دانلود آهنگ انقلابي ((يار دبستاني من))از اين مطلب.

دانلود از اينجا

متن:

یار دبستانی من ، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما، بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو، رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم ، مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علفاش
خوب اگه خوب ؛ بد اگه بد ، مرده دلای آدماش
دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی میتونه جز من و تو درد مارو چاره کنه ؟

یار دبستانی من ، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما ، بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو ، رو تن این تخته سیاه
ترکه بیداد و ستم ، مونده هنوز رو تن ما

×××

یار دبستانی من ، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما ، بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو ، رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم ، مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علفاش
خوب اگه خوب ؛ بد اگه بد، مرده دلهای آدماش
دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی میتونه جز من و تو درد مارو چاره کنه ؟

یار دبستانی من ، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما ، بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو ، رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم ، مونده هنوز رو تن ما

دانلود اهنگ جديد از علي زكريائي كه در مورد تلگرامي سرودي درقالب طنز(يار دبستاني من) خوانده است را مي توانيد از اين مطلب دانلود كنيد....

دانلود از اينجا

متن :

یار تلگرامی من! همرهِ آنلاین منی
واتساپی و وایبر من، فیس من و لاین منی

حک شده اسم من و تو، رو تن این تخته سفید!
چت می‌کنیم تا خود صبح، بحثای علمی و مفید!
صحبت فرهنگی ما، ناز و قشنگه همه جاش
خنده و قلب و گل و ماچ، جورواجوره استیکراش
دست من و تو داره به زندگیمون گند میزنه
آدم اینترنتی از خواب و خوراک دل میکنه
همسر بالقوه‌ی من! اه چه قَدَر غر میزنی
استیکر ساده نده، خیر سرت عشق منی!
شک داری بیخود تو به من، گنده نکن ماجرا رو
سخت میگیری جون خودت! ول بکن این بازیا رو
دانلود آهنگ جدید علی زکریائی یار تلگرامی من
عشق تلگرامی ما، پاکه! نترس از هوساش
محرم و نامحرمی هم، خوبه ولی باشه به جاش!
دست من و تو باید این پرده‌ها رو پاره کنه
کی میتونه جز من و تو درد ما رو چاره کنه؟
خواهر ایمانی من! با هر کسی قاطی نشو
استیکره خنده نزن، آسه بیا آسه برو!
کار من و تو اخوی، رفتارای منشوری نیس
کار تو حتما میکشه اینجوری آخر به پلیس!
کج بذارین پا توی نت، فرقی نداره تو یا اون
با سند و مدرک چت، رو میشه دست دوتاتون
تازه اگه فرض مثال در برین از دست فتا
وقتی که مردین میبرن هردوتونو پیش خدا!
یار تلگرامی من! همره آنلاین منی
واتساپی و وایبر من، فیس من و لاین منی
یار تلگرامی من! شکلک ناموسی نده
حرفای اونجوری نزن، خیلی بده خیلی بده
یار تلگرامی من! بسه دیگه این همه چت
خسته شدم، جون ندارم، ول کن آقا جون ننت!

كسی كه میت را غسل می‌دهد، باید نیت كند و قصد قربت داشته باشد یعنی غسل را برای انجام فرمان خداوند عالم به جا آورد، و اگر به همین نیت تا آخرِ غسل سوم باقی باشد كافی است و تجدید نیت در هر غسل لازم نیست ـ بنابراین اگر غسال در غسل میت نیت نكند، غسل میت باطل است. (توضیح المسائل امام خمینی (ره)، م556)

احکام اسلام از طرف خدا بیان می شود و ما موظف به عمل نسبت به آن هستیم. حکمت بسیاری از احکام برای ما به طور کامل روشن نیست و از آن جمله این است که اگر کسی بدن انسان مرده ای را که سرد است و غسلش نداده اند مس کند (یعنی جایی از بدن خود را به آن برساند) باید غسل مسّ میّت نماید (چه در خواب لمس کرده باشد و چه در بیداری، با اختیار مس کند یا بی اختیار)؛ حتی اگر ناخن و استخوان او به ناخن و استخوان میّت برسد باید غسل کند، ولی اگر حیوان مرده ای را مس کند غسل بر او واجب نیست. این که چرا مس کردن میّت، غسل دارد و مسّ حیوان مرده غسل ندارد، امری تعبّدی است و ما مأمور به اطاعت هستیم؛ گرچه در برخی موارد حکمت هایی از آن توسط امامان بیان شده است.

جواب: بلی ـ كسی كه میت را غسل می‌دهد، باید نیت كند و قصد قربت داشته باشد یعنی غسل را برای انجام فرمان خداوند عالم به جا آورد، و اگر به همین نیت تا آخرِ غسل سوم باقی باشد كافی است و تجدید نیت در هر غسل لازم نیست ـ بنابراین اگر غسال در غسل میت نیت نكند، غسل میت باطل است. (توضیح المسائل امام خمینی (ره)، م556).

یکی از مستحبات و آداب دفن میت، تلقین او در قبر است:

«بعد از گذاشتن او در لحد، ولىّ او یا کسى که از جانب او مأذون باشد؛ میت را تلقین کند به اعتقادات حقه و ولایت ائمه (علیهم السلام) به طریقى که در روایات وارد شده است. و بهتر این است که دهان خود را نزدیک گوش میت برده، دست راست خود را بر دوش راست او گذاشته به دست چپ خود شانه‌ى چپ را به قوّت گرفته و به شدّت حرکت دهد او را؛ پس بگوید سه مرتبه: یٰا فُلٰانَ بْنَ فُلٰان، اسْمَعْ، افْهَمْ. پس بگوید: اللّٰهُ رَبُّکَ وَ مُحَمَّدٌ نَبِیُّکَ...».[1]

در مورد منبع این فتوا، به نظر می‌رسد هر چند در روایات، تمام این خصوصیات بیان نشده است، ولی اصل حرکت دادن شانه‌های میت در هنگام تلقین آمده است.[2]

اما در مورد اینکه با جدا شدن روح از بدن، چرا مرده را تلقین داده و بدنش را تکان می‌دهیم؟ با این‌که درک و فهم مربوط به روح است و بدن مرده درک و فهم ندارد؟!

در پاسخ باید گفت؛ روح و نفس انسان از شگفت‌آورترین موجودات عالم هستی است. فهم تمام اسرار روح برای انسان مشکل بلکه شاید غیر ممکن باشد. قرآن کریم می‌فرماید: «و درباره روح از تو می‌پرسند، بگو: «روح از [سنخ‏] فرمان پروردگار من است، و به شما از دانش جز اندکى داده نشده‌اید».[3]

پرسش‌های گوناگونی در مورد روح مطرح است؛ مثلاً این‌که آیا روح دارای مراتب است یا نه؟ روح دارای چند مرتبه است؟ مراتب روح چگونه است؟ رابطه روح و بدن چگونه است؟ آیا با مردن تمام مراتب روح از بدن و جسم مفارقت می‌کند یا برخی از مراتب روح در بدن می‌ماند؟

آنچه به صورت اختصار در این‌جا می‌توان اشاره کرد این است که بر اساس منابع دینی و نیز مبانی فلسفی به صورت قطعی نمی‌توان گفت که به مجرد مردن، رابطه نفس با بدن به صورت کامل قطع می‌گردد، بلکه این رابطه می‌تواند به صورت ضعیف استمرار داشته باشد.

بر اساس برخی روایات – مانند روایت ناظر به تکان دادن میت - روح حتی بعد از مرگ نیز تا مدتی دلبستگی به جسم دارد.

در همین راستا اسحاق بن عمار می‌گوید: از امام کاظم(علیه السلام) پرسیدم آیا مومن نسبت به کسانی که به زیارت قبرش می‌روند، واکنشی نشان می‌دهد؟!

امام فرمود: بله و تا زمانی که نزد قبر او هستند، با آنها انس می‌گیرد [و خوشحال است] و زمانی که از نزد قبر او می‌روند دچار وحشت [و تنهایی] می‌گردد.[4]

بنابراین از نظر روایات رابطه نفس و بدن بعد از مرگ نیز - هر چند به صورت ضعیف - استمرار دارد؛ نهایت این‌که این ارتباط در اوائل مرگ قوی‌تر است که به همین دلیل در تلقین، برای توجه بیشتر میت به محتوای گفتار، بدنش را حرکت می‌دهند.

از نظر مبانی فلسفی نیز رابطه روح و بدن پس از مرگ به صورت کامل قطع نمی‌شود.

