نماز اول وقت در آیات

نماز اول وقت در آیات
02725964216585619411.jpg;

 در برخی از آیات قرآن کریم به نماز اول وقت خواندن اشاره شده است؛ با هم برخی از این آیات را مرور می کنیم. البته تفسیر این آیات برگرفته از تفاسیر المیزان و نمونه است.
1. «وَهُمْ عَلَى صَلاتِهِمْ یُحافِظُونَ» تفسیر معروف آیه این است که مراد از محافظت بر نماز، محافظت بر وقت نماز است.
2. «رِجَالٌ لاَّتُلْهِیهِم تَجَـرَة وَلاَبَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَوةِ؛ مردانى که نه تجارت و نه معامله آنها را از یاد خداوند و بر پا داشتن نماز غافل نمى‌کند» (2)
در روایت آمده: آنها تاجرانى هستند که تجارت و بیع، آنان را از یاد خداوند غافل نمى‌سازد، هنگامى که وقت داخل مى‌شود حق آن را ادا مى‌کنند.
3. «فَخَلَفَ مِن بَعدِهِم خَلفٌ أَضَاعُوا الصَّلَوةَ؛ آنگاه از پى ایشان کسانى آمده‌اند که نماز را تباه ساخته‌اند» (3)
از امام صادق علیه السلام روایت شده: مراد از ضایع کردن نماز، تأخیر از وقتش است، نه ترک کردن نماز.
4. «فَوَیلٌ لِّلمُصَلِّینَ*الَّذِینَ هُم عَن صَلاَتِهِم سَاهُونَ؛ پس واى بر نمازگزارانى که از نمازشان غافلند!» (4)
حضرت على علیه السلام مى‌فرمایند: ایشان غافل و بى‌توجه به اوقات نماز هستند.
قرآن مى‌فرماید: «حَـفِظُوا عَلَى الصَّلَوَ‌تِ وَالصَّلَوةِ الْوُسْطَى وَقُومُوا لِلَّهِ قَـنِتِینَ؛ در انجام دادن همه نمازها به خصوص نماز وسطى (نماز ظهر) کوشا باشید! و از روى خضوع و اطاعت براى خدا به پا خیزید» (5)
بعضى از مفسران این آیه را دلیلى بر خواندن نماز در اول وقت مى‌دانند. از نظر فقها نماز در اول وقت مستحب است امّا به دلیل مشکلى نظیر: دیر رسیدن به مدرسه یا منتظر... مى‌توان نماز را با تأخیر خواند.

پی نوشتها:
1- انعام، آیه92.
2- نور، آیه37.
3- مریم، آیه59.
4- ماعون، آیه4ـ5.
5- بقره، آیه238.

 


ادامه مطلب


[ دوشنبه 29 تیر 1394  ] [ 10:00 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

داستانی از شفاعت نماز اول وقت

داستانی از شفاعت نماز اول وقت

93903066106400242169.jpg

آی رفقایی که به نماز اول وقت عادت کرده‌اید، همین نماز اول وقت شما را نزد ملک‌الموت شفاعت می‌کند. یک کسی گفت: من یک کسالتی داشتم- ظاهراً یرقان گرفته بود و کسانی که یرقان می‌گیرند کبدشان حساس می‌شود و فقط باید شیر و شیر برنج بخورند، آن وقت چنین کسی یک اشتهای قوی پیدا می‌کند برای خوردن گوشت - گفت: اشتهای زیادی به گوشت پیدا کرده بودم، گفتم: یک لقمه گوشت به من بدهید!
گفتند: اگر ما به تو گوشت بدهیم؛ تو از بین خواهی رفت. گفت: بالاخره آهسته، بدون اینکه کسی بفهمد، محل گوشت کوبیده را پیدا کردم و از آن خوردم! تا خوردم، دل درد سختی گرفتم! طبیب آمد آهسته به اطرافیان من گفت: این مریض چه کار کرده که در مخاطره افتاده است؟ گفتند: از خودش بپرس.
بهطبیب گفتم: آقا من گوشت خورده‌ام. طبیب گفت: امیدی به درمانت نیست! ایشان به امام زمان (علیه السلام) متوسل می‌شود. گفت: همان شب دیدم یک شخص فوق‌العاده زیبارو با یک شخص دیگر که چنگکی در دستش بود، وارد شدند.
اینشخص حضرت ملک الموت (علیه السلام) بوده است و شخص زیبارو هم نماز اول وقتش- هر چه ملک الموت (علیه السلام) می‌خواست که این چنگک را بیندازد و ازنوک پنجه روح را بکشد، آن شخص زیبارو جلوی دست او را می‌گرفت! بالاخره مانع از قبض روح توسط ملک الموت (علیه السلام) شد. نماز اول وقت بین شما و مرگ شما شفاعت می‌کند. مبادا از دست دهید.

