موضوعات اصلي
آمپيم عبارت است از تجمع چرك در يكي از حفرات بدن. معمولاً در فضاي اطراف ريه ها بين لايه هاي پرده جنب دچار عفونت، اتفاق مي افتد. آمپيم به علت استفاده از آنتي بيوتيك ها تقريباً به ندرت رخ مي دهد. علايم شايع عوامل تشديد كننده بيماري - تغذيه نامناسب. پيشگيري درمان تا زماني كه درد و تب برطرف نشده باشد فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري خود را كم كنيد. سپس فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي عادي خود را تدريجاً از سرگيريد. بهبود كامل حدود دو ماه زمان مي برد. رژيم غذايي در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟ اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده‌تان علايم آمپييم را داريد. اگر يكي از موارد زير هنگام درمان رخ دهد:
درد قفسه سينه. اين درد مي تواند از يك ناراحتي مبهم تا درد تند و تيز، متغير باشد. درد غالباً با سرفه يا تنفس بدتر مي شود. درد ممكن است به قسمت پاييني قفسه سينه يا شكم گسترش يابد. - تنفس تند و سطحي- لرز - تب - خستگي شديد - سرفه خشك - تنفس بدبو - كاهش وزن.
علل
عارضه‌اي از:
- عفونت هاي ريه يا قفسه سينه، مثل ذات‌الريه، سل، يا آبسه ريه.
- روي هم خوابيدن ريه يا آسيب به قفسه سينه.
- وجود سرطان در ساير نقاط بدن.
- بيماري از گروه بيماري هاي درگير كننده بافت همبند و عروق، مثل لوپوس اريتماي منتشر.
- بروز عفونت در نقطه‌اي ديگر از بدن كه به قفسه سينه گسترش يافته باشد.
- نارسايي احتقاني قلب.
- بيماري كليه.
- بيماري كبد.
- سيگار كشيدن.
- خستگي يا كار زياد.
- آب و هواي سرد و مرطوب.
- محيط زندگي شلوغ و غير بهداشتي.
در صورت بروز هر گونه بيماري يا عفونت جدي كه ممكن است باعث آمپيم شود، براي درمان به پزشك خود مراجعه كنيد.
عواقب مورد انتظار
درمان موفقيت‌آميز به كشف و درمان بيماري زمينه ساز بستگي دارد. خارج كردن چرك از فضاي تجمع چرك باعث تسريع بهبود مي شود. براي درمان معمولاً نياز به تجويز دوز بالاي آنتي بيوتيك وجود دارد و بيمار غالباً بايد بستري شود.
عوارض احتمالي
- مننژيت(عفونت پرده پوشاننده مغز).
- پريكارديت(عفونت پرده دور قلب).
- آندوكارديت(عفونت دريچه‌هاي قلب).
- آبسه مغز.
براي تشخيص، كشت چرك و نيز عكس برداري از قفسه سينه با اشعه ايكس انجام مي گيرد. درمان معمولاً شامل جراحي براي باز كردن حفره عفوني شده و تخليه چرك است. اين روش توراكوسنتز ناميده مي شود. سيگار نكشيد.
داروها
- آنتي بيوتيك براي مبارزه با عفونت.
- براي درد خفيف مي توان از استامينوفن استفاده كرد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم خاصي توصيه نمي شود مكمل هاي ويتاميني بخوريد و مايعات بيشتر بنوشيد.
تب ـ زياد شدن درد ـ بدتر شدن تنگي نفس ـ سرفه خشك و بدون خلط شود ـ بستر ناخن هاي دست يا پا تيره شود ـ در خلط خون ظاهر شود.
تعريق يكي از كارهاي طبيعي بدن است كه به تنظيم درجه حرارت بدن كمك مي كند. اما تعريق بيش از اندازه فايده خاصي ندارد و غالباً باعث شرمساري و مشكل در ارتباطات اجتماعي مي شود زيرا عرق زياد باعث بوي بد يا خيش شدن و شوري روي لباس مي گردد. در موارد شديد، عرق بسيار زياد، كفش و لباس ها را خراب مي كند. علايم شايع عرق ريزش زياد از ناحيه زير بغل، كف پا و دست و به درجات كمتر، از ساير نقاط بدن علل عوامل تشديد كننده بيماري عواقب مورد انتظار علايم را مي توان با درمان كنترل نمود. عوارض احتمالي درمان داروها رژيم غذايي در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟ اگر تعريق بيش از حد باعث بروز مشكلاتي براي شما در محل كار يا در مراودات اجتماعي شده است.