حکیم سبزواری در این زمینه می‌گوید: «با مرگ، علاقه نفس با بدن به‌ طور کامل قطع نمی‌شود، بلکه مادامی‌ که اثر بدن باقی است، علاقه نفس با بدن نیز باقی است و به همین جهت، در شریعت به زیارت اهل قبور دستور داده‌‌اند».[5]

وی پس از این ادعا این مطلب را هماهنگ و موافق با مبانی حکمت متعالیه می‌داند و در تبیین آن می‌گوید: «همان‌‌گونه ‌که در طرف حدوث و پیدایش [نفس]، مقام طبع بدنی (صورت منوی) از مراتب نفس و اشراق و طلیعه آن است، در طرف زوال و افول نیز مقام طبع بدنی از مراتب نفس می‌‌باشد».[6]

در توضیح این مطلب می‌گوییم بر اساس مبانی حکمت متعالیه، حدوث و پیدایش نفس جسمانی است؛ یعنی نفس در ابتدا جسمانی است و در اثر حرکت جوهری مراحل کمال را طی می‌کند و از مرحله جمادی به نباتی، حیوانی و سپس به تجرد انسانی می‌رسد؛ بنابراین همان‌گونه که در طرف پیدایش، مرحله جمادی از مراحل نفس محسوب می‌شود؛ در طرف افول و پایان زندگی مادی نیز بدن مادی پس از مرگ نیز از مراتب نفس به حساب می‌آید. بنابراین از آن‌جا که بدن پس از مرگ دارای مراتب است، این ارتباط نیز دارای مراتب است.

نتیجه این‌که هر چند برای ما امکان ارتباط مستقیم با روح پس از مرگ وجود ندارد؛ ولی بر اساس منابع دینی و مبانی فلسفی، ارتباط روح با بدن پس از مرگ نیز استمرار دارد. بنابراین ما نیز با تکان دادن جسمی که هنوز روح به او دلبسته است به صورت غیر مستقیم می‌توانیم با روح او ارتباط برقرار کنیم.

پی نوشت:

[1]. قمّى، شیخ عباس، الغایة القصوى فی ترجمة العروة الوثقى، ج 1، ص 257، قم، منشورات صبح پیروزى، چاپ اول، 1423ق. شبیه این مطلب در تحفه رضویه نراقی نیز آمده است: نراقى، مولى محمد مهدى، تحفه رضویه، ص 225

[2]. وَ اضْرِبْ یَدَکَ عَلَى مَنْکِبِهِ الْأَیْمَنِ ثُمَّ قُلْ .... کلینى، ابو جعفر، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 3، ص 196

[3]. وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَ ما أُوتیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَلیلاً. اسراء، 85.

[4]. عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ الْمُوْمِنُ یَعْلَمُ بِمَنْ یَزُورُ قَبْرَهُ قَالَ نَعَمْ وَ لَا یَزَالُ مُسْتَأْنِساً بِهِ مَا دَامَ عِنْدَ قَبْرِهِ فَإِذَا قَامَ وَ انْصَرَفَ مِنْ قَبْرِهِ دَخَلَهُ مِنِ انْصِرَافِهِ عَنْ قَبْرِهِ وَحْشَةٌ. کافی، ج 3، ص 228.

[5]. صدر المتألهین، الاسفارالاربعه، پاورقی، ج 8

[6]. همان.

در آداب نماز چنين گفته اند:

1 - استفاده از انگشتر عقيق.
2 - پوشيدن لباس پاكيزه .
3 - شانه كردن موها.
4 - مسواك كردن قبل از نماز.
5 - خود را براى نماز خوشبو نمودن.
6 - خواندن نماز در اول وقت ؛ هر چه به اول وقت نزديكتر باشد، بهتر است ، مگر آنكه تاءخير آن از جهاتى بهتر باشد؛ مثلا صبر كند، تا نماز را به جماعت بخواند.
7 - خواندن نماز به جماعت .
8 - گفتن اذان و اقامه به گونه اى كه بين اذان و اقامه به اندازه يك سجده فاصله بيندازد و دعاهاى وارده را بخواند.
9 - همراه داشتن عمامه با تحت الحنك در نماز.
10 - پوشيدن لباس سفيد و عبا براى نماز.

مستحبات و مكروهات اذان و اقامه :
1 - بلند كردن صدا در اذان و اقامه براى مرد مستحب است ؛ به گونه اى كه بلندى صدا در اقامه ، بلندتر از صداى اذان نباشد.
2 - مستحب است كه زن موقع نبودن مرد نامحرم كلمات اذان و اقامه را آهسته بگويد.
3 - مستحب است كه نمازگزار اذان را آرام و شمرده بگويد؛ (يعنى كلمات اذان را آشكارا ادا كند، به طورى كه شنونده بتواند حروفش را بشمارد). و همچنين مستحب است كه وقف كردن در آخر هر بخش اذان را كمى طول بدهد.
4 - به سرعت گفتن اقامه مستحب است ؛ آن به اين معنى كه وقف در آخر هر بخش را طول ندهد.
5 - مستحب است كه اذان گو در جايى بلند، مانند مناره ، بايستد تا صدايش ‍ به نمازگزاران برسد.
6 - مستحب است كه اذان گو در وقت گفتن اذان و اقامه ، مخصوصا در اقامه رو به قبله باشد و كراهت دارد كه انسان در گفتن بعضى جملات اذان روى خود را به طرف راست يا چپ بچرخاند.
7 - سخن گفتن در بين جمله هاى اذان و اقامه مخصوصا در بين جمله هاى اقامه مكروه است.
8 - مستحب است كه اذان گو در وقت گفتن اذان با طهارت و وضو باشد.
9 - مستحب است كه انسان وقتى صداى اذان را مى شنود آن را همراه مؤ ذن آهسته تكرار كند.
10 - اگر مؤ ذن صدا را در گلو بيندازد، چنانچه غنا نشود، مكروه است .
11 - اگر نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند مستحب است اذان و اقامه بگويد.
12 - اگر نمازگزار بين اذان و اقامه بقدرى فاصله دهد كه اذانى را كه گفته است ، اذان اين اين اقامه حساب نشود، مستحب است كه اذان و اقامه را دوباره بگويد.
13 - اگر نمازگزار بين اذان و اقامه و نماز بقدرى فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است كه دوباره براى آن نماز،اذان و اقامه بگويد.
14 - اگر پيش از آنكه نمازگزار به اندازه ركوع خم شود، يادش بيايد كه اذان يا اقامه را فراموش كرده است ، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، مستحب است كه براى گفتن اذان و اقامه نماز خود را بشكند.

مستحبات تكبيرة الاحرام :
1 - مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد: يا محسن قد اءتاك المسيى ء و قد اءمرت المحسن ان يتجاوز عن المسيى ء انت المحسن و اءنا المسيى ء بحق محمد و آل محمد صل على محمد و آل محمد و تجاوز عن قبيح ما تعلم منى ؛ اى خدايى كه به بندگان احسان مى كنى ! بنده گنهكار به در خانه تو آمده است و تو خود امر كرده اى كه نيكوكار كه از گنهكار بگذرد؛ تو نيكوكارى و من گنهكار. به حق محمد و آل محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) رحمت خود را بر محمد و آل محمد فرست و از بديهايى كه مى دانى از من سر زده است ، بگذر!
2 - مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاى بين نماز، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد.
3 - مستحب است هنگام بالا آوردن دست ها تا مقابل گوشها انگشتان دست بسته باشد و كف دست رو به قبله قرار گيرد.
4 - مستحب است گفتن شش تكبير كه با تكبيرة الاحرام جمعا هفت تكبير شود؛ به اين نحو كه يا قبل از گفتن تكبيرة الاحرام ، شش تكبير بگويد يا بعد از آن و يا بين قبل و بعد تقسيم كند.(دعاهاى وارده براى اين تكبيرها در جلد 1 ترجمه تحريرالوسيله ، مساءله دوم ، صفحه 249 آمده است .)
5 - براى امام جماعت مستحب است كه تكبيرة الاحرام را با صداى بلند بگويد، به طورى كه قابل شنيدن براى افراد پشت سر او باشد.
6 - براى امام جماعت مستحب است كه شش تكبير ديگر را آهسته بگويد.

مستحبات قيام :
1 - در قيام ، هنگام خواندن حمد و سوره ، مستحب است كه دست ها و انگشتان حركت نكند.
2 - در حال ايستادن ، مستحب است كه بدن راست نگه داشته شود و شانه ها پايين انداخته شود.
3 - مستحب است كه نمازگزار در حال ايستادن ، دست ها را روى رانها بگذارد و انگشتها را به هم بچسباند.
4 - مستحب است كه نمازگزار در حال ايستادن جاى سجده را نگاه كند.
5 - مستحب است كه نمازگزار سنگينى بدن را به طور مساوى روى دو پا بيندازد و با خضوع و خشوع باشد.
6 - مستحب است كه نمازگزار پاها را پس و پيش نگذارد.
7 - مستحب است كه مرد پاها را سه انگشت باز تا يك وجب فاصله دهد، اما زن سزاوار است پاها را به هم بچسباند.

