در حدود 43 هزار گونه از مهرهداران شناسايي شده است. مهرهداران شامل ماهيها، دوزيستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران است. مهرهداران داراي اسكلت داخلي هستند كه سبب حركت و نگهداري اندامهاي داخلي آنها ميشود.
دستگاه عصبي به شكل لولهاي در امتدا سمت پشتي بدن وجود دارد و طناب عصبي ناميده ميشود. قسم جلويي لوله عصبي حجيم شده، مغز را ميسازد. دستگاه عصبي مركزي، توسط رشتههاي عصبي، با اندامهاي مختلف بدن مرتبط است. دستگاه گردش خون شامل: قلب و رگها است. قلب داراي حفرههايي است كه خون را به سرتاسر بدن ميفرستد. قلب، سه نوع رگ خوني دارد كه سرخرگ و سياهرگ و مويرگي در بدن وجود دارد. سرخرگها خون را از قلب بيرون ميبرند. سياهرگ خون را به قلب باز ميگردانند. مويرگها سرخرگها و سياهرگها را به هم متصل ميكنند و محل تبادلات مواد غذايي، بين خون و سلولهاي بدن هستند. دستگاه گردش خون در مهرهداران بسته است.
غذا در دستگاه گوارش هضم ميشود. دستگاه گوارش شامل اندامهايي است كه شيره گوارش را ترشح ميكنند. بيشتر غذاهايي كه مهرهداران مصرف ميكنند قبل از اينكه مورد استفاده سلولها قرار گيرد بايد به صورت محلول در آب باشند.
ترشحات اندامهايي مانند كبد و لوزالمعده، به گوارش غذا كمك ميكند. غذاي گوارش يافته جذب خون ميشود و توسط آن به سلولهاي بدن ميرسد.
ماهيها در آب زندگي ميكنند. دماي بدن آنها با تغيير دماي بدن آنها و با تغيير دماي محيط تغيير ميكند. يعني خونسرد هستند. اندام حركتي در ماهيها مانند بالههاي دوُمي، مخرجي، شكمي، سينهاي و پشتي ميباشد.
پوست همه ماهيها از پولك پوشيده شده است. تعداد پولك در يك ماهي جوان و يك ماهي مسن برابر است. دستگاه تنفسي در ماهيها شامل آبششها ميباشد.
دستگاه گردش خون در ماهيها شامل: قلب و رگهاست. قلب دو حفره دارد و از يك دهيليز و بطن ساخته شده است. خون تيره توسط سياهرگ وارد دهليز ميشود و از آنجا به بطن ميرسد. انقباض بطن سبب بيرون راندن خون از قلب و رفتن آن به آبششها ميشود.
ماهيهاي غضروفي داراي اسكلت غضروفي هستند. سفره ماهي، يكي از اين ماهيها ميباشد. ماهيهاي استخواني داراي اسكلت استخواني هستند. آبشش آنها داراي سرپوش است كه هنگام تنفس دائماً باز و بسته ميشود.
در ماهيها علاوه بر وجود حس چشايي، بينايي، شنوايي، اندام حسي ويژهاي به نام خط جانبي وجود دارد. اين اندام داراي سلولهاي حسي ويژهاي است كه به صورت دو خط در طرفين ماهيها از سر تا دم امتداد دارد و به كمك اين سلولها قادرند، ارتعاشات ضعيف آب را حس كنند. لقاح در ماهيها خارجي است. به صورتي كه در هنگام توليد مثل، ماهي ماده، تخمكها و ماهي نر، اسپرمهاي خود را در آب رها ميسازند. تركيت تخمكها و اسپرمها تشكيل تخم را در آب صورت ميدهد. بنابراين ممكن است بسياري از تخمها به بار نيايند و از بين بروند.
امروزه به منظور توليد بيشتر ماهي در كارگاهاي تكثير و پرورش ماهي ميزان تركيب سلولهاي جنسي را بالا ميبرند. به اين منظور در فصل توليد مثل ابتدا با به دست آوردن تخمكها از ماهي ماده و اسپرمها از ماهي نر و ريختن اسپرمها بر روي تخمكها امكان برخورد بين گامتها را افزايش ميدهد. تخمها در شرايط مطلوب شروع به رشد ميكنند. از نوزادان ماهي پس از بيرون آمدن از تخم مدتي نگهداري ميشود. سپس بچه ماهيها را براي ادامه رشد و نمو در درون درياچه ميريزد.
بيش از 200 هزار گونه از قورباغهها و وزغها، شناخته شدهاند كه همگي جزو دوزيستان بي دم به شمار ميروند. دوزيستان جانوراني خونسرد هستند و دوزيستان تابع دماي محيط هستند، يعني دماي بدن آنها با تغيير دماي محيط تغيير ميكند.
