پاداش کسى که وضو بگیرد و سپس به مسجد رود

پاداش کسى که وضو بگیرد و سپس به مسجد رود

68477740438403929492.jpg;
 

1- «عن کلیب الصیداوی عن أبی عبد الله ع قال مکتوب فی التوراة أن بیوتی فی الأرض المساجد فطوبى لمن تطهر فی بیته ثم زارنی و حق على المزور أن یکرم الزائر؛ کلیب صیداوى از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: «در تورات نوشته شده است که خانه هاى من در روى زمین مسجدها هستند. خوشا به حال کسى که در خانه اش وضو بگیرد، سپس مرا زیارت کند. و بر کسى که زیارت شده سزاوار است زیارت کننده خود را احترام کند».
2- «عن عبد الله بن جعفر عن أبیه قال قال رسول الله ص قال الله تبارک و تعالى ألا إن بیوتی فی الأرض المساجد تضی ء لأهل السماء کما تضی ء النجوم لأهل الأرض ألا طوبى لمن کانت المساجد بیوته ألا طوبى لعبد توضأ فی بیته ثم زارنی فی بیتی ألا إن على المزور کرامة الزائر ألا بشر المشاءین فی الظلمات إلى المساجد بالنور الساطع یوم القیامة؛ عبد الله بن جعفر از پدرش [امام صادق (ع)] نقل کرده است که پیامبر خدا (ص) فرمود: «خداوند فرموده است: بدانید که خانه هاى من در روى زمین مسجدها هستند که براى اهل آسمان مى درخشند، همان گونه که ستارگان براى اهل زمین مى درخشند. آگاه باشید، خوشا به حال کسى که مسجدها خانه هاى او هستند. آگاه باشید، خوشا به حال کسى که در خانه اش وضو بگیرد، سپس مرا در خانه ام زیارت کند. بدانید که احترام زائر بر عهده کسى است که او را زیارت کرده اند. همان، به کسانى که در تاریکیهاى شب به سوى مساجد روانند نوید ده که روز قیامت نورى درخشان خواهند داشت».
3- «عن الأصبغ بن نباتة قال قال أمیر المؤمنین ع إن الله عز و جل لیهم بعذاب أهل الأرض جمیعا لا یحاشی منهم أحدا إذا عملوا بالمعاصی و اجترحوا السیئات فإذا نظر إلى الشیب ناقلی أقدامهم إلى الصلاة و الولدان یتعلمون القرآن رحمهم فأخر ذلک عنهم؛ اصبغ بن نباته مى گوید: امیر مؤمنان (ع) فرمود: «هنگامى که مردم روى زمین مرتکب گناهان شوند و به زشتکاریها دست یازند، خداوند آهنگ آن مى کند که همه را بدون استثنا عذاب کند؛ ولى چون سالخوردگان را مى بیند که براى نماز به سوى مساجد گام برمى دارند و کودکان قرآن مى آموزند، بر آنان رحمت مى آورد و عذاب را به تأخیر مى افکند».
منابع:

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال - ص 27 - 31

ثواب الاعمال - ترجمه انصارى - ص 57 - 65

 


ادامه مطلب


[ جمعه 12 تیر 1394  ] [ 7:33 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

نماز و باور قیامت

نماز و باور قیامت

84785011471499930107.jpg

«والّذین یصدّقون بیوم الدین» [1] نمازگزاران کسانی هستند که به قیامت باور دارند؛ چون یاد معاد است که انسان را طاهر میکند و هم مشکلات در اثر فراموشی قیامت است.

وقتی قرآن علت تبهکاری تبهکاران را میشمارد میفرماید: «لهم عذاب شدید بما نسوا یوم الحساب» [2] چون روز حساب را فراموشکردند، مستحق عذاب هستند. نمازگزار قیامت را فراموش نمیکند، آن را باور دارد: «و الّذین هم من عذاب ربّهم مشفقون» [3] آنان از عذاب خدای سبحان هراسناکند. نماز آن است که انسان را از قیامت هراسناک و به یاد معاد متذکر کند. «انّ عذاب ربّهم غیر مأمون» [4] چه کسی از عذاب الهی در امان است؟ مگرانسان برگ ایمنی دریافت کرده است؟

پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله)میفرماید: «و اعلموا أنّ الله تعالی اقسم بعزّته أن لا یعذّب المصلّین والسّاجدین و لا یروّعهم بالنّار یوم یقوم النّاس لربّ العالمین» [5] بدانید که خدای سبحان به عزت خویش قسم یاد کرده که نمازگزاران و سجده‌کنندگان را به آتش نسوزاند و آنان را نترساند، روزی که همه گرفتار ترسند نمازگزاران و اهل سجده نمیترسند؛ زیرا صدای آتش جهنم را نمیشنوند: «لایسمعون حسیسها» [6]

از امام صادق (علیهالسلام) نقل شده که فرمود: «اذا صلّیت صلوة فریضة فصلّها لوقتها صلوة مودّعِ یخاف أن لایعهود الیها ابداً....» [7] وقتی نماز میخوانید، مانند کسی نماز بخوانید که میخواهد نماز را وداع کند؛ ممکن است اجل مهلت ندهد به نماز بعدی برسی!

پی نوشت ها:

[1] - سوره معارج، آی 26.

[2] - سور ص، آی 26.

[3] - سور معارج، آیه 27.

[4] - سور معارج، آیه 28.

[5] - اربعین شیخ بهایی، ح9.

[6] - سور انبیاء، آیه 102.