مستحبات و مكروهات قرائت و ذكر :
1 - در نماز جمعه و در نماز ظهر جمعه مستحب است كه در ركعت اول بعد از حمد، سوره جمعه و در ركعت دوم بعد از حمد، سوره منافقون خوانده شود.
2 - كسى كه به هيچ قسم نمى تواند صحيح نماز را ياد بگيرد، احتياط مستحب آن است كه نماز را به جماعت به جا آورد.
3 - احتياط مستحب است كه در نماز، وقف به حركت و وصل به سكون ننمايد.
4 - مستحب است كه نمازگزار در ركعت سوم و چهارم بعد از تسبيحات اربعه استغفار كند؛ مثلا بگويد: استغفر اللّه ربى و اتوب اليه يا بگويد: ((اللهم اغفرلى )).
5 - مستحب است كه نمازگزار در ركعت اول ، پيش از خواندن حمد، بگويد: اعوذ بالله من الشيطان الرجيم .
6 - مستحب است كه در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر (بسم اللّه الرحمن الرحيم ) بلند و حمد و سوره شمرده و آهسته خوانده شود و در آخر هر آيه وقف شود؛ يعنى به آيه بعد چسبانده نشود. همچنين در حال خواندن حمد و سوره به معناى آيه توجه شود.
7 - مستحب است اين كه نمازگزار اگر نماز را به جماعت مى خواند، بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادى مى خواند، بعد از آن كه حمد خودش تمام شد، بگويد: الحمد اللّه رب العالمين .
8 - مستحب است بعد از خواندن سوره ((قل هو اللّه احد)) يك يا دو يا سه مرتبه گفته شود: ((كذلك اللّه ربى )) يا سه مرتبه كذلك اللّه ربنا.
9 - سزاوار است كه نمازگزار بعد از خواندن سوره ، كمى صبر كند و سپس ‍ تكبير پيش از ركوع يا قنوت را بگويد.
10 - مستحب است كه در تمام نمازها، در ركعت اول ، سوره ((اءنا اءنزلناه )) و در ركعت دوم هم سوره ((قل هواللّه احد)) خوانده شود.
11 - مستحب است در نماز صبح ، سوره ((عم يتسائلون )) يا سوره ((هل اءتى )) و يا ((غاشيه ))، ((قيامت )) و نظائر آن ، يعنى سوره هاييكه به مقدار يكى از اين سور، آيه دارد خوانده شود.
12 - مستحب است كه در نماز ظهر سوره ((سبح اسم ربك الاعلى )) يا سوره شمس و در نماز عصر و مغرب سوره ((اذا جاء نصر اللّه )) يا سوره ((الهيكم التكاثر)) خوانده شود.
13 - مستحب است كه در نماز و عشاى شب جمعه براى ركعت اول ، سوره جمعه و براى دوم ، سوره ((اعلى )) و در نماز ظهر و عصر جمعه براى ركعت اول ، سوره جمعه و براى ركعت دوم ، سوره منافقون قرائت شود.
14 - مستحب است كه نمازگزار در نماز صبح روز جمعه در ركعت اول ، سوره جمعه و در ركعت دوم ، سوره توحيد را بخواند و در نماز مغرب شب جمعه در ركعت اول ، سوره جمعه و در ركعت دوم ، سوره توحيد را بخواند.
15 - مستحب است كه نمازگزار در قرائت رعايت ترتيل را نمايد و كلمات را آرام ، شمرده و واضح بخواند.
16 - مستحب است كه نمازگزار در جاهايى كه علماى تجويد، وقف در آن جاها را معتبر دانسته اند، وقف كند.
17 - مستحب است كه نمازگزار در هنگام خواندن سوره ، وقتى به آيه رحمت رسيد، از خدا طلب رحمت بنمايد و اگر به آيه عذاب جهنم و بلا رسيد، از خدا طلب پناه از عذاب كند.
18 - اگر نمازگزار ترس از آن دارد كه وقتى سوره طولانى مى خواند، وقت تنگ شود و نماز دومش قضا شود، مستحب است كه سوره كوتاه قرائت كند.
19 - مستحب است كه نمازگزار در نافله نمازهاى شب (نافله مغرب ، عشا و نماز شب ) قرائت را بلند و در نافله نمازهاى روز (نافله صبح ، ظهر و عصر) آهسته بخواند.
20 - كراهت دارد كه در هر ركعت از نمازهاى واجب ، بيش از يك سوره قرائت شود.
21 - مكروه است كه انسان در تمام نمازهاى يك شبانه روز، سوره ((قل هو اللّه احد)) را نخواند.
22 - خواندن سوره ((قل هو اللّه احد)) با يك نفس مكروه است .
23 - مكروه است كه انسان سوره اى را كه در ركعت اول خوانده ، در ركعت دوم نيز بخواند. (مگر اين كه در هر دو ركعت ، سوره ((قل هو اللّه احد)) را قرائت كند.)

مستحبات و مكروهات ركوع :
1 - مستحب است كه ذكر ركوع ، سه ، پنج يا هفت مرتبه و يا بيشتر قرائت شود.
2 - كسى كه نمى تواند ايستاده يا نشسته ركوع كند و تنها مى تواند در حال نشسته ، كمى خم شود يا در حال ايستاده با سر اشاره كند، احتياط مستحب آن است كه بعد از نمازى كه براى ركوع آن با سر اشاره كند نماز ديگرى هم بخواند و هنگام ركوع ، بنشيند و هر قدر مى تواند براى ركوع خم شود.
3 - مستحب است كه نمازگزار قبل از ركوع ، در حالى كه راست ايستاده تكبير بگويد.
4 - مستحب است هنگام ركوع ، زانوها به عقب داده شود و پشت صاف نگهداشته شود؛ گردن نيز كشيده و مساوى پشت باشد.
5 - مستحب است كه انسان هنگام ركوع ،بين دو قدم خود را نگاه كند.
6 - مستحب است كه هنگام ركوع ، پيش از ذكر يا بعد از آن صلوات فرستاده شود.
7 - مستحب است كه نمازگزار بعد از ركوع هنگامى كه برخاست و راست ايستاد، در حال آرامى بدن بگويد: ((سمع اللّه لمن حمده )).
8 - مستحب است كه زنها در ركوع ، دست را از زانو بالاتر بگذارند و زانوها را به عقب ندهند.
9 - مستحب است كه انسان پيش از گذاشتن دست چپ بر زانوى چپ ، دست راست را بر زانوى راست بگذارد.
10 - مستحب است كه نمازگزار در هنگام ركوع ، انگشتان كف دست خود را از هم باز كرده و آنها را از زانوهاى خود پر كند.
11 - مستحب است كه پيش از گفتن ذكر ركوع ، دعاى وارده خوانده شود.
12 - مستحب است كه نمازگزار در حالت ركوع ، آرنج ها را باز كند.
13 - مكروه است كه نمازگزار در حال ركوع ، سر را به زير انداخته و دستها را به پهلو بچسباند و يا دستها را در بين دو زانوى خود قرار دهد.
14 - مكروه است كه نمازگزار در حال ركوع ، دو دست خود را زير جامه هاى خود پنهان كند.