در دهان قورباغه دو سوراخ كوچك اضافي وجود دارد. اين سوراخها به كيسههاي صوتي مرتبط هستند، هوا از اين سوراخ واردي كيسههاي صوتي ميشود. وقتي قورباغه صدا در ميآورد، هوا از ششها و كيسههاي صوتي، به سوي طنابهاي صوتي رانده ميشوند.
قلب دوزيستان بالغ، 3 حفرهاي ميباشد. داراي 2 دهليز و 1 بطن است و گردش خون مضاعف دارند. سمندرها از دوزيستان دُم دار، بدني طبيعي، پاهاي كوتاه، انگشتان بدون چنگال و دم دراز هستند. وابستگي سمندرها بيشتر از قورباغهها است.
خزندگان اولين مهرهداراني هستند كه توانايي زيستن در خشكي را پيدا كردهاند. از جمله سازگاريهايي كه سبب شده خزندگان بتوانند در خشكي زندگي كنند، يكي دارا بودن پولكهاي ضخيم در مارها و صفحات استخواني ضخيم در لاكپشت و تمساحها در سطح خارجي پوست است. اين پوست سبب ميشود كه آب بدن جانور كمتر از بين برود و جانور دچار كم بي آبي نشود و كمتر احتياج به آب پيدا بكند. لقاح در خزندگان داخلي است و تخم خزندگان داراي ذخيره كافي غذايي و پوسته آهكي است كه از خشك شدن و اتلاف آب تخمها جلوگيري ميكنند.
در قلب برخي خزندگان مانند مار، سوسمار، در وسط بطن ديواره ناقصي به وجود آمده است كه در خزندگان عالي مانند تمساح، اين دوره كامل شده است و حدود 200 ميليون سال پيش خزندگان، بزرگترين گروه مهرهداران عظيم الجثهاي بودند که دايناسور ناميده ميشدند كه طول قامت برخي از آنها به بيش از 25 متر ميرسيده است.
لاكپشتها از جمله خزندگان هستند. ويژگي اين گروه عبارتند از؛ داشتن لاك ِ پشتي و لاك شكمي است. جنس لاك، استخواني است، بنابراين جزو اسكلت جانور به شمار ميآيد و همزمان با ساير اندامها رشد مينمايند. براي لاكپشتيان كه به كندي حركت ميكنند، لاك ارزش حياتي دارد. لاكپشتها منقار شاخي دارند. بيدندان و گياهخوار هستند. لاكپشتهاي دريايي بسيار بزرگتر از نمونههاي خشكي هستند.
لاكپشت ماده براي تخم گذاري به خشكي ميآيد و داخل شنها تخم گذاري ميكند و روي آن را ميپوشاند. جنين داخل تخمها در اثر گرماي نور خورشيد، مراحل رشد را ميگذارند. نوزادان پس از بيرون آمدن از تخم بر اساس غريزه به دريا باز ميگردند.
لاكپشتها چون با شش تنفس ميكنند براي نفس كشيدن بايد خود را به سطح آب برسانند.
-
چهارشنبه 2 دی 1388
3:51 AM
نظرات(0)
95 درصد گونههاي جانوري را بيمهرهها تشكيل ميدهند. گونههاي فراوان جانوران بيمهره به زندگي در شرايط مختلف سازگارند و تقريباً در همه جا يافت ميشوند. ويژگي عمده آن گروه، نداشتن ستون مهره پشتي است و معمولاً به جانوران مهرهدار جثه كوچكتري دارند.
عنكوبتها جزو گروه عنكبوتيان هستند كه داراي سه قسمت: سر، سينه و شكم هستند.
عنكبوت داراي 6 زائده بند بند است. نخستين جفت زائدهها گليسر نام دارد كه نيشهاي تو خالي هستند.
دومين جفت زائده ها پيريپال نام دارند كه پاهاي حسي هستند كه در برابر تماس با ماده شيميايي حساسند. چهار جفت پاي بند بند دارند كه به قطعه سر سينه متصل هستند.
در انتهاي شكم بسياري از عنكبوتيان سه جفت اندام ترشح كننده تار وجود دارد كه ماده ابريشم مانندي به بيرون ترشح ميكند. اين ماده به محض خروج از بدن در برابر هوا سخت و تبديل به تار ميشود.
