1- اطاعت از شوهر: اطاعت از شوهر و خودداري از نافرماني او، از وظايف اوليه زن است. شک نيست که غرض از اطاعت زن، فرمانبرداري او از شوهر است در اموري که مخالف احکام الهي نباشد و هر آن گاه که چنين فرمان و دستوري رسد، وظيفه، تخلّف و يا به صورت فرار از آن است. زيرا در همه حال حکم خداوند متعال بر حکم بشر مقدم است. پيامبر اکرم(ص) مي‏ فرمايند: «اگر سجده کردن براي غيرخدا جايز بود، دستور مي ‏دادم تا زن در برابر شوهرش سجده کند.» و در جاي ديگر مي ‏فرمايند: «زن نمي ‏تواند حق خدا را ادا کند مگر اين که حق شوهرش را ادا کند.» 

2- خوب شوهرداري: خوب شوهرداري يک هنر است و نياز به ذوق و سليقه و مهارت‏ هاي خاص دارد. سعادت يا شقاوت«خانواده» در دست«زن» است. زن اگر به فن خوب شوهرداري آشنا باشد، مي ‏تواند با انجام وظايفي که خداوند بر عهده او مقرر فرموده، خانه را به صورت«بهشت برين» در آورد و از شوهر و فرزندان خود، افرادي لايق، پويا، خلّاق و آبرومند بسازد و خانه را محل آسايش و فضيلت و خوشبختي قرار دهد. شوهر داري در اسلام اهميت بسيار زيادي دارد و در همين رابطه امام علي(ع) مي ‏فرمايند: «جهاد زن خوب شوهرداري است.» ناپلئون درباره جايگاه زنان و نقش آنان در فرهنگ و تمدن اجتماع مي ‏گويد: «اگر مي ‏‏خواهيد تمدن و پيشرفت ملتي را بدانيد، به زنان آن ملت بنگريد.» 

3- خوش اخلاقي: زن فهيم و نيک انديش مي‏ داند که تمامي انسان ‏ها شيفته محبّت و دلباخته جذابيت ‏هاي رواني و کشش ‏هاي نفساني‏اند. از اين رو هنر او در اين است که با درکي درست از ويژگي‏ هاي اخلاقي، خصيصه‏ هاي شخصيتي و نيازهاي نفساني شوهر، مهرطلبي ‏ها، محبت‏ جويي ‏ها، تشويق پذيري ‏ها، زيبانگري ‏ها و عاقبت انديشي ‏ها را با به کارگيري مطلوب ‏ترين روش‏ ها در مناسب ‏ترين موقعيت‏ ها به شوهر پاسخ گويد و او را دور از دغدغه ‏ها و وسوسه ‏هاي درون، در برابر همه کشش ‏ها و محرک ‏هاي بيروني مصون نمايد. زن خوش اخلاق، در زندگي مشترک با همسر خود، زيبايي کلام و جذابيت بيان، زبان تشويق و ترغيب و تاييد و تکريم را سرمايه ارزشمند زندگي خويش مي ‏داند و هيچ فرصتي را براي«ابلاغ پيام» و«ابراز محبت» به شوهر از دست نمي ‏دهد و لذا در تاريکي هم با همسر خويش با زباني لين و آرام، شيرين و پرمعنا، گيرا و آرام بخش و به دور از اضطراب و تنش سخن مي ‏گويد. زن فهيم و لايق با اخلاق درست و رفتار شايسته خود، در برخورد با شوهر و فرزندان، در کانون گرم خانواده هميشه شاد و خندان است و مانند«فرشته رحمت» محيط خانه را سرشار از مهر، عشق، عطوفت، دوستي و آرامش مي ‏نمايد. پيامبر اسلام(ص) مي ‏فرمايند: «هر زني که شوهرش را با زبانش بيازارد، خداوند هيچ کار واجب و مستحبي را از او نمي‏ پذيرد و هيچ کار نيکش را قبول نمي ‏کند تا وقتي که شوهرش را راضي کند. اگر چه روزها روزه بگيرد و شب‏ ها به عبادت مشغول شود.»

او هرگز در برخورد با شوهر و فرزندان، صدا و کلام گيراي خود را با نقّادي و تهديد و تحقير و سرزنش و استهزا نمي ‏آميزد، بلکه زبان حق شناسي و قدرشناسي، شکر و سپاسگزاري از صفات برجسته او در حريم خانواده است.