مستحبات و مكروهات سجده :
1 - مستحب است كه انسان بعد از ركوع براى رفتن به سجده ، تكبير بگويد.
2 - مستحب است هنگامى كه مرد مى خواهد به سجده برود اول دست ها را و زن اول زانوها را به زمين بگذارد.
3 - مستحب است كه انسان بينى خود را روى مهر يا چيزى كه سجده بر آن صحيح است ، بگذارد.
4 - مستحب است كه نمازگزار در حال سجده ، انگشتان دست را به هم چسبانده و برابر گوش بگذارد، به گونه اى كه سر آنها رو به قبله باشد.
5 - مستحب است كه انسان در سجده دعا كرده و از خدا حاجت بخواهد و اين دعا را بخواند: يا خير المسؤ لين و يا خير المعطين ارزقنى و ارزق عيالى من فضلك فانك ذوالفضل العظيم ؛ اى بهترين كسى كه از سؤ ال مى كنند! و اى بهترين عطا كنندگان ! روزى بده من و عيال من از فضل خودت . پس بدرستى كه داراى فضل بزرگى .
6 - مستحب است نمازگزار بعد از سجده بر ران چپ خود بنشيند و روى پاى راست را بر كف پاى چپ بگذارد.
7 - مستحب است كه نمازگزار بعد از هر سجده ، وقتى نشست و بدنش آرام گرفت ، تكبير بگويد.
8 - مستحب است بعد از سجده اول ، وقتى بدن آرام گرفت ، گفته شود: استغفر اللّه ربى و اتوب عليه .
9 - مستحب است كه نمازگزار سجده را طول بدهد و در موقع نشستن نيز دست ها را روى ران ها بگذارد.
10 - مستحب است كه نمازگزار براى رفتن به سجده دوم در حال آرامش ‍ بدن ((اللّه اكبر)) بگويد.
11 - مستحب است كه در سجده ها صلوات بفرستد.
12 - مستحب است كه نمازگزار در هنگام بلند شدن ، دستها را بعد از زانوها، از زمين بردارد.
13 - مستحب است كه مردها آرنجها و شكم را به زمين نچسبانند و بازوها را از پهلو جدا نگه دارند؛ همچنين زنها آرنجها و شكم را بر زمين بگذارند و اعضاى بدن را به يكديگر بچسبانند.
14 - مستحب است كه انسان در سجده واجب قرآن ، ذكر بگويد و دعايى را كه وارد شده ، ((لا اله الا اللّه حقا حقا...))، بخواند.
15 - مستحب است كه محل سجده نمازگزار به گونه اى باشد كه همه پيشانى روى آن قرار گيرد.
16 - مستحب است كه در سجده شكر باز و قفسه سينه و شكم خود را به زمين بچسباند.
17 - مستحب است كه انسان در سجده شكر، صد بار ((شكرالله )) يا ((شكرا شكرا)) و يا سه بار بلكه يك بار (همين ذكر را) بگويد.
18 - مستحب است كه انسان بعد از سجده دوم بنشيند.
19 - مستحب است كه ذكر سجده بيش از اندازه واجب گفته شود؛ البته عدد فرد فضيلتش بيشتر است تا زوج .
20 - خواندن دعا، قبل از ذكر سجده مستحب است . (دعايى كه از ائمه عليهم السلام نقل شده : ((اللهم لك سجدت و...))).
21 - قرآن خواندن در سجده مكروه است .
22 - فوت كردن محل سجده براى رفع گرد و غبار كراهت دارد.

مستحبات تشهد و سلام :
1 - مستحب است كه نمازگزار در حال تشهد، بر ران چپ خود بنشيند و روى پاى راست را بر كف پاى چپ بگذارد.
2 - مستحب است كه پيش از تشهد بگويد: ((الحمدلله )) يا بگويد:بسم اللّه و بالله و الحمدلله و خير الاسماء لله .
3 - مستحب است كه نمازگزار در حالت تشهد، دستها را بر ران ها گذاشته و انگشت ها را به يكديگر بچسباند.
4 - نگاه كردن به دامان خود، مستحب است .
5 - مستحب است كه انسان بعد از تمام شدن تشهد بگويد: و تقبل شفاعته و ارفع درجته .
6 - مستحب است كه در حالى كه نشسته و بدنش آرام است ، بگويد: السلام عليك ايها النبى و رحمة اللّه و بركاته .

مستحبات قنوت :
1 - مستحب است كه انسان در هر نماز واجب و مستحب ، پيش از ركوع ركعت دوم ، قنوت بخواند.
2 - خواندن قنوت پيش از ركوع در نماز وتر مستحب است .
3 - مستحب است كه نمازگزار هنگام قنوت ، دستها را تا مقابل صورت بلند نمايد.
4 - مستحب است كه كف دست ها را رو به آسمان گرفته و به قصد رجاء، انگشتان دست ها را به جز ابهام ، به هم بچسباند.
5 - مستحب است كه هر دو كف دست ، پهلوى هم و متصل به هم قرار گيرد.
6 - مستحب است كه نگاه انسان در هنگام قنوت ، به كف دستهايش ‍ باشد.
7 - مستحب بلكه بهتر است در قنوت گفته شود: لا اله الا اللّه الحليم الكريم لا اله الا اللّه العلى العظيم سبحان اللّه رب السموات السبع و رب الاءرضين السبع و ما فيهن و ما بينهن و رب العرش العظيم و الحمد لله رب العالمين .
8 - مستحب است كه قنوت بلند خوانده شود؛ ولى در نماز جماعت اگر امام جماعت صداى او را بشنود بلند خواندن قنوت ، مستحب نيست .
9 - اگر نمازگزار قنوت را فراموش كرده و پيش از آن كه به اندازه ركوع خم شود يادش بيايد، مستحب است كه بايستد و قنوت را بخواند.
10 - مستحب است كه اگر نمازگزار در ركوع ، يادش بيايد كه قنوت را نخوانده است ، بعد از ركوع قضا كند.
11 - اگر نمازگزار در سجده ، يادش بيايد كه قنوت را نخوانده ، مستحب است كه بعد از سلام ، قنوت را قضا كند.
12 - مستحب است كه ماءموم در قنوت از امام متابعت كند؛ اگر چه ماءموم در ركعت دوم به جماعت نرسيده باشد.(ركعت اول ماءموم باشد).

آداب مخصوص زنان در نماز :
1 - مستحب است كه زن خود را با زيور آلات بيارايد.
2 - مستحب است كه خضاب داشته باشد.
3 - مستحب است كه صدايش را پنهان كند.
4 - مستحب است كه در حال ايستاده ، پاها را به هم بچسباند.
5 - مستحب است كه با دست خود پستان ها را به سينه بچسباند.
6 - مستحب است كه در حال ركوع ، دست را بر روى ران ها بگذارد.
7 - مستحب است كه در ركوع زانوها را همچون مردان ، تا به آخر به عقب نبرد.
8 - مستحب است كه وقتى مى خواهد به سجده برود، اول بنشيند.
9 - مستحب است كه در هنگام سجده ، شكم و سينه را بر زمين انداخته و مانند مردان ، تجافى نكند.
10 - مستحب است كه در هر بار نشستن ، به حالت تربع بنشيند؛ يعنى پاى راست را زير ران چپ و پاى چپ را زير ران راست بگذارد. (به اصطلاح چهار زانو بنشيند).
11 - مستحب است كه زن ها در وقت خواندن تشهد، ران ها را به هم بچسبانند.