جانور از تارها براي ساختن دام تا محافظت تخمها و پوشاندن سطح داخلي لانه، استفاده ميكند. عنكبوت كليسرها را در بدن جانور خروجي برد و زهري را كه از غده مخصوص ترشح ميشود از اين طريق به بدن طعمه وارد ميكند و باعث فلج شدن آن ميشود. كليسرها براي مكيدن شيره بدن طعمه هم مورد استفاده قرار ميگيرد.
كنه ها بند پاياني هستند كه اغلب انگل آدمي و جانوران ديگر و حتي گياهان هستند. نوعي كنه بر روي پوست دامها به سر ميبرند و نوزاد اين كنهها بر روي گياهان مزرعهها قرار ميگيرد. دستهاي خود را تكان ميدهد تا به پوست جانور بچسبد. سوراخي بر روي پوست دام پديد ميآورد و بر مكيدن خون مشغول ميشوند. كنه ها چنان به بدن ميزبان ميچسبند كه با دو نيمه كردن آنها هم نميتوان آنها را جدا كرد.
اين گروه بند پايان داراي دو جفت شاخك، بيش از 4 و كمتر از 20 جفت، پاي بند بند دارد. خرچنگ پهن، خرچنگ دراز، ميگو از جمله اين جانورانند.
تعداد زياد پاها، اين جانوران را از بقيه متمايز ميكند. هزار پايان گوشتخوار در هر قطعه از بدن، به جز قطعه اول و دو قطعه آخر يك جفت پاي بند بند دارند. هزار پايان گياهخوار در هر قطعه از بدن به جز دو قطعه آخر دو جفت پاي كوتاه دارند.
حشرات داراي اسكلتي خارجي از جنس كيتين هستند. اين اسكلت با اينكه محكم است اما قابل انعطاف است. وجود اسكلت خارجي امكان رشد را محدود ميكند. بدن آنها داراي 3 قسمت: سر، سينه و شكم است.
دارا بودن اندامهاي حسي و توانايي تغيير جهت دادن، باعث ميشود كه حشره از وضع محيط اطراف بهتر با خبر شود. گوناگوني در زائدهاي روي سينه شامل وجود پاهاني براي راه رفتن و ديدن و چسبيدن روي پوست جانوران ديگر است.
گروهي بالدار و گروهي بيبال هستند. شكم، عضو تخصص يافته براي توليد مثل است. در تصوير، سيستمهاي تنفسي، گردش مواد، اعصاب و گوارش حشرات ديده ميشود.
حشرات، متجاوز از 300 ميليون سال بر روي زمين زيستهاند و در اين فاصله تغييرات محيطي متعددي را تحمل كردهاند. جانوران متعددي در اين مدت زمان از بين رفته و فقط آثاري از آنها به صورت فسيل، بر جاي مانده است.
بعضي از حشرات سودمند هستند. رنگ گلها موجب جذب حشرات ميشود. با خرطوم مكنده خود براي استفاده از شهد گلها، از اين گل به آن گل ميروند و در عمل گرده افشاني دخالت ميكنند. زنبور عسل كه زندگي اجتماعي دارد، با استفاده از شهد گلها، عسل توليد ميكند. كفشدوز، شتيزها را كه آفت گياهانند ميخورد.
بعضي از حشرات زيان آورند. موريانه با خوردن چوب به انسان زيان ميرساند. سلولزي كه در چوب است توسط تاژكدار كه در درون لوله گوارشي موريانه وجود دارد و زندگي ميكند، گوارش مييابد. ملخ با خرطوم جونده خود گياهان را ميخورد و موجب خسارت ميشود. پاهاي كرك آلوده مگس موجب انتقال ميكروبها از جايي به جاي ديگر ميشود. پاهاي بعضي از حشرات براي حفر زمين ساخته شده است.
قطعه سوم بدن، يعني شكم عضو تخصص يافته براي توليد مثل است. در قسمت انتهاي شكم، اندامهايي براي جفتگيري يا تخم گذاري وجود دارد. شما رشد نوزاد را در داخل چوب مشاهده ميكنيد.
حشرات به صورتهاي گوناگون رشد مييابند. بيشتر حشرات از مرحله رشد تخم تا رسيدن به مرحله بلوغ، شكلهاي مختلفي به خود ميگيرند. به اين تغييرات شكلها، دگرديسي ميگويند. حشراتي از قبيل پروانه، پشه، سوسك، دگرديسي كامل دارند. در اين دگرديسي، 4 مرحله: تخم نوزاد كرمي شكل، شفيره و حشره بالغ وجود دارد. از رشد تخم، نوزادي كرم مانند به وجود ميآيد. اين نوزاد غذاي زيادي ميخورد و بسيار سريع رشد ميكند. يك كرم آفت ميتواند در يك روزه نصف يك ميوه درشت را بخورد.
