عدمقبولی نماز است. خدا میگوید این نمازخواندنت را من نمیپذیرم.»
توجه داشته باشیم که نمازخواندن برای نزدیکی به خداست نه کاری از سر عادت و این بنده سراپا نیاز و هنگامی که خود را به آن یگانه بی نیاز حس کند صد البته که اظهار نیاز میکند. خوب ما که نمازرا بجا آوردیم چرا از یگانه معبودمان چیزی نخواهیم باید بدانیم الان وقتی است که منتظر است از ما بشنود و نیازمان را به او عرضه کنیم که البته او غنی و بخشنده است .
از بیانات آیتالله آقا مجتبی تهرانی
ادامه مطلب
نماز ظهر و رحمت واسعه الهی
نماز ظهر و رحمت واسعه الهی
هریک از نمازها مزیتی دارند. در بین نمازها، نماز ظهر خصوصیتی ویژه دارد. قرآن میفرماید: «حافظوا علی الصّلوات و الصّلوة الوسطی» [1] روایات، صلات وسطی را به نماز ظهر تفسیر کردهاند، که اولین نماز رسولالله (صلی الله علیهو آله)بود. [2]
فرمودهاند: وقتی آفتاب از دایر نصف النهار زایل شد وظهر فرا رسید، نگذارید نماز ظهر شما به تأخیر افتد. چون هنگام زوال ظهر، درهای رحمت باز است. از خدای سبحان رحمت را مسألت کنید. در این وقت هرگز تنها به فکر خود یا پدر و مادر یا دوستان خود نباشید. بلکه همه را دعا کنید. از امام هشتم (علیه السلام) رسیده است که فرمود:.........
ادامه مطلب
اثر ذکر خدا در بازار
اثر ذکر خدا در بازار
امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند: «من ذکر الله عزّوجلّ فی الاسواق غفر الله له بِعَدَد اهلها»[1]
کسیکه در بازار به یاد خدا باشد، خداوند به عدد اهل بازار او را مشمول غفران وبخشش خود قرار می دهد.و همچنین آن حضرت فرمودند:«من قال فی السّوق اشهد انلا اله الاّ الله و اشهد انّ محمّدا عبده و رسوله کتب الله له الف حسنة»[2]کسی که در بازار ذکرش شهادتین باشد خداوند برای او هزار حسنه می نویسد.
باید گفت که اهل بازار اگر همواره به یاد خدا باشند، از خطاهاو لغزشها و گناهان و صفات رذیله محفوظ می مانند، زیرا لحظه ای جدایی از خداوند باعث می شود تا به خود یا دیگری ظلم کنند.
بنابراین، اگر بخواهیم در کسب و تجارت دچار مفاسد دنیوی از قبیل ریا و اجحاف و بی انصافی واحتکار، و دروغ نشویم و به طور کلّی از محرمات کسب و تجارت به دور باشیم، باید همواره یاد خدا را در قلوب خود زنده نگاه داریم. برای رسیدن به این عمل مهمّ، راههایی وجود دارد که بهترین آن، اقامه نماز است. از امام صادق ـعلیه السّلام ـ «رجال لا تلهیهم تجارة و لا بیع عن ذکر الله و اقام الصّلوة و ایتاء الزّکوة»[3]
مردانی که نه تجارت و نه معامله آنها رااز یاد خدا و برپا داشتن نماز و ادای زکات غافل نمی کند سؤال شد که چه کسانی هستند؟ حضرت فرمودند:آنها تاجرانی هستند که هر گاه وقت نماز فرا می رسد کار را رها کرده و به سراغ نماز می روند. اصولاً فلسفه نماز برای یاد خداست و در قرآن آمده است:«اقم الصّلوة لذکری»[4]نماز را برپا دارید تا به یاد من باشید. و نماز است که انسان را از فحشاء و منکرات باز می دارد:«انّ الصّلوة تنهی عن الفحشاء و المنکر».[5]
پی نوشت ها:
ادامه مطلب
آرامش دل
آرامش دل
وقتی قرآن کریم سخن از نماز به میان میآورد، میفرماید: «و أقم الصّلوة لذکری» [1] نماز بخوانید تا یاد مرا زنده کنید و من در یاد شما به وسیل نماز ظهور کنم. اگر یاد خدا به وسیل نماز ظهور کرد، آن قلب، مطمئن است.
از طرفییاد خدا دلها را مطمئن میکند. «ألا بذکر الله تطمئنّ القلوب» [2] پس دل انسان نمازگزار، مطمئن است. هرگز از غیر خدا نمیترسد. هیچ دشمن؛ چه از درونو چه از بیرون نمیتواند موجب هراس او شود؛ زیرا اهل نماز به یاد حق هستند ویاد حق عامل طمأنینه و آرامش است.
در سور معارج دربار حکمتهای نماز میفرماید: طبع انسان در برابر شداید بیتابی میکند و اگر خیری به او رسید، سعی میکند انحصار طلب باشد و به دیگران ندهد. فطرت انسان بر توحید و طبیعت او به رجس و آلودگی متمایل است. فطرت را انبیا احیا میکنند و طبیعت جز آلودگی چیزی نیست.
قرآن میفرماید: «انّ الانسان خلق هلوعاً اذا مسّه الشّرّ جزوعاً و اذا مسّه الخیر منوعاً الّا المصلّین» [3] اگر رنج و شری به انسان برسد، جزع و بیتابی کرده و صبر را از دست میدهد. و اگر خیری به اوبرسد، سعی میکند به دیگران نرسد و نرساند و منّاع خیر باشد. مگر نمازگزاران.
نمازگزاران، طبیعت را سرکوب و فطرت را احیا کردهاند. خاصیت نماز احیای فطرت است. نمازگزار کسی است که، سرکشی طبیعت را رام کند. او با سرمایه آرامشی که از نماز به دست آورده در فراز و نشیب زندگی سست نمیشود و در شداید و سختیها جزع نمیکند، اگر خیری به او برسد منع نمیکند و از دیگران دریغ نمیدارد.
پی نوشت ها:
ادامه مطلب