تعقيبات نماز :
از حضرت على (عليه السلام ) منقول است كه هر كس از شما از نماز فارغ شد بايد دستها را بلند كند به سوى آسمان و خود را در دعا به تعب افكند.
1 - مستحب است كه انسان بعد از نماز، مقدارى مشغول تعقيب و خواندن ذكر و دعا و قرآن شود.
2 - بهتر است انسان پيش از آنكه از جاى خود حركت كند و وضو، غسل و تيمم او باطل شود، رو به قبله تعقيب را بخواند.
3 - مستحب است كه تعقيب هايى كه بسيار سفارش شده است را بخواند؛ مثل تسبيح حضرت زهرا (عليها السلام ) (34 مرتبه اللّه اكبر، 33 مرتبه الحمدلله ، 33 مرتبه سبحان اللّه ).
4 - مستحب است كه انسان بعد از نماز، سجده شكر نمايد و بهتر آن است كه در سجده شكر صد مرتبه يا سه مرتبه يا يك مرتبه ((شكرا لله )) يا ((شكرا))يا ((عفوا)) بگويد.
5 - مستحب است كه انسان بعد از تسبيح حضرت زهرا (عليها السلام ) يك مرتبه ((لا اله الا اللّه )) بگويد.
6 - مستحب است كه براى خواندن تسبيح حضرت زهرا (عليها السلام ) از تسبيح تربت امام حسين (عليه السلام ) استفاده كند.
7 - مستحب است كه انسان براى خواندن تسبيح حضرت زهرا (عليها السلام )، از رشته تسبيح كبود (به رنگ آسمان ) استفاده كند.
8 - مستحب است كه نمازگزار بعد از اتمام نماز، سه مرتبه دست را تا روبروى صورت بلند كرده و به زانو (يا نزديك زانو) برگرداند و با هر يك مرتبه ، يك بار ((اللّه اكبر)) بگويد.
9 - مستحب است كه انسان بعد از بلند كردن دست ها براى دعا آنها را بر سر و روى خود بكشد.
چرا كه مروى است از امام باقر (عليه السلام ) كه هر بنده اى كه دستها را به سوى خدا بلند كند، حق تعالى شرم مى كند كه دستهاى او را خالى برگرداند...
10 - مستحب است كه نمازگزار بعد از نماز، پيش از آنكه پاهاى خود را بگرداند، سه مرتبه اين دعا را بخواند كه خدا گناهان او را بيامرزد؛ اگر چه در زياد بودن مانند كف دريا باشد. استغفر اللّه الذى لا اله الا هو الحى القيوم ذوالجلال و الاكرام و اتوب اليه .
11 - سنت است كه بعد از نماز گفته شود: اللهم صل على محمد و آل محمد و اءجرنى من النار و اءدخلنى الجنة و زوجنى الحور العين خدايا! رحمت فرست بر محمد و آل محمد و پناهم ده از آتش و داخل كن مرا در بهشت و تزويج ده مرا با حورالعين .
12 - مستحب است كه نمازگزار بعد از نماز، آيه الكرسى ، سوره و آيه هايى را كه در روايات توصيه شده است ، بخواند.
13 - مستحب است كه نمازگزار بعد از نماز صبح ، ده مرتبه بگويد: سبحان اللّه العظيم و بحمده و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم
14 - مستحب است كه بعد از هر نمازى ، تسبيحات اربعه خوانده شود.
شيخ طوسى و ابن بابويه و حميرى به سندهاى صحيح ، از حضرت امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده اند كه روزى رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) به اصحاب خود فرمودند: آيا اگر آنچه داريد از جامه ها و ظرفها و جمع كنيد و بر روى هم بگذاريد به آسمان مى رسد؟ گفتند: نه يا رسول اللّه (صلى الله عليه و آله و سلم )؛ حضرت فرمودند: آيا مى خواهيد تعليم كنم به شما چيزى را كه اصلش در زمين است و شاخه هايش در آسمان . گفتند: بلى يا رسول اللّه (صلى الله عليه و آله و سلم )! حضرت در ادامه فرمودند: بعد از هر نماز سى نوبت بگوييد: سبحان اللّه و الحمدلله و لا اله الا اللّه واللّه اكبر.
15 - مستحب است كه بعد از نماز گفته شود: يا من يفعل ما يشاء و لا يفعل ما يشاء اءحد غيره .
(اى كسى كه انجام مى دهد هر چه را مى خواهد و انجام نمى دهد كسى جز او هر چه را كه او بخواهد)).
16 - حضرت امام صادق (عليه السلام ) فرمودند: هر كس بعد از فارغ شدن از نماز پيش از آنكه زانوهاى خود را از جاى حركت دهد، ده مرتبه اين تهليل را بخواند، حق تعالى چهل هزار هزار (چهل ميليون ) گناه او را محو كرده و چهل هزار هزار (چهل ميليون ) حسنه براى او مى نويسد و چنان باشد كه دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده باشد: اشهد ان لا الا اللّه وحده لا شريك له الها واحدا اءحدا صمدا لم يتخذ صاحبة و لا ولدا گواهى مى دهم كه نيست معبود بر حقى جز خداى يكتا كه شريك ندارد. معبود يگانه اى است و يكى است ، بى نياز است و براى خودش همسر و فرزندى نمى گيرد.
در فضيلت اين تهليل ، روايات بسيار وارد شده است ؛ خصوصا در تعقيب نماز صبح ، شام و هنگام طلوع و غروب آفتاب .
17 - مستحب است كه انسان بعد از نماز ريش خود را با دست راست خود گرفته و دست چپ را به سوى آسمان گشوده سه مرتبه بگويد: يا ذاالجلال و الاكرام ارحمنى من النار پس سه مرتبه بگويد: اءجرنى من العذاب الاءليم و سپس هر دو دست را به سوى آسمان گشوده سه مرتبه بگويد: يا عزيز يا كريم يا رحمن يا غفور يا رحيم و سپس پشت دست ها را به سوى آسمان بگرداند و سه مرتبه بگويد: ((اءجرنى من العذاب الاءليم )) پس بگويد: و صلى اللّه محمد و آله و الملائكه و الروح.
18 - گر كسى بعد از نماز مغرب ، سه مرتبه آيات زير را بخواند، آنچه از ثواب در روز گذشته از او فوت شده باشد در مى يابد و نمازش قبول مى گردد و اگر كسى بعد از هر نماز واجب و مستحب آن را بخواند، براى او به عدد تمام ستارگان آسمان و قطرات باران و برگ درختان و ذرات خاك زمين ، حسنات نوشته مى شود و هنگامى كه بميرد به هر حسنه ، ده حسنه در قبر به او داده مى شود: فسبحان اللّه حين تمسون و حين تصبحون و له الحمد فى السموات و الارض و عشيا و حين تظهرون يخرج الحى من الميت و يخرج الميت من الحى و يحيى الارض بعد موتها و كذلك تخرجون سبحان ربك رب العزه عما يصفون و سلام على المرسلين و الحمدلله رب العالمين منزه است خدا، هنگامى كه شب و هنگامى كه صبح مى كنيد و حمد از آن اوست در آسمانها و زمين و شب هنگام و نيمه روز شما. خارج مى كند زنده را از مرده و مرده را از زنده و زنده مى كند زمين را بعد از مردنش و شما همچنان بيرون مى آييد. منزه باد پروردگارت ! پروردگار عزت ، از آنچه وصف كنند و درود بر رسولان و حمد از آن خداست ، پروردگار جهانيان .
تعقيبات مخصوص نماز صبح
تعقيب نماز صبح بيشتر از ساير نمازهاست .
از حضرت رسول (صلى الله عليه و آله و سلم ) نقل است كه هر كس از طلوع صبح تا طلوع آفتاب در مصلاى خود قرار گيرد و به تعقيب مشغول باشد، خدا او را از آتش دوزخ مستور مى گرداند. همچنين در حديثى ديگر فرموده اند كه ثواب حج ، براى او نوشته مى شود.

تعقيبات نماز صبح عبارتند از:
1 - گفتن هفتاد مرتبه استغفر اللّه ربى و اتوب اليه .
2 - خواندن يازده مرتبه سوره ((قل هو اللّه احد)).
3 - گفتن صد مرتبه ماشاءا كان لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم آنچه خدا خواست مى شود و نيست جنبش و توانى ، جز از خداى والا و بزرگ .
4 - خواندن سوره قدر؛ از امام محمد باقر (عليه السلام ) نقل شده است كه هر كس هفت مرتبه سوره قدر را بخواند، بعد از طلوع فجر، هفتاد صف از ملائكه هفتاد صلوات بر او بفرستند و هفتاد مرتبه بر او ترحم كنند.
5 - گفتن ده مرتبه سبحان اللّه العظيم و بحمده و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم .
6 - خواندن صد مرتبه بسم اللّه الرحمن الرحيم لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم .
7 - از حضرت امام صادق (عليه السلام ) روايت شده است كه هر كس بعد از نماز صبح و پيش از تكلم بگويد: ((رب صل على محمد و اءهل بيته )) خداوند روى او را از آتش جهنم نگاهدارد.
8 - مستحب است كه مسافر، بعد از هر نماز شكسته ، سى مرتبه بگويد:سبحان اللّه و الحمد لله و لا اله الا اللّه و اللّه اكبر، بلكه بهتر است شصت مرتبه اين ذكر را بگويد.
براى آگاهى از تعقيبات نماز ظهر، عصر، مغرب و عشا به كتابهاى مفصل دعا و مفاتيح الجنان رجوع نماييد.

مستحبات ديگر در باب نماز :
1 - اگر لباس نمازگزار در حال ايستاده ، عورت را مى پوشاند، ولى ممكن است در حالت ديگر نپوشاند، مستحب است كه با آن لباس ، نماز نخواند.
2 - مستحب است كسى كه نشسته نماز مى خواند، در حال خواندن حمد و سوره ، مربع بنشيند (چهار زانو).
3 - مستحب است كه نمازگزار عاجز، در حال ركوع (كه نشسته انجام مى دهد) دو زانو بنشيند.
4 - مستحب است نمازگزارى كه نشسته نماز مى خواند، در حالت ركوع بر روى دو پاشنه پاى خود ننشيند بلكه باسنش را از روى دو پاشنه پايش بلند كرده و صورتش برابر با جلوى دو زانويش شود.
5 - احتياط مستحب است كه اگر نمازگزار بعد از سجده دوم ، شك بين چهار و شش و بيشتر از شش كرد، بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كرده و دو سجده سهو به جا آورد و نماز را هم دوباره بخواند.
6 - اگر كسى بعد از سلام ، در صورتى كه از حالت نماز خارج نشده ، يادش ‍ بيايد كه دو سجده را فراموش كرده ، بعد از اين كه دو سجده را به جا آورد و تشهد و سلام را نيز تكرار كرد و براى سلامى كه اول گفته دو سجده سهو به جا آورد، مستحب است كه اصل نماز را هم اعاده نمايد.
7 - اگر انسان احتمال دهد كه نماز قضايى دارد يا نمازهايى را كه خوانده ، صحيح نبوده ، مستحب است كه براى احتياط، قضاى آن را به جا آورد.
8 - اگر انسان نمازهايى از او قضا شده و مى داند كه كدام يك جلوتر قضا شده ، احتياط مستحب آن است كه به ترتيب نمازهايش را قضا كند.
9 - مستحب است كه بچه مميز را (بچه اى كه خوب و بد را مى فهمد) به نماز خواندن و عبادتهاى ديگر عادت كند؛ همچنين مستحب است كه او را به قضاى نمازها نيز وادار نمايند.
10 - اگر نمازگزار نداند كه بدن يا لباس او نجس است و بعد از نماز بفهمد، احتياط مستحب آن است كه اگر وقت دارد دوباره نماز را به جا آورد.
11 - بنا بر احتياط مستحب ، بايد زن عقب تر از مرد بايستد و جاى سجده او از جاى ايستادن مرد كمى عقب تر باشد.