مرحله بعدي شفيره است. در اين مرحله، حشره پيلهاي به دور خود ميتند. پيله از جنس رشتههاي ابريشم مانند است كه توسط نوزاد ترشح ميشود.
بعضي از حشرات نيز پيله، همان پوشش سخت بدن است. كه به صورت محفظهاي سر بسته در ميآيد. تغييرات بدني زيادي در درون پيله به وجود ميآيد. پس از مدتي از كرمي كه در درون پيله رفته، حشره بالغ خارج ميشود. حشره بالغ، ديگر رشدي ندارد.
بيبالان دگرديسي ندارند. حشراتي چون ملخ، شته، موريانه داراي دگرديسي ناقص هستند. در اين نوع دگرديسي 3 مرحله تخم، نمف، حشره بالغ وجود دارد. در دگرديسي كامل، نوزاد به حشره بالغ شبيه نيست. ولي در دگرديسي ناقص، نوزاد يا نمف شبيه حشره بالغ است.
شايد از تعداد حشراتي كه در يك قاب كوچك قرار دارند تعداد، ساكنان شهر شما بيشتر باشد. سماجت و حس تهاجم حشرات را نميتوان در جانوران ديگر يافت.
براي خارتنان، جاي مشخصي در ميان بيمهرهها وجود ندارد. از لحاظ مراحل جنيني، خارتنان بيشتر به مهرهداران ميمانند. ستاره دريايي از خارتنان دريايي هستند. خارتن بالغ داراي بدني با تقارن شعاعي است. در خارتنان برخلاف همه بيمهرهگان ديگر، دستگاه گردش آب كه اعمال گردش خون و تنفس و دفع را انجام ميدهد، وجود دارد. حركت خارتن توسط پاهاي بادكش مانند صورت ميگيرد.
-
چهارشنبه 2 دی 1388
3:50 AM
نظرات(0)
مهره داران ( مارها ، پرندگان ، پستانداران ) مهره داران ( قسمت دوم) مارها پرندگان پستانداران پستانداران تخمگذار پستانداران كيسهاي 1.گربه وحشي، از گروه گوشتخواران است كه داندانهاي پيش و نيش آنها رشد زيادي كردهاند.
آفتاب پرست يكي ديگر ار انواع سوسمارهاست. قادر است براي فرار از ديد دشمن و يا هنگام شكار كردن، تغيير رنگ دهد. اين جانور از حشرات تغذيه ميكنند.
مارها فراوان ترين، خزندگان هستند، عدهاي در خشكي و عدهاي در آب زندگي ميكنند. مارها براي انسانها، مفيد هستند. آنها با تغذيه از جانوران موذي مثل موشها و حشرات كه آفات كشاورزي به شمار ميآيد و همچنين به گياهان ضرر ميرسانند، كمك بسيار مهمي ميكنند. سم مار تشكيل شده از يك سري پروتئين پيچيده. سمي كه به گلبول قرمز آسيب ميرساند، هموتوكسين نام دارد. هموتوكسينها گلبول قرمز را خراب و ديواره رگهاي خوني را پاره ميكنند و سبب خونريزي داخلي ميشود و آنهايي كه بر دستگاه عصبي تأثير ميگذارند، نرروتوكسين ناميد ميشوند. نرروتوكسينها بر قسمتهايي از دستگاه عصبي كه بلعيدن، حركات تنفسي و عمل قلب را كنترل ميكنند، تأثير ميگذارد.
سر مارهاي سمي، معمولاً مثلثي شكل و ناحيه گردن، كاملاً مشخص است. پولكهاي سر، كوچك، دُم آنها كوتاه است و حركتشان نسبتاً كُند است. به علت ساختمان ويژه استخوان دهان، نداشتن استخوان جناغ سينه به آنها امكان اين را ميدهد كه جانوران بزرگتر از خود را ببلعند.
در مارهاي غير سمي، داندانها به غده سمي مربوط نميشوند. شكل پولكهاي سر با ساير جاهاي بدن متفاوت است. دُم، باريك و دراز است.
پرندگان، تنها گروهي از مهرهداران هستند كه بدن آنها از پر پوشيده شده است. اندام حركتي جلويي به بال تبديل شده است. مثل لاكپشتها، منقار شاخي دارند و فاقد دندان هستند. اسكلت پرندگان شامل استخوان، سبك، تو خالي و محكم هستند. دستگاه گوارش شامل بخشهاي ويژهاي به نام: چينهدان و سنگدان است. غذا از چينهدان وارد سنگدان ميشود كه در واقع بخشي از معده است. در داخل سنگدان اغلب دانه هاي شن و ماسه و آب وجود دارد كه براي آسياب كردن دانهها به كار ميرود.