آیت الله میرزا عبد الکریم حق شناس رحمه الله علیه

 


ادامه مطلب


[ یک شنبه 14 تیر 1394  ] [ 1:40 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

شیطان هم دنیا را گرفت و هم نماز اول وقت را

شیطان هم دنیا را گرفت و هم نماز اول وقت را

35188041360821858463.jpg

یکآقای فرش فروش که اهل نماز اول وقت بود به بنده گفت: یک کسی برای خریدن فرش وارد مغازهٔ بنده شد. گفتم: وقت نماز است. گفت: من وقت ندارم، مسافرم ومی‌خواهم بروم. هر چه اصرار کردم، دیدم نمی‌شود و گول شیطان را خوردم و یکقدری که از نماز اول وقت گذشت، دیدم همین آقای مشتری که خیلی شیفتهٔ این معامله بود، گفت من باید قدری تامل بکنم! و از خرید منصرف شد!!
شیطان هم دنیا را گرفت و هم نماز اول وقت را.
امیرمومنان فرمودند: اگر مومن، دنیا را مانع از آخرت خودش قرار بدهد؛ پروردگار او را از هر دو باز می‌دارد.
پروردگار می‌فرماید: چرا این شخص نماز را تند می‌خواند؟! مگر رفع شداید و حوائج او و قضای حاجات او در دست کسی غیر از من است؟!

 مرحوم آیت‌الله حق‌شناس تهرانی


ادامه مطلب


[ پنج شنبه 11 تیر 1394  ] [ 10:53 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

نماز اول وقت مستحب است نه واجب!

نماز اول وقت مستحب است نه واجب!

68321859851345075303.jpg

درابتدا ذکر این نکته لازم است که خواندن نماز در اول وقت، امری است مستحب نه واجب؛ یعنی اینکه بجا آوردن نماز در اول وقت نسبت به وقت های بعدی، ثواببیشتری دارد و به تأخیر انداختن آن موجب کم شدن ثواب این عمل خواهد شد.

اهمیّت نماز اوّل وقت
در قرآن یکی از خصوصیات اهل ایمان محافظت بر نماز بیان شده است: «و الّذینهم علی صَلواتِهم یحافِظون»[1] مۆمنان کسانی هستند که بر نماز خویش مواظبتو همه اوقات نماز را حفظ می‌کنند. محافظت نماز، همان توجه ویژه به نماز و عدم سهل‌انگاری در برپایی این امر مهم است؛ این محافظت صورت های گوناگونی دارد که یکی از آنها بجا آوردن نماز در اول وقت است.
وقتی تصمیم گرفتیدنماز را در اوّل وقت بخوانید، مقید باشید که حتی برای نیم ساعت هم که شده آن را به تأخیر نیندازید؛ چرا که پذیرش تأخیر نیم ساعتی، فتح بابی برای شیطان است تا امیدوارانه به وسوسه‌ها و فشارهای خود ادامه دهد و شما را راضی به پذیرش تأخیرهای بیشتر نماید


رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمودند: تا انسان مواظب نمازهای پنج‌گانه در اوقاتش می‌باشد، شیطان از او می‌ترسد پس وقتی آن را ضایع ساخت (نمازها را در اوقاتش نخواند) شیطانبر او جرأت نموده و او را به گناهان بزرگ وا می‌دارد. [2]

امام ششم فرمود: هنگامی که انسان نماز را در اول وقت خواند، نوری سفید و پاکیزه به آسمان می‌رود و می‌گوید: خدا تو را حفظ کند که مرا حفظ کردی و برعکس اگرکسی نسبت به وقت نماز مراقبت نکند سیاهی تاریک بالا رفته و می‌گوید: مرا ضایع ساختی خدا تو را ضایع کند. [3]

جایگاه نماز اوّل وقت بگونه‌ای است که حتی جهاد و جنگ در راه خدا نیز باعث نمی‌شود تا انسان آن را از اول وقت به تأخیر بیندازد، هنگامی که علی ـ علیه السلام ـ در جنگ صفّین سرگرم نبرد بود در میان هر دو صف کارزار مواظب وضع آفتاب بود (تا ببیند که ظهر می‌شود و نماز ظهر را بخواند) ابن عباس عرض کرد یا امیرالمۆمنین این چه کاری است؟ فرمود: منتظر زوال هستم تا نماز بخوانم. ابنعباس گفت: آیا حالا وقت نماز است با این سرگرمی به جنگ. فرمود: چرا با ایشان می‌جنگیم؟ تنها به خاطر نماز با آنان نبرد می‌کنیم. [4]

امام حسین ـ علیه السلام ـ نیز در ظهر عاشورا هنگامی که وقت نماز فرا رسید،نماز را به همراه اصحاب در اول وقت اقامه کردند. سعید بن عبدالله حنفی هنگام نماز امام، جلوی او ایستاد و همه تیرهای دشمن را که به سوی امام می‌آمد به جان خرید تا آنجا که نماز امام پایان یافت. و او غرق در خون، اولین شهید نماز در جبهة کربلا شد. [5]

پی نوشت ها:
[1]. معارج/ 34.
[2]. محمدی ری‌شهری. محمد، میزان الحکمة، بیروت، مۆسسه دارالحدیث، 1419 هـ. ق، ج 4، ص 1645.
[3]. همان.
[4]. قمی، شیخ عباس، سفینه البحار، ناشر دارالاسوة، ج 5، ص 151.
[5]. محدثی، جواد، پیامدهای عاشورا، ناشر کوثر غدیر، چاپ سوم، 1381.


ادامه مطلب


[ دوشنبه 8 تیر 1394  ] [ 5:55 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]