احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

صمیمانه با پیرمردی که بر بال ملائک، گنبد هشتمین خورشید را می‌شوید؛

ایستاده ام مقابل طلایی گنبدت
در این شب تیره و سیاه
چه زیبا می درخشد در ازدحام این همه رنگ و نور
انگار در دل زائر خسته ات هزار هزار چراغ روشن می شود
رنگین کمان میکنی قلب ها را با دریای بیکران مهرت
ای رئوف بی همتا

آدم‌های بسیاری را دیده‌ام. تنها، دو نفره، با خانواده، نشسته روی ویلچر، عصا به دست و یا معمولی. خیلی معمولی. آن‌‌قدر معمولی که ممکن است به چشم نیایند. آدم‌هایی که هر کدام قسمتی از یک جمعیت‌اند که می‌روند تا به خلوت‌های شخصی‌شان برسند.

اخلاق فردی: ادب 

اخلاق، یكی از عناصر مهم شخصیت انسان است، و كاشف كیفیت ذات، و درون اوست. امام رضا علیه‌السلام به اخلاق عالی و ممتاز، آراسته بودند، و بدین سبب دوستی عام و خاص را، به خود جلب كردند، همچنین انسانیت آن حضرت، یگانه و بی‌مانند بود، و در حقیقت تجلی روح نبوت، و مصداق رسالتی بود كه خود آن حضرت، یكی از نگهبانان و امانت‌داران و وارثان اسرار آن به شمار می‌رفت. از ابراهیم بن عباس صولی (1) نقل شده، كه گفته است:

هنگامی که امام رضا علیه السلام به دعوت اجباری مأمون، از مدینه به سمت خراسان حرکت کردند، هیچ کس گمان نمی کرد که این سفر سرآغاز یک جریان فرهنگی نوین در عصر خلافت عباسیان شود و زمینه فروپاشی شوکت و قدرت آنها و تقویت جایگاه اجتماعی شیعیان را فراهم کند. امام رضا علیه السلام در این سفر از ابتدا تا انتها با شیوه ای هوشمندانه به گونه ای عمل کردند که نه تنها خواسته های مأمون در مسیر سفر محقق نشد، بلکه بر خلاف آنچه او در سر می پروراند، زمینه گرایش بیشتر مردم به این امام همام و آشنایی آنها با افکار ایشان به عنوان امام شیعیان بیش از پیش فراهم شد.