بوي بد كه در اثر وجود باكتري ها در عرق ايجاد مي شود.
- عوامل ژنتيكي ممكن است مؤثر باشند.
- استرس يا اضطراب مزمن.
- تب و عفونت.
- سرطان، مثل لنفوم.
- پركاري تيروييد.
- حمله قلبي.
- يائسگي.
- بعضي از داروها و موادمخدر.
- محدوديت از مواد مخدر.
- در مواردي علت ناشناخته است.
- استرس.
- فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري سنگين بدني.
- هواي گرم.
پيشگيري
از وضعيت هاي استرس‌زا حتي‌المقدور خلاصي يابيد.
پريشاني رواني در اثر شرمساري در ارتباطات اجتماعي- بثور پوستي ناشي از مصرف بوبرها يا ضدعرق ها- كم آبي بدن در صورتي كه دريافت آب براي جلوگيري مايعات از دست رفته كافي نباشد(به ندرت).
- درمان بيماري زمينه ساز.
- روان درماني يا مشاوره، در صورتي كه استرس عامل مهمي در بروز اين حالت باشد.
- مرتباً حمام بگيريد.
- لباس خود را مرتباً عوض كنيد.
- لباس هاي گشاد و بافته شده از الياف طبيعي مثل نخ بپوشيد.
- از محافظ عرق در زيربغل استفاده نماييد.
- از بوبرها و ضد عرق‌ها استفاده كنيد.
- از پودرهاي خشك كننده استفاده كنيد.
- جوراب هاي نخي بپوشيد.
- صندل يا كفش چرمي پا كنيد. از پوشيدن كفش هايي كه با مواد مصنوعي ساخته شده‌اند خودداري كنيد.
- امكان دارد استفاده از وسايل الكتريكي كه موقتاً تعريق كف دست، زير بغل يا پاها را كم مي كنند توصيه شود.
- موي زير بغل را بتراشيد.
- ندرتاً جراحي براي برداشتن غدد عرق يا قطع كردن رشته هاي عصبي‌اي كه به مناطق عمده تعريق مي روند.
آرام بخش ها يا داروهاي آنتي‌كولينرژيك براي كاهش فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري دستگاه عصبي مركزي. در صورت ابتلا به آب سياه چشم يا بيماري پروستات، از اين داروها استفاه نكنيد. ماليدن محلول هاي مخصوص براي كاهش تعريق، مثل محلول كلريد آلومينيوم. داروهاي مسدود كننده بتا آدرنرژيك گاهي ممكن است كمك كننده باشند.
رژيم خاصي توصيه نمي شود. روزانه حداقل 8 ليوان آب بنوشيد(در صورتي كه هوا گرم باشد حتي از اين هم بيشتر مايعات بنوشيد).
تشنج ناشي از تب عبارت است از تشنجي كه به دنبال افزايش ناگهاني دماي بدن شيرخواران و كودكان به وجود مي آيد. در اين حالت هوشياري كودك تغيير پيدا مي كند و انقباضات ناگهاني و غير قابل كنترلي در عضلات وي پديد مي آيد. اين حالت ممكن است تا 4% كودكان تب دار را متأثر سازد. علايم شايع معمولاً قبل از بروز تشنج، كودك عفونت همراه با تب 39 درجه يا بالاتر داشته است، اما گاهي تشنج مي تواند اولين علامت تب باشد. علايم عبارتند از: عوامل تشديد كننده بيماري عفونت هاي مكرر- سابقه تشنج ناشي از تب در خواهر يا بردار كودك. عواقب مورد انتظار عوارض احتمالي درمان اصول كلي داروها امكان دارد داروهاي ضدتشنج، مثل فنوباربيتال، براي پيشگيري از تشنج تجويز شوند. گاهي اين نوع داروها پس از اولين بروز تشنج توصيه مي شوند و گاهي تنها زماني كه تشنج بعداً دوباره تكرار شود. داروهاي ضدتشنج تنها زماني مؤثر هستند كه در طي سال هايي كه كودك مستعد عود تشنج ناشي از تب است(تا 4 سالگي) به طور روزانه مصرف شوند. البته معمولاً اين داروها براي كودكان پرخطر يا كودكاني كه تشنج عارضه دار دارند توصيه مي شوند. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري رژيم غذايي در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟ اگر كودك شما به دنبال تب دچار تشنج مي شود. اگر بروز هرگونه آسيبي به هنگام تشنج، اگر بيماري زمينه‌اي كه باعث تب شده است، در عرض 3 روز رو به بهبود نگذارد.