مكروهاتى ديگر در باب نماز :
1 - مكروه است كه انسان در نماز، صورت را كمى به طرف راست و چپ بگرداند.
2 - مكروه است كه انسان در نماز، چشم ها را ببندد.
3 - مكروه است كه نمازگزار در نماز، چشم ها را به طرف راست و چپ بگرداند.
4 - مكروه است كه نمازگزار در نماز، با ريش و دست خود بازى كند و انگشت ها را داخل هم نمايد.
5 - انداختن آب دهان در نماز كراهت دارد.
6 - نگاه كردن به خط قرآن يا كتاب يا خط انگشترى در نماز كراهت دارد.
7 - كراهت دارد كه موقع خواندن حمد و سوره و گفتن ذكر، براى شنيدن حرف كسى ساكت شد، بلكه هر كارى خضوع و خشوع را در نماز از بين مى برد مكروه است .
8 - هنگامى كه انسان خوابش مى آيد، مكروه است نماز بخواند.
9 - مكروه است كه انسان موقع خوددارى از بول و غايط، نماز بخواند.
10 - پوشيدن جوراب تنگ كه پا را فشار دهد در نماز، مكروه است .
11 - مكروه است كه نمازگزار در نماز، دهن دره كند.
12 - مكروه است كه نمازگزار در نماز، انگشتان خود را بشكند.
13 - كراهت دارد كه انسان در نماز آه بكشد، به گونه اى كه مشتمل بر يك حرف باشد.
14 - ناله كردن در نماز به طورى كه مشتمل بر يك حرف باشد مكروه است .
15 - شكستن نماز به خاطر مالى كه اهميت ندارد، مكروه است .
16 - پوشيدن لباس سياه ، چرك ، تنگ ، لباس شرابخوار و لباس كسى كه از نجاست پرهيز نمى كند، براى نماز مكروه است .
17 - پوشيدن لباسى كه نقش صورت روى آن است ، براى نماز كراهت دارد.
18 - باز بودن دكمه هاى لباس در نماز، كراهت دارد.
19 - به انگشت كردن انگشترى كه نقش صورت بر روى آن حك شده است ، مكروه مى باشد.
20 - خواندن نماز واجب در خانه كعبه و بر بام آن مكروه است ؛ و در حالت ناچارى مانعى ندارد.
21 - چيزى بر دهان بستن ، هم براى مرد و هم براى زن مكروه است .
22 - پيچيدن جامه بر خود در نماز، مكروه است .

از آنجائى كه آفرينش بشر از بدو خلقت براساس زندگى اجتماعى بنا نهاده شده و هيچ انسانى به تنهايى نمى‏تواند از عهده مشكلات زندگى و تأمين معيشت خود برآيد، و از طرفى به تعداد افراد بشر خُلق و خوى‏هاى مختلف و منشهاى گوناگون وجود دارد، طبعاً بايد آداب و رسوم و قوانين و مقرراتى ويژه در خور جامعه‏اى كه انسان در آن زندگى مى‏كند، وضع شده باشد. چه جامعه كوچك مانند خانواده و چه بزرگ مانند يك شهر و يا يك كشور و...
اما پيش از آنكه به آداب و رسوم و راه و رسم زندگى افراد گوناگون با همديگر در جامعه از ديدگاه اسلام بپردازيم، به طرز برخورد و و روابط و ادب در مقابل پدر و مادر و بالعكس مى‏پردازيم چرا كه خانواده در واقع زيربناى جامعه‏هاى بزرگتر مى‏باشد، و انسان پيش از همه و بيش از هركسى با پدر و مادر انس داشته و با آنها زندگى مى‏كند لذا ما در اين راستا براى حُسن شروع شمّه‏اى از آداب برخورد و احترام به پدر و مادر كه بزرگتر هستند، بنا به حديث معروف «وَقِّرُوا كبارَكُمْ» «به بزرگترهايتان احترام بگذاريد»، آغاز مى‏نمائيم باشد كه باعث رنجش خاطر پدر و مادر نشده و در نتيجه مصداق عاق والدين قرار نگيريم.
از ابتداى آفرينش انسان معمولاً پدران و مادران در ميان اقوام و ملّتها جايگاه ويژه‏اى پيش فرزندان داشته‏اند ولى در بين بعضى از اقوام و قبايل، آداب و رسوم گوناگون و در عين‏حال باور نكردنى وجود داشته كه در مورد والدين مخصوصاً پيران، از طرف فرزندان اِعمال مى‏شده و يك سلسله آداب و رسوم نيز در ميان اقوام و مردمان مختلف زمان ما رايج است. به عنوان مثال:
مردم جزيره «فيجى» معتقدند كه در جهان ابدى هركس همان قواى بدنى و روحى را كه هنگام مرگ داشته است، با خود خواهد داشت. حال اگر مردمى در زندگى به سن پيرى و كهنسالى برسند و شكسته شوند، هميشه همينطور خواهند ماند. به همين دليل پسرى كه به پدر و مادر خود احترام مى‏گذارد، مى‏تواند آنان را بكشد و وجدان آرامى داشته باشد. و يقين بداند كه بزرگترين خدمت ممكن را به ايشان كرده است(1).
همچنين لوبك )Lubock( مى‏گويد:
اهداى تابوت به خويشاوندان پير در چين، امر شايسته‏اى محسوب مى‏گردد. مخصوصاً اگر خويشاوندان در بستر بيمارى باشند(2).
در دنياى امروز بر اثر سست شدن پايه‏هاى ايمان و عواطف انسانى و مهر و محبت‏هاى خانوادگى و پايه‏گذارى اساس زندگى بر اصالت لذت و شهوت و ثروت و... پدران و مادران پير وضع رقّت‏بارى دارند چرا كه بشر مادى در راستاى رسيدن به اهداف مادى خود، ايمان و فضائل اخلاقى را در دل فرزندان خود متزلزل كرده و باعث از هم پاشيدن نظام خانواده و تربيت صحيح شده و نهايتاً دودش به چشم خودش مى‏رود و بايد آخر عمرش را در خانه سالمندان سپرى نمايد. گرچه خانه سالمندان براى كسانى كه بى‏كس و بى‏پول هستند يا خودشان مى‏خواهند، خوب است. اما اين كمال بى‏انصافى است كه پدر و مادرى كه از هيچ تلاشى در راه به كمال رساندن فرزندان كوتاهى نكرده‏اند، در سنين نياز به مراقبت و نگهدارى، آنان را به خانه سالمندان بسپارند.
البته جوامع اسلامى مخصوصاً جامعه شيعى ما كه از تعاليم عاليه اسلامى برخوردارند، فرزندان با پدران و مادران خود با مهربانى واحترام برخورد مى‏كنند ولى در كشورهاى غربى پدر و مادر پيش فرزندان ارزشى ندارند مخصوصاً اگر پيرهم شده باشند و از نظر مادى سودى براى فرزند نداشته باشند. حتى گاهى فرزندان، اقدام به فروش اعضاى پدر و مادر پير و مريض خود روى تخت بيمارستان مى‏كنند.
چنانكه در تابستان سال جارى وقتى در فرانسه بيش از ده هزار نفر جان خود را در اثر گرماى بى‏سابقه از دست دادند، اكثر آنها پير بودند و جدا از فرزندان زندگى مى‏كردند. روزنامه‏ها نوشتند: جنازه‏هاى آنان در سردخانه‏ها ماند. و فرزندان آنان رغبتى براى تحويل گرفتن جنازه‏هاى آنها نشان ندادند. زيرا آنان براى فرزندان ديگر سود مادى نداشتند! اين است فرهنگ زندگى ماشينى عصر اينترنت و ماهواره و جنگ ستارگان! كه بدون توجه به عوامل معنوى اينهمه پيشرفت كرده است.

