ولید بن عقبه که برادر مادری عثمان بود توسط عثمان او را حاکم و استاندار کوفه شد ولید بواسطه میگساری، صبح هنگام با حالت مستی در مسجد جامع کوفه آمد و طبق معمول با مردم نماز جماعت گزارد در اثنای نماز بنای بد مستی نهاد و اشعار عاشقانه خواند و چون به حال خود نبود به جای دو رکعت چهار رکعت نماز صبح را خواند سپس رو به جماعت پشت سر خود کرد و گفت: امروز نشاط خوبی دارم اگر بخواهید می‏توانم زیادتر هم بخوانم؟!
ولید استفراغ کرد و سپس بیهوش به زمین افتاد جمعی از حاضران که ناظر اوضاع بودند انگشتر استاندار مست را از دستش خارج کردند یکی از این چند نفر جندب بن زهیر بود که وقتی به عثمان قضیه را گفت: عثمان او را با تازیانه زد آنها پیش عایشه رفتند و بی‏اعتنایی عثمان را به حرکت زشت ولید عنوان کردند، آنگاه خدمت علی (علیه‏السلام) رفتند. علی (علیه‏السلام) نزد عثمان آمد و فرمود: اجرای حکم الهی را درباره تبهکاران را تعطیل نمودی و افرادی را که شهادت به فسق برادرت ولید دادند کتک زدی و احکام خدا را دگرگون ساختی با این که عمر بن خطاب به تو دستور داد که مردان بنی امیه و مخصوصاً اولاد ابی معیط را بر گردن مردم مسلط مکن! چرا این فاسق را بر سر مردم مسلط کردی؟!
عثمان پرسید: اکنون نظر شما چیست و چه باید کرد؟ حضرت فرمود: باید فوری ولید را از حکومت کوفه معزول نمائی و دیگر هیچ کاری به وی محول نکنی، سپس شهود را احضار کن اگر گواهی آنها از روی گمان و دشمنی نبود باید حد شرابخوار را درباره ولید جاری نمایی.
عثمان؛ سعید بن عاص را استاندار کوفه کرد؛ ولید وقتی وارد مدینه شد و نزد عثمان رسید عثمان ولید را خواست و لباس فاخری (به جای لباس محکومین) به وی پوشانید و با کمال عزت او را در اتاقی نشانید آنگاه اعلام کرد هر کس می‏خواهد برود و او را حد بزند!
هر کس برای حد زدن او می‏رفت ولید او را به یاد خویشاوندی خود با خلیفه می‏انداخت و می‏گفت: دست از من بردار و خلیفه را نسبت به خود خشمگین مساز، و او هم خودداری می‏نمود.
همین که علی (علیه‏السلام) این صحنه سازی خلیفه مسلمین را دید، سخت خشمگین شد و به تازیانه به دست گرفت و در حالی که فرزند بزرگش امام حسن (علیه‏السلام) نیز در خدمتش بود وارد اتاق شد. ولید باز همان سخنانی که به دیگران گفته بود و آنها را فریب و مرعوب کرده بود را به زبان آورد، علی (علیه‏السلام) فرمود: ساکت باش! بنی اسرائیل چون اجرای حدود الهی را تعطیل نمودند نابود شدند اگر من هم به خاطر خویشاوندی تو با خلیفه از اجرای حدود الهی صرف نظر کنم مؤمن نیستم ولید که دید حضرت مصمم است که او را حد بزند برخاست تا از چنگ حضرت فرار کند ولی علی (علیه‏السلام) او را گرفت به زمین کوبید آنگاه با تازیانه‏ای که دو شاخه داشت ولید را به زیر ضربات محکم و پی در پی خود گرفت و 80 تازیانه به او زد. عثمان که هیچ انتظار به زمین زدن برادرش، آن هم در حضور خود او را نداشت گفت: یا علی! تو حق نداری که با ولید این طور رفتار کنی حضرت فرمود: ولید شراب خورده و مرتکب فسق گردیده و مانع شده که حکم خدا جاری شود او شایسته کیفری بیش از این است که دیدی(423).