ثواب نماز شب

1- «عن عبد الله بن سنان عن أبی عبد الله ع قال شرف المؤمن صلاة اللیل و عز المؤمن کفه عن الناس؛ عبدالله بن سنان از امام صادق (ع) روایت کرده است: نماز شب، مایه شرافت و والائى انسان مؤمن است، و عزت انسان باایمان در خوددارى او از دریوزگى کردن از مردم مى باشد».
2- «عن معاویة بن عمار عن بعض أصحابه عن أبی عبد الله ع قال علیکم بصلاة اللیل فإنها سنة نبیکم و دأب الصالحین قبلکم و مطردة الداء عن أجسادکم؛ معاویه بن عمار به نقل یکى از اصحاب روایت کرده است که امام صادق (ع) فرمود: بر شماست که نماز شب بخوانید، زیرا نماز شب، سنت پیامبر شما و شیوه مردان نیکوکارى است که پیش از شما مى زیسته اند، و نیز باعث دورى بیماریها از بدنهاى شماست».
3- «و بهذا الإسناد قال قال أبو عبد الله ع صلاة اللیل تبیض الوجوه و صلاة اللیل تطیب الریح و صلاة اللیل تجلب الرزق؛ و به همین سند از امام صادق (ع) روایت کرده است: نماز شب، چهره ها را سفید و نورانى و بدن آدمى را معطر مى سازد و نیز موجب فراوانى روزى است».
4- «عن إبن عمر عمن حدثه عن أبی عبد الله ع قال إن کان الله عز و جل قد قال- المال و البنون زینة الحیاة الدنیا إن الثمان رکعات التی یصلیها العبد آخر اللیل زینة الآخرة؛ محمدبن عمر به نقل از یکى از راویان حدیث، از امام صادق (ع) روایت کرده است: همان گونه که خداوند متعال (در سوره کهف آیه 46) مى فرماید: زینت زندگانى دنیا، مال و اولاد آدمى است؛ زینت آخرت هم در هشت رکعت نمازى است که بنده خدا در آخر شب مى خواند».
5- «و بهذا الإسناد عن أبی عبد الله ع أنه جاءه رجل فشکا إلیه الحاجة فأفرط فی الشکایة حتى کاد أن یشکو الجوع فقال له أبو عبد الله ع یا هذا أ تصلی باللیل قال فقال الرجل نعم قال فالتفت أبو عبد الله ع إلى صاحبه فقال کذب من زعم أنه یصلی باللیل و یجوع بالنهار إن الله عز و جل ضمن بصلاة اللیل قوت النهار؛ و باز به همین سند از امام صادق (ع) نقل شده است که آن حضرت به کسى که از تنگدستى و فقر شکایت بسیار مى کرد تا جایى که نزدیک بود اظهار گرسنگى کند، فرمود: اى مرد! نماز شب مى خوانى؟! عرض کرد: بلى! راوى مى گوید که آن حضرت به یکى از اصحاب خود رو کرد و فرمود: کسى که نماز شب مى خواند اگر ادعا کند گرسنه است سخن به گزاف رانده و دروغ گفته است، زیرا خداوند متعال در ازاى نماز شب او، ضامن روزى آن روز او شده است».
6- «عن أبی بصیر عن أبی عبد الله ع قال حدثنی أبی عن جده عن آبائه عن علی بن أبی طالب ع قال قیام اللیل مصحة للبدن و رضاء الرب و تمسک بأخلاق النبیین و تعرض لرحمة الله تعالى؛ ابوبصیر از امام صادق (ع)، و آن حضرت از پدران بزرگوارش، از امیر مؤمنان على (ع) روایت کرده است که فرمود: نماز شب، بدن را سلامت مى بخشد، موجب خشنودى پروردگار مى گردد و مقید بودن به اخلاق پسندیده پیامبران الهى و خود را در معرض رحمت خداوندى قرار دادن است».