اسلام و پدر و مادر

از آنجائى كه اسلام كامل‏ترين اديان مى‏باشد، كامل‏ترين و جامع‏ترين و طبيعى‏ترين آداب و رسوم و طرز برخورد فرزندان با والدين و والدين با فرزندان را به وسيله آيات قرآن و احاديث حضرات معصومين‏عليهم السلام براى سعادت جامعه بشرى ارائه كرده است زيرا يك جامعه تشكيل يافته از خانواده مى‏باشد كه در رأس آن پدر و مادر قرار دارد. و اگر خانواده مؤدّب به آداب نيك الهى باشد، جامعه‏هاى بزرگتر هم مؤدّب خواهند بود.
خداوند متعال در قرآن مجيد در 12 مورد نيكى به پدر و مادر را متذكر شده و در چهار مورد، آن را همرديف توحيد قرار داده است. از جمله در آيه 23 سوره اسراء(بنى‏اسرائيل) پس از اشاره به يگانگى خود، به اين مهم پرداخته و مى‏فرمايد:
«وَ قَضى‏ رَبُّكَ اَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إيَّاهُ وَ بِالوالِدَيْنِ اِحْساناً إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الكِبَر أَحَدُهُما أَوْ كِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما اُفٍّ وَ لاتَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً كَرِيماً».
«پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستيد! و به پدر و مادر نيكى كنيد! هرگاه يكى از آن دو، يا هر دوى آنها، نزد تو به سنّ پيرى رسند، كمترين اهانتى به آنها روا مدار! و بر آنها فرياد مزن! و گفتار لطيف و سنجيده و بزرگوارانه به آنها بگو!».

نكات حائز اهميت در آيه‏

اوّلاً: در اين آيه نيكى به والدين در كنار اساسى‏ترين پايه تعاليم اسلامى(توحيد) قرار گرفته كه حاكى از عظمت و اهميت موضوع مى‏باشد.
ثانياً: مطلق بودن والدين است يعنى پدر و مادر چه مسلمان باشند و چه كافر، اين فرمان شامل آنها مى‏شود چنانكه خداوند متعال مى‏فرمايد:
«هرگاه آن دو، تلاش كنند كه تو چيزى را همتاى من قرار دهى، كه از آن آگاهى ندارى [بلكه مى‏دانى باطل است‏]، از ايشان اطاعت نكن، ولى با آن دو، در دنيا به طرز شايسته‏اى رفتار كن»(3).
ثالثاً: احسان به والدين با حرف «باء» متعدّى شده(و بالوالدين احساناً)، كه حاكى از مباشرتِ خود فرزند در احترام و خدمت و نيكى به پدر و مادر است(4). به عبارت ديگر، خدمت بايد فيزيكى باشد زيرا كه منظور تنها خدمت مادى به آنان و اينكه انسان توسّط كسانى ديگر به وسيله پول به آنان خدمت كند نيست، بلكه بايد خود انسان (و لو هرچقدر هم از امكانات مادى خوبى برخوردار باشد) به پدر و مادر احترام و خدمت كند.

احسان چيست؟

احسان به پدر و مادر، فقط پول خرج كردن و خدمتكار در اختيار آنان قرار دادن نيست، بلكه احسان معنى وسيعى دارد اعم از مادى و معنوى؛ چه در زمان حيات آنان و چه پس از مرگشان كه حتى با يك نگاه محبت‏آميز يا يك سخن لطيف به پدر و مادر و نثار يك فاتحه و حتى يك صلوات محقق مى‏شود. و اين؛ از آيات مربوطه و احاديث معصومين‏عليهم السلام به وضوح استفاده مى‏شود. چنانكه در قرآن مجيد مى‏خوانيم:
شخصى از بنى‏اسرائيل به قتل رسيد و حضرت موسى براى شناسائى قاتل، گاوى خواست تا ذبح كنند و خون آن را به بدن مرده بزنند تا زنده شده و خود قاتل را معرفى نمايد.

بنى‏اسرائيل به رسم عادت ديرينه خود آنقدر بهانه تراشى كردند كه خداوند شرائط سختى پيش روى آنان قرار داد و گاوى را به اين شرائط از آنان خواست:
«نه پير و از كار افتاده باشد و نه بكر و جوان، زرد رنگ يك‏دست كه بينندگان از ديدن آن مسرور باشند، بدون عيب كه نه براى شخم زدن رام شده، و نه براى زراعت آبكشى كند، هيچ‏گونه رنگ ديگرى در آن نباشد».
چنين گاوى را نيافتند مگر پيش جوانى نيكوكار از بنى‏اسرائيل كه وقتى براى خريد گاو، به او مراجعه كردند گفت نمى‏فروشم مگر پوست گاو را پر از طلا كنيد كه بالاخره به دستور موسى‏عليه السلام خريدند و دستور موسى‏عليه السلام عملى شد و مرده، زنده شده، قاتل خود را معرفى كرد. سپس حضرت موسى‏عليه السلام فرمود: اين گاو داستانى دارد. سؤال كردند داستانش چيست؟ فرمود:
اين جوان معامله‏اى انجام داد و آمد پيش پدر كه كليدها را بگيرد و پول كالا را بپردازد، ديد او خوابيده و كليدها زير بالش او قرار دارد احتراماً او را بيدار نكرد و از سود آن مصرف شد و معامله فسخ گرديد. وقتى پدر بيدار شد و جريان را فهميد در حق فرزند دعا كرد و اين گاو منحصربفرد را در عوض آن معامله به فرزند بخشيد و در نتيجه به وسيله فروش گاو خيلى بيشتر از سود معامله فسخ شده نصيب جوان گرديد(5). اين رعايت ادب چنين نتيجه خوبى براى آن جوان به بار آورد. تازه اين نتيجه دنيوى است و پاداش اخروى به جاى خود.
در حديثى يكى از ياران امام صادق‏عليه السلام نقل مى‏كند كه حضرت فرمود:
«احسان اين است كه با پدر و مادر به نيكى رفتار نمائى و اينكه كارى نكنى كه آنان نياز به درخواست چيزى از تو داشته باشند»(6).
مخصوصاً هنگامى كه آنان به سنّ پيرى مى‏رسند و قادر بر تر و خشك كردن خودشان نيستند و مانند يك بچه خردسال مى‏شوند و نياز به پرستار دارند.
البته اينكه آيه روى پيرى تكيه كرده، به خاطر اين است كه انسان در پيرى بيشتر احتياج به ديگران دارد تا جوانى؛ نه اينكه اگر پدر و مادر جوان بود، ديگر نيازى به احترام و خدمت نيست. چرا كه فرمان خدا مطلق است.
در دو آيه 23 و 24 سوره اسراء در مورد رعايت ادب فرزندان در برابر پدر و مادر اشاره شده است كه انشاءاللّه در شماره آينده پيرامون آنها جملاتى ارائه خواهد شد:
1. به آنان اف مگو؛ 2. آنان را از خود مران؛ 3. به آنها سخنان ملايم و شايسته بگو؛ 4. از روى محبت و رحمت بال خود را بگستران؛ 5. براى آنان دعا كن.
ادامه دارد

1) روانشناسى اجتماعى، ج‏1، ص 180، به نقل از بزرگسال و جوان فلسفى.
2) لذّات فلسفه، ص 85.
3) لقمان، 15. «وَ إِنْ جاهَداكَ عَلى‏ أَنْ تُشْرِكَ بِى‏ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِي الدُّنيا مَعْرُوفاً...».
4) تفسير نمونه، ذيل آيه.
5) تفسيرنورالثقلين، ج‏1، ص 88، ذيل آيات 67 تا 71 سوره بقره.
6) تفسير نورالثقلين، ج‏3، ص 148، ذيل آيه 23 سوره اسراء.

خرافات ، جمع خرافه ، به معنای عادات و عقایدی است که برخلاف عقل و منطق و علم باشد و با موازین شریعت سازگار نباشد .

خرافات و اوهام ، مانعی برای رشد خرد و اندیشه انسان‌ها به حساب می‌آیند و باعث دوری آنها از مسیر سعادت و کمال می‌شوند . بسیاری از ستمگران تاریخ برای تحکیم قدرتشان ، از طریق ترویج خرافات بین مردم ، اهداف خود را دنبال می‌کردند، آنها می‌دانستند تسلّط بر مردمی که به جای عقل ، دنباله‌روی اوهام و خرافات هستند، آسان‌تر است . امّا پیامبر اعظم (ص) با هدایت مردم ، آنها را به سلاح ایمان و عقل و منطق تجهیز کرد تا خرافات را از معنویّت ، و اوهام را از واقعیات باز شناسند . دین اسلام ، غل و زنجیرهای خرافات و موهومات را از دست و پای اندیشه و عقل مردم برداشته است .

خرافات از نظر اسلام و قرآن

خرافه گرایی كه موجب پایبندی به سنت اجدادی است موجب پس زدن دین و روش  تازه و روی گردانی از آن است ، چنانكه پیامبر اسلام برای زدودن خرافات از ذهن مردم كسانی را به دیار ها می فرستاد تا آنها را آماده كنند و افسانه هایی را كه حاصل تحریف دین های گذشته بود و در ذهن مردم باقی مانده ،از سرآنها بیرون كند .

