روزی جواهر لعل نهرو به مردم هند گفت: آرزو می کنم هند، مکتب تعاون را به عنوان راهی برای زندگی برگزیند. او در این تصور بود که سعادت مردمانش نه از راه اقتصاد آزاد کسب می شود و نه از طریق دولتی کردن اقتصاد. مقصود جواهر لعل نهرو آن بود که نباید کار و تلاش مردم فقط به انگیزه کسب حداکثر سود و چشم پوشی از همه ارزش های انسانی باشد. او معتقد بود که اقتصاد باید محلی برای همبستگی و همیاری تمام مردم هند باشد.

در حقیقت روی آوردن به اقتصاد تعاون و دلزدگی از دو نظام لیبرالیسم و سوسیالیسم از آنجا ناشی می شود که این دو نظام هرگز نتوانستند توقعات مردم را برآورده کنند. اقتصاد مبتنی بر نظام سوسیالیستی که ۲۰ سال است دست های خود را بالا برده و قبول کرده که قدرت اداره اقتصادی یک کشور را ندارد با حیف و میل کردن منابع محدود یک جامعه عملاً ناکارآمدی اقتصادی خود را اثبات نموده است.