خاطره

  بهلولگروهى را دید که مسجدى مى سازند و ادعا مى کنند که براى خداست ، او بر سنگى نوشت : بانى این مسجد بهلول است و آنرا شبانه بر در مسجد نصب کرد. روزبعد که کارگران سنگ را دیدند به هارون الرشید ماجرا را گفتند او بهلول را حاضر کرد و پرسید چرا مسجدى را که من مى سازم به نام خودت کرده اى ؟

بهلولگفت اگر تو مسجد را براى خدا مى سازى بگذار نام من بر آن باشد خدا که مى داند بانى مسجد کیست ، او که در پاداش دادن اشتباه نمى کند. اگر براى خداستچه نام من باشد چه نام تو این که مهم نیست . بهلول با این کار به او فهماند که قصد قربت ندارد بلکه قصد شهرت و نام دارد. به همین جهت قرآن اعمال کفار را به سراب تشبیه مى کند که بنظر آب مى آید امّا واقعیتى ندارد: (وَالَّذینَ کَفَروُا اَعْمالُهُم کَسَرابٍ بِقیعَة یَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ ماءً) [18]

اعمال کافران همچون سرابى است در بیابان خشک ، که انسان تشنه آنرا آب مى پندارد.

اصولا اسلام ، عملى را صالح مى داند که هر چهار عنصر آن نیک باشد: عمل ، انگیزه ، وسیله و شیوه .

نهتنها در ابتداى کار قصد قربت لازم است ، بلکه در طول عمل باید قصد قربت دوام داشته باشد، والاّ کلّ عمل باطل است . اگر موتور هواپیما حتى دقیقه اىاز کار بیفتد سقوط حتمى است . شرک و ریا در نیّت ، حتى اگر یک لحظه باشد تمام عمل را حبط و نابود مى کند.

[18] - سوره نور، آیه 39.