[7] - الامالی و المجالس، ص 212، مجلس 44، ح10.


ادامه مطلب


[ جمعه 12 تیر 1394  ] [ 1:44 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

حشر با فرشتگان

حشر با فرشتگان

47933287097663568969.jpg

درذیل آیه کریمه «الحمدلله فاطر السّموات و الارض جاعل الملائکة رسلاً اُوْلی أجنحةٍ مثنی و ثُلاث و رباع یزید فی الخلق ما یشاء انّ الله علی کلّشیءٍ قدیر» [1] آمده است که جعفر طیار (سلام الله علیه) وقتی دو دستش را در راه خدا داد، خدای سبحان به او دو بال مرحمت کرده که: «یطیر بهما فی الجنّه» [2] وی با آن دو بال به همراه فرشتگان در بهشت، مشغول پرواز است. فضیلت حشر با فرشتگان، که هیچ لذتی بالاتر از آن نیست، در روایات برای بندهصالح خدا، از حضرت ابوالفضل العباس نیز گفته شده [3] و این گونه پاداشهای غیبی، ظهور راز عبادت و اطاعت و بروز روح بندگی است........


ادامه مطلب


[ جمعه 12 تیر 1394  ] [ 1:43 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

نماز و طهارت روح

نماز و طهارت روح

83369669086174815802.jpg

ازامام صادق (علیه السلام) نقل شده است که فرمود: «اوّل ما یحاسب به العبد عن الصّلوة فاذا قبلت قبل منه سائر عمله و اذا ردّت علیه ردّ علیه سائر عمله، فاذا صلّیت فاقبل بقلبک الی الله عزّ و جلّ فانّه لیس من عبدٍ مؤمنٍ یُقبل بقلبه علی الله عزّ و جلّ فی صلوته و دعائه إلّا اقبل الله علیه بقلوب المؤمنین الیه و أیّده مع مودتّهم ایّاه بالجنّة». [1]

اول چیزی که انسان به آن محاسبه میشود؛ نماز است. اگر نماز قبول شد، سایر اعمالهم از نمازگزار قبول میشود و اگر رد شد، اعمال دیگر نیز مردود است. پس هرگاه نماز میخوانی، با قلب خود متوجه خدای سبحان باش تا دعا و نماز تو قبول شود و خدا با قلوب مؤمنان به تو رو کند.

قرآن کریم نماز و نمازگزار را به خوبی معرفی فرموده است؛ نمازگزار کسی است که مسائل مالی برعهد او نیست، طمع و آز در درون او نیست. وقتی که طبیعت دنیاپرست انسان راخالق انسان تبیین میکند که: «انّ الانسان خلق هلوعاً اذا مسّه الشّرّ جذوعاً و اذا مسّه الخیر منوعاً الّا المصلّین» [2] . ابتدا مفاسد طبیعت انسان را تشریح میکند؛ آنگاه میفرماید: نمازگزاران از این رذایل محفوظند. معلوم میشود نماز انسان را از این رذایل محفوظ و تطهیر میکند. بنابراین، فضیلت و کمال انسان از نماز خواهد بود؛ زیرا نماز بسیاری از فضایل را برای انسان تحصیل، و بسیاری از رذایل را برطرف میکند.

امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نهجالبلاغه از رسولالله (صلی الله علیه و آله)نقل فرموده که: مندر عجبم از کسی که چشمهای درِ منزل اوست و شبانهروز پنج بار در آن چشمه شستشو میکند، با این حال، باز آلوده است. چون نماز مثل چشم زلال است که انسان نمازگزار در وقتهای پنجگانه در آن شستشو میکند. [3]

نماز کوثریاست که انسان را تطهیر میکند. قهراً اگر ما از نماز این طهارت را در خود احساس نکردیم، باید بپذیریم آن نماز واقعی را نخواندهایم. ممکن است نماز صحیح باشد، لکن مقبول نیست؛ زیرا نمازی مقبول است که روح انسان را تطهیر کند. آنگاه گذشته از اقبال الهی و بهشت خداوند متعال، دلهای دیگران را متوجه شما میکند و شما محبوب دیگران میشوید.

چه ذخیرهای بالاتر از اینکه دلهای مؤمنان به طرف انسان متوجه باشد؟ زیرا در مشکلات، مؤمنین یار انسانند. دعای مؤمنان نسبت به انسان مؤثر است. اگر انسان بخواهد مؤمنان مشکل او را حل کنند، برای او دعا و طلب آمرزش کنند، باید قلب خودش را مخصوصاً در حال نماز متوجه خداوند سازد.

وقتی انسان در نماز قلب را مهار میکند که چشم و گوش را در بیرون مهار کرده باشد. اگر در بیرون نماز، چشم و گوشش را حفظ کرد، در نماز دشمنی درونی هجوم نمیآورد. مهم آن است که انسان در بیرون، نماز خود را حفظ کند.

پی نوشت ها:

[1] - کافی، ج3. ص 268.

[2] - سور معارج، آیات 19 تا 22.

[3]- تعاهدوا امر الصّلوة و حافظوا علیها و استکثروا منها... و شبهها رسولالله (صلی الله علیه و آله)بالحمّة (الجمّة) تکون علی باب الرّجل، فهو یغتسل منها فی الیوم و اللّیلة خمس مرّات فما عسی أن یبقی علیه من الدّرن؟ (نهجالبلاغه، خطب 199).


ادامه مطلب


[ جمعه 12 تیر 1394  ] [ 1:39 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]