پرندگان تخم گذار هستند و عموماً روي تخمها ميخوابند، پرها به گونههاي متفاوت هستند. كرك پوشش جوجه ها، پوشش پرها سطح بدن پرندگان را ميپوشاند و مقاومت هوا را هنگام پرواز كم ميكند. شاه پرها، پرهاي بزرگي هستند، كه در بالها و دم وجود دارند كه هنگام پرواز به پرنده كمك ميكنند.
منقار، در پرندگان به شكلهاي مختلف وجود دارد. اين سازگاريها برحسب استفاده نوعي خاص از مواد غذايي، ايجاد شده است. پاها و چنگال پرندگان تيز، بر حسب نحوه زندگي جانور، سازگاريهاي ويژهاي يافتهاند.
نوزاد بيشتر پستانداران دوران جنيني خود را در درون بدن مادر طي ميكند. براي رشد، غذا را از طريق بند ناف، دريافت ميدارد و پس از تولد، از شير مادر تغذيه ميكند.
دستگاه عصبي در پستانداران پيچيدهتر شده است و مراكز عصبي، بزرگتر شدهاند. در انسان، مراكز عصبي حداكثر رشد ممكن را يافتهاند. در مقايسه مغز مهرهداران، اندازه نسبي مخ در جانواران تكامل يافتهتر، بزرگتر است. مخ در ماهيها نسبتاً كوچك، در دوزيستان، خزندگان و پرندگان، نسبتاً بزرگترين اندازه را دارد.
مخ رشد يافته در آدمي او را در توسعه زبان، هنر و خلق تمدن، توانا ساخته است. قلب، چهار حفره دارد، گردش خود در آنها كامل و مضاعف است.
بيشتر پستاندارن بچهزا هستند اما گروهي تخم گذار هستند. پلاتيپوسها از جمله تخمگذاران هستند. 50 تا 60 سانتيمتر طول دارند. داراي منقاري شبيه منقار اردك هستند. در آب زندگي ميكند. دم آن پهن است و لابهلاي انگشتان پرده دارد كه باعث ميشود، جانور در آب شنا كند. پلاتيپوس ماده در كنار جويبارها لانه ميسازد و در آنجا تخم ميگذارد. نوزاداني كه به دنيا ميآيند از حفرههايي كه در سطح شكم مادر وجود دارد شير ميخورند.
كانگورو از جمله پستانداران كيسهاي است. نوزاد كيسهداران به طور نارس متولد ميشود و در درون كيسهاي كه در زير شكم مادر است قرار ميگيرد و از غده درون شكم مادر شير مينوشد.
بيشتر پستانداران به گروه پستانداران جفت دار تعلق دارند. يعني اين حيوانات در مراحل اوليه رشد خود در درون مكاني به نام رحم جايگزين ميشوند و توسط اندامي به نام جفت، از بدن مادر غذا، دريافت ميكنند. جفت از طريق رگهاي خوني، غذا و اكسيژن را از مادر دريافت ميدارد و اين مواد از طريق بند ناف كه داراي سرخرگ و سياهرگ است، به جنين انتقال مييابد و جنين تا پايان رشد جنيني از آن استفاده ميكند. پستانداران جفتدار مختلفي وجود دارد كه آنها را بر اساس ويژگيهاي مختلفي تقسيم بندي ميكنند مثل: شكل پاها، دندانها.
شكل پاها نشان ميدهد كه در چه محيطي زندگي ميكنند و چگونه حركت ميكنند.
در پستانداران، 4 نوع دندان وجود دارد. آسياهاي بزرگ و كوچك براي ساييدن درست شدهاند. دندانهاي پيش و نيش براي بريدن و پاره كردن سازگار شدهاند. غذايي را كه جانور ميخورد، از نوع دندانها، مشخص ميشود.
2.گوزن، از گروه سُم داران گياهخوار است.
3.خرگوش، از گروه خرگوشها داراي دندان پيشين زمينه دار است.
4.سنجاب از گروه جوندگان، دندان نيش دارد.
5.خرس، از گروه گوشتخوار است.
6.موش كور، از گروه حشرهخوار است و دندان ابتدايي دارد.
7.خفاش، از گروه خفاشهاست. دستهايشان به بال تبديل شده است و قدرت پرواز دارند.
8.دُلفينها، از گروه آب زيان و شبيه به ماهي هستند.
-
چهارشنبه 2 دی 1388
3:49 AM
نظرات(0)