7- «عن علی بن محمد النوفلی قال سمعته یقول إن العبد لیقوم فی اللیل فیمیل به النعاس یمینا و شمالا و قد وقع ذقنه على صدره فیأمر الله تبارک و تعالى أبواب السماء فتفتح ثم یقول للملائکة انظروا إلى عبدی ما یصیبه فی التقرب إلی بما لم أفترض علیه راجیا منی لثلاث خصال ذنبا أغفره له أو توبة أجددها له أو رزقا أزیده فیه فأشهدکم ملائکتی أنی قد جمعتهن له؛ على بن محمد نوفلى روایت کرده است: از او شنیدم که: گاه مى شود که بنده اى براى نماز شب برخیزد و خواب بر او غلبه مى کند و به سمت راست و چپ مى غلطد (و از خستگى و شدت خواب) چانه او به روى سینه اش مى چسبد، در این حال خداوند متعال فرمان مى دهد که: درهاى آسمانها را بگشائید، و به فرشتگان فرماید که: به این بنده من نظر کنید که براى نزدیک شدن به من، چه سختى هایى را بر خود روا مى دارد در حالى که من این عمل را بر او واجب نکرده ام، و او از من سه چیز مى طلبد: اول آنکه گناهانش را بیامرزم، دوم آنکه توفیق توبه را به او ارزانى دارم، سوم آنکه روزى او را فراوان کنم؛ و من اى فرشتگان! شما را گواه مى گیرم که هر خواسته او را برآورده کردم».
8- «عن معاویة بن عمار الدهنی عن أبی عبد الله ع قال صلاة اللیل تحسن الوجه و تحسن الخلق و تطیب الریح و تدر الرزق و تقضی الدین و تذهب بالهم و تجلو البصر؛ معاویه بن عمار دهنى از امام صادق (ع) نقل کرده است: نماز شب، چهره را زیبا، اخلاق را نیکو، بوى بدن را خوش، روزى را فراوان، بدیها را ادا، غصه اندوه را برطرف و قدرت بینائى را افزون کند».
9- «عن الحسین بن الحسن الکندی عن أبی عبد الله ع قال إن الرجل لیکذب الکذبة فیحرم بها رزقه قلت و کیف یحرم رزقه فقال یحرم بها صلاة اللیل فإذا حرم صلاة اللیل حرم الرزق؛ حسین بن حسن کندى از امام صادق (ع) روایت کرده است: گاهى انسان دروغ مى گوید و موجب آن مى گردد که از روزى مقدرش محروم شود. عرض مى کند: چگونه از روزى مقدر خود محروم مى شود؟! (کنایه از اینکه دروغ گفتن چه ارتباطى با محروم شدن از روزى مقدر دارد؟!)، حضرت مى فرماید: یکى از آثار سوء دروغ، محروم شدن از (فیض) نماز شب است، و چون آدمى از نماز شب محروم ماند، از روزى مقدر (که نتیجه خواندن نماز شب است) بى نصیب گردد».
10- «عن فضیل عن أبی عبد الله ع قال إن البیوت التی یصلى فیها باللیل بتلاوة القرآن تضی ء لأهل السماء کما تضی ء نجوم السماء لأهل الأرض؛ فضیل از امام صادق (ع) روایت کرده است: خانه هائى که شبها در آنها نماز و قرآن تلاوت مى شود، در نظر اهل آسمان مى درخشند همان گونه که ستارگان آسمانى براى اهل زمین مى درخشند».
11- «عن إبراهیم بن عمر رفعه إلى أبی عبد الله ع فی قول الله عز و جل- إن الحسنات یذهبن السیئات قال صلاة المؤمن باللیل تذهب بما عمل من ذنب بالنهار؛ ابراهیم بن عمر بدون ذکر اسامى راویان پیش از خود، از امام صادق (ع) نقل مى کند که آن حضرت در معنى این آیه مبارکه: همانا خوبیها، بدیها را از بین مى برند، فرمود: نماز شبى که انسان مؤمن بجاى مى آورد، گناهانى را که در روز مرتکب شده است، از بین مى برد».