برپایی نماز جماعت با خانواده

برپایی نماز جماعت با خانواده

58930911572969692115.jpg;

شخصی خدمت رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمد و گفت: من بیابان نشین هستم و همسر و فرزندان و خدمتکارانم با من زندگی می کنند. به هنگام نماز، اذان و اقامه می گویم و همراه همه خانواده به نماز می ایستیم. آیا ثواب نماز جماعت را به دست می آوریم؟ حضرت فرمودند: آری. او گفت: گاهی خدمتکارانم برای انجام دادن کاری از خانه خارج می شوند و من و همسر و فرزندانم با هم به نماز می ایستیم. آیا نماز جماعت خوانده ایم؟ پیامبر فرمودند: آری. مرد دوباره پرسید: در بعضی روزها، فرزندانم نیز برای چرانیدن گوسفندان به صحرا می روندو من با همسرم تنها می مانیم و به هنگام نماز من اذان و اقامه می گویم و همراه همسرم نماز می خوانیم. آیا این نماز، جماعت به شمار می آید؟ پیامبر فرمودند: آری.1


1. فروع کافى، ج 3، ص 371.

ادامه مطلب


[ یک شنبه 20 دی 1394  ] [ 7:37 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

همسایگان مسجد و نماز جماعت

همسایگان مسجد و نماز جماعت
 
08794363958024736996.jpg;
 
حضرت علی علیه السلام در کوفه، هر روز می دیدند که عده ای از کسانی که در همسایگی مسجد منزل دارند، نمازهای خود را در خانه به جای می آورند و به مسجد نمی آیند. حضرت فرمودند: یا به مسجد بیایید و نمازتان را با ما به جماعت بخوانید یا از همسایگی مسجد کوچ کنید.1 (زیرا مسجد روز قیامت شکایت خواهد کرد).
1. تنبیه الخواطر، ص 331.

 


ادامه مطلب


[ یک شنبه 20 دی 1394  ] [ 7:35 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

علی علیه السلام در محراب نماز

 علی علیه السلام در محراب نماز

76928449743510003322.jpg;

هنگام وضو گرفتن، لرزشی وجود مبارک امیرمؤمنان علی علیه السلام را فرا می گرفت. هنگامی که در محراب عبادت می ایستاد، رعشه بر اندامش می افتاد و از بیم عظمت پروردگار، اشکِ چشمانش بر محاسن شریفش جاری می شد. سجده های او طولانی و سجده گاهش همیشه از اشک چشم مرطوب بود. او در محراب عبادت به شدت گریان و در دشوارترین لحظات نبرد خندان بود.1


1. سیدمهدى شمس الدین، داستان نماز عارفان، تهران، ستاد اقامه نماز، 1377، چ 4، ص 20.

ادامه مطلب


[ یک شنبه 20 دی 1394  ] [ 7:32 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

به جا آوردن نماز تا صبح

به جا آوردن نماز تا صبح
 
46694784005669406325.jpg;
 
امام حسن علیه السلام فرمود: شب جمعه، مادرم زهرا علیهاالسلام در محراب خود به عبادت ایستاد و تا صبح به نماز، رکوع، سجود، قیام و دعا مشغول بود و من می شنیدم که پیوسته برای همسایگان و مؤمنان دعا می کند، در حالی که برای خود دعایی نمی کرد. صبح از او پرسیدم: چرا برای خود دعا نکردی، چنان که برای دیگران دعا می کردی؟ فرمود: پسر جانم! اول همسایه را باید دعا کرد و در آخر خود را.1
1. منتهى الآمال، ج 1، ص 97.

 


ادامه مطلب


[ یک شنبه 20 دی 1394  ] [ 7:29 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]