4- احترام به شوهر: زن آگاه و مهربان به خوبي مي ‏داند که همه انسان‏ ها ذاتاً محبت ‏پذير و قهر ستيزند، همه انسان ‏ها تکريم پذير و تنبيه ‏گريزند. هر کس به شخصيت خويش علاقه‏مند است و دوست دارد ديگران به او احترام بگذارند و هر کس که شخصيت او را محترم بشمارد محبوبش واقع مي‏ شود. زن فهميده مي ‏داند که شوهرش آرامش خواه و امنيت طلب مي ‏باشد و دوست دارد در محيطي سرشار از صميميت و صفا زندگي کند. امام صادق(ع) مي ‏فرمايند: «... خوشا به سعادت آن همسري باد که به شوهرش احترام گذارد و او را آزار نرساند و در تمام مواقع از شوهرش اطاعت کند.» زن شايسته و برتر همه سعي و تلاش خود را در جهت جلب رضايت خاطر و فراهم ساختن آسايش و آرامش روان و نشاط دروني شوهر مبذول مي ‏دارد و از اين رو جز با زبان محبت و تکريم با همسرش سخن نمي ‏گويد و همواره از خزانه دلش، کلام زرّين و خوشايند و گفتار شفابخش و درمانگر روح و روان و آرامش‏گر جان را برگزيده، در فضاي سرشار از عشق و شور و شعف و نشاط تقديم همسر خود مي‏ نمايد. و رابطه او با شوهرش هر چه هست زبان محبت است و بس.

5- اظهار عشق و علاقه نسبت به شوهر: زن خردمند و شايسته مي‏ داند که شوهرش تشنه محبت و دوستي اوست و دل او به محبت همسرش زنده مي ‏باشد. اگر شوهر بداند که محبوب واقعي زنش نيست، احساس بي ‏کسي، تنهايي و غربت مي ‏کند و هميشه پژمرده‏، غمگين و ناراحت و مضطرب است. ليکن زن نيک انديش و مهربان، محبت و دوستي خود را نسبت به شوهرش به زبان آورده و عشق و علاقه خود را در قالب واژه‏ هاي طيب و زيبا و پرمفهوم عينيت مي ‏بخشد. و مهم‏تر از کلمات و واژه‏ ها، در ايجاد محبت نسبت به شوهرش، هنگام سخن گفتن با شوهر، مواظب آهنگ نرم و ملايم صدا، حرکات بدني خود مي‏ باشد. و هرگز با آهنگ صداي خشن و حرکات ناموزون دست و صورت و ترشرويي و اخم، معشوق عزيز خود را در کانون گرم و با صفاي خانواده دلسرد و افسرده نمي ‏کند.

امام باقر(ع) مي ‏فرمايند: «براي زن هيچ شفاعتي در پيشگاه پروردگارش به اندازه رضايت شوهرش ثمربخش و مفيد‏تر نيست » زن برتر با ابراز عشق و علاقه نسبت به شوهرش، دل او را هميشه شاداب و خرم نگه مي ‏دارد و به کسب و کار و زندگي علاقه ‏مند و دلگرم و اميدوارش مي ‏نمايد و شوهرش را به عالي ‏ترين مقامات علمي، معنوي، اقتصادي و اجتماعي ارتقاء مي ‏دهد، و زمينه رشد و شکوفائي او را در همه کارها فراهم مي ‏نمايد. و شوهر نيز با اين رفتار نيکو و شايسته همسر، حاضر است براي تامين سعادت و رفاه خانواده، تا سر حد فداکاري کوشش کند و مطمئنا چنين مردي کمتر اتفاق مي‏ افتد که به امراض روحي و رواني مبتلا گردد. بنابراين زن هنرمند و فهيم، نيک مي ‏داند که شوهرش شيداي شنيدن صداي آرام و زيبا، جالب و جاذب، گيرا و پرمحبت اوست. و از همين رو، با همه وجود به نقش جاذبه‏ هاي صوتي و گيرايي کلام در ابراز عشق و محبت و ايجاد شور و نشاط و شادابي در شوهر واقف است و در طول حيات مشترک و در همه موقعيت ‏ها و شرايط، لحظه‏اي از زبان دوستي و عشق به شوهر غافل نمي‏ شود، و از جذابيت ‏هاي بياني، آن چنان همسر خود را سيراب مي ‏نمايد که در برابر محرک‏ هاي صوتي و کلامي نامحرمان مغرض، کاملاً او را مصون مي ‏نمايد؛ چرا که بعضي وسوسه گران مغرض و ناآگاه و شيطان صفتان‏ گيرا، با بهره‏ گيري از خلاء عاطفي بعضي مردان و محروميت ايشان از محبت‏ هاي عاشقانه و صادقانه همسرشان، با محرک‏ هاي کلامي گيرا و پر جاذبه زمينه انحراف او را هموار مي‏ کنند.

منبع: کتاب راز شاد زيستن در کانون خانواده