- از دست دادن هوشياري.
- پرش يا تكان خوردن بازوها، پاها، يا صورت كه 3-2 دقيقه طول مي كشد.
- از دست دادن كنترل ادرار يا مدفوع(خيس كردن يا كثيف كردن).
- حالت تحريك پذيري پس از به دست آوردن هوشياري، و به دنبال آن خواب به مدت چند ساعت.
علل
بروز تب بالا به صورت ناگهاني به هر دليل، همراه با تحريك پذيري بدون دليل دستگاه عصبي مركزي در بعضي از كودكان.
پيشگيري
هر گاه در كودكي كه سابقه تشنج ناشي از تب داشته است، تب آغاز شد، بلافاصله اقداماتي جهت پايين آوردن تب انجام دهيد.
علي رغم ظاهر ترسناك آن، تشنجي كه تنها در اثر تب در كودك رخ دهد معمولاً جدي نيست. اما در عين حال، بايد به دنبال ساير علل تشنج نيز گشت. بروز اين حمله هاي تشنجي باعث عقب ماندگي ذهني، تأخير در رشد و نمو، يا ناهنجاري هاي رفتاري نمي شود. اگر اولين حمله تشنجي ناشي از تب در شيرخوار زير 6 ماه رخ دهد، امكان دارد انجام بررسي دستگاه عصبي و ساير بررسي ها ضروري باشد.
آسيب به بدن به هنگام حمله تشنجي- آسيب به مغز در اثر حملات تشنجي مكرر- در كودكاني كه دچار تشنج ناشي از تب مي شوند، خطر بروز بيماري صرع در سال هاي بعد از حد متوسط بالاتر است. خطر عود تشنج ناشي از تب 33% است؛ عود تقريباً در تمام موارد، در عرض يك سال اتفاق مي افتد.
- اگر تشنج ناشي از تب به طور مكرر رخ دهد، بررسي هاي آزمايشگاهي خون و مايع نخاع، و نيز نوار مغز انجام خواهند شد.
- به هنگام تشنج، اشياء بالقوه خطرناك را از دور و بر بچه دور كنيد. بچه را به پهلو بخوابانيد و مطمئن شويد كه راه تنفس بچه باز است.
- جزئيات تشنج را يادداشت كنيد و به پزشك اطلاع دهيد. اطلاعات بايد شامل موارد زير باشد: زمان شروع تشنج ـ مدت زمان سپري شده از زمان بالا رفتن تب تا بروز تشنج ـ آيا حركت دست و پا در دو طرف يكسان بوده يا اين كه يك طرف بيشتر از طرف ديگر تكان مي خورده است؟
ـ مدت زمان تشنج.
ـ آيا كودك پس از تشنج خوابيده است؟ چه مدت؟
ـ آيا تشنج پس از مدتي دوباره رخ داده است؟
- پس از تشنج، سعي كنيد تب را با آب ولرم پايين بياوريد.
تا زمان برطرف شدن تب و بيماري زمينه‌اي، كودك بايد در رختخواب به آرامي استراحت كند. پس از آن نيز فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري بايد تدريجاً از سر گرفته شود.
به هنگام تشنج، كودك نبايد چيزي بخورد. پس از پايان تشنج، كودك را تشويق كنيد كه مايعات زيادتر بنوشد، مثلاً آب، چاي، نوشابه، و آب ميوه.