بزرگترین سد در برابر پیشرفت آیین اسلام همان افسانه ها بود و از این جهت پیامبر با تمام قدرت می كوشید كه آثار جاهلیت را كه همان افسانه ها و اوهام بود ، راازمیان بردارد . هنگامیكه پیامبر(ص) ، معاذبن جبل را به یمن اعزام نمود به او چنین دستور داد : " وامت امر الجاهلیه الاماسنه الاسلام و اظهر امر الاسلام كله صغیره و كبیره ؛ ای معاذ آثار جاهیلیّت و افكار وعقاید خرافی را از میان مردم نابود كن و سنن اسلام را كه همان دعوت به تفكر و تعقل است زنده نما ."

یکی از عواملی که از اهمیت دین می کاهد وباعث می شود که کم کم اعتبار خود را از دست بدهد ، وجود وگسترش خرافات می باشد .

همان طور که وقتی  مگسی در لیوان پر از آب گوارا وتمیز  مشاهده می کنیم ، هر چند که تشنه باشیم ولی میل به خوردن  آن نداشته واز آن متنفر می گردیم ، وجود خرافات نیز به همین منوال می باشد ، انسانهایی که تشنه دین ومعارف الهی می باشند با دیدن این همه خرافات های مختلف  از دین منزجر و فراری می شوند .

در سوره مومنون آیات 52تا 54 اینگونه می فرماید : "ما همه مردم را از یک امت واحد آفریدیم تا مرا پرستش کنند ، اما این مردم هستند که بر اثر منافع شخصی وهواهای نفسانی گرایش به خرافات ودین های بشری پیدا کرده واز راه حق که همان راه مستقیم باشد منحرف شده و به دام شیاطین می افتند ."

داستانی از علی (ع) در ردّ خرافه گویی

امیر المؤمنین علی (ع ) وسپاهیانش ، سوار بر اسبها ، آهنگ حرکت به سوی نهروان داشتند . ناگهان یکی از سران اصحاب رسید ومردی را همراه خود آوردوگفت: یا امیر المومنین ، این مرد ستاره شناس است ومطلبی دارد می خواهد به عرض شما برساند .

ستاره شناس گفت : یا امیرالمؤمنین ، در این ساعت حرکت نکنید ، اندکی تأمّل کنید ، بگذارید دو سه ساعت از روز بگذرد ، آنگاه حرکت کنید .

حضرت فرمودند : چرا ؟

ستاره شناس پاسخ داد : چون اوضاع کواکب دلالت می کند که هر که در این ساعت حرکت کند ، از دشمن شکست خواهد خورد وزیان سختی بر او ویارانش وارد خواهد شد ، ولی اگر در ساعتی که من می گویم حرکت کند ، ظفر وپیروزی نصیب او خواهد شد وبه مقصد خواهد رسید

با شنیدن این سخنان حضرت ازاو پرسید : این اسب من آبستن است ، آیا می توانی بگویی کره اش نر است یا ماده؟ ستاره شناس گفت : اگر بنشینم حساب کنم ، می توانم .

حضرت فرمودند : دروغ می گویی ، محمد (ص) رسول خدا ، چنین ادعایی که تو می کنی نکرد. آیا تو ادعا داری که بر همه جریانهای عالم آگاهی و می فهمی در چه ساعت خیر ودر چه ساعت شر می رسد ، پس اگر کسی به تو با این علم کامل واطلاع جامع اعتماد کند ، به خدا ، نیازی ندارد .

سپس به مرد روکرده وفرمودند : مبادا دنبال این چیزها بروید ، اینها منجر به کهانت و ادعای غیبگویی می شود ، کاهن ، همردیف کافر و کافر در آتش است . آنگاه رو به آسمان کرد وچند جمله دعا مبنی بر توکل واعتماد به خدای متعال خواند. سپس رو کردبه ستاره شناس وفرمود: ما مخصوصا بر خلاف دستور تو عمل می کنیم  وبدون درنگ ، همین الان حرکت می کنیم ..

که نهایتاً نتیجه ی جهاد به نفع سپاه امام به سرانجام رسید.( وسائل الشیعه / ج/ 2 / ص 181)

حقیقت اسلام را رعایت کنیم !

به نقل از دکتر بهشتی آمده است ؛ " اگر می خواهید اسلام پیش برود ، خرافات را از دین جدا کنید .خرافات ریشه ی دین را می خشکاند ."

خرافات سازمانی است

 بعضی خرافات منطقه‌ای است ، بعضی محله ای ، بعضی بین المللی .

مثال خرافه ی بین المللی ؛ می گویند عدد 13 نحس است . تمام کشورهای دنیا سیزده رو نحس می‌دانند ، بلیط هواپیما از شماره 12 می‌رود شماره 14. اصلاً صندلی به نام صندلی سیزده در هواپیما وجود ندارد .

علی بن ابیطالب شب سیزده رجب به دنیا آمد و روزتولد بزرگترین مرد عالم در این روز شاهد خوبی برابطال این ادّعای پوچ می باشد .

یکی از بهترین کارهای عبادی به نام اعتکاف ، آغازش از روز سیزده رجب می باشد .

این شواهد می توانند بطلان این پندار را از نگاه دین به روشنی بیان کند.

هرکجا اسلام پیش نرفت ، بلکه پس رفتی داشته است ، قطعاً در آن افراط و تفریطی صورت گرفته است . خرافاتی ، بدعتی(چیزی را که در دین نیست ، وارد دین کرده اند ) در آن وجود داشته که چنین اتفاقی افتاده است .

فردی که در جستجوی دین است ، کسی را می بیند که صف اول نماز جماعت است ، ربا هم می گیرد و می خورد . بعد هم دم از اسلام و دینداری می زند .خوب قطعاً کسی که از خارج چنین وجهه ای را ببیند ، خواهد گفت که اگر اسلام این است ، من این اسلام را نمی خواهم ، اگر دین این است من این مسجد را قبول ندارم !

باید به این نکته توجه کنیم و بدانیم ، هر کجا مردم از اسلام فرار کرده‏اند ، قطعاً درآن افراط و تفریطی را دیده اند .

پس سعی کنیم که در انحرافات دیگران ، مستقیم یا غیر مستقیم نقش های منفی را بازی نکرده و بیهوده خود را گرفتار آلاینده ها ی افراط و تفریط نکنیم .

شکر                                    سه کاسه ماست خوری

لیمو ترش                             یک عدد

خلال بادام                             دو قاشق غذاخوری

گلاب                                    نصف فنجان یا شش قاشق غذاخوری

پودر ژله پرتقال یا لیمو            دو قاشق غذاخوری

هویج رنده شده                    چهار قاشق غذاخوری

با این مقدار مواد لازم به اندازه 6 الی 7 کاسه ماست خوری از ”‌ مربا هویج“ خواهیم داشت.

یک عدد لیمو ترش تازه (یا دو قاشق غذاخوری آب لیمو)، دو قاشق غذاخوری پودر ژله پرتقال یا لیمو معادل 25 گرم (تقریباً معادل یک چهارم بسته پودر ژله)

سه کاسه ماست خوری شکر (معادل 750 گرم)، چهار کاسه ماست خوری سر پر هویج رنده شده (معادل 750 گرم)

دو قاشق غذاخوری خلال پسته (معادل 20 گرم)، دو قاشق غذاخوری خلال بادام (جمعاً معادل 20 گرم)

نصف فنجان گلاب یا 6 قاشق غذاخوری گلاب (معادل 60 گرم)

طرز تهیه مربا هویج

750 گرم هویج را با دنده ریز رنده کرده تا حدود 4 کاسه ماست خوری هویج رنده شده به دست آوریم. سپس آن را همراه سه کاسه شکر و نصف کاسه آب در یک قابلمه ریخته تا به جوش آید.

کف روی مربا را گرفته، دور می‌ریزیم و مربا را حدود 20 الی 30 دقیقه با شعله متوسط می‌پزیم. در حین پخت در قابلمه را می‌گذاریم. سپس دو قاشق غذاخوری پودر ژله پرتقال یا لیمو اضافه کرده، هم می‌زنیم و شش قاشق گلاب و آب یک عدد لیمو ترش تازه را اضافه کرده، شعله را خاموش می‌کنیم.

دو قاشق غذاخوری خلال پسته و دو قاشق غذاخوری خلال بادام اضافه کرده، هم می‌زنیم تا مربا آماده شود. بعد از سرد شدن، مربا را در ظرف در بسته کشیده، در یخچال قرار می‌دهیم تا آماده پذیرایی شود.

نوش جان

شله زرد

برنج 2 لیوان  .  شکر 5 لیوان  .  گلاب 1 لیوان  .  نمک 1 قاشق چایخوری  .  کره 100 گرم

زعفران سائیده 1 قاشق چایخوری . خلال بادام 1/2 لیوان  .  پودر پسته و دارچین به مقدار دلخواه

طرز تهیه : برنج را از شب قبل چند بار بشویید سپس با 1 لیوان گلاب و 3 لیوان آب بگذارید خیس بخورد.

برای تهیه شله زرد ابتدا 8 لیوان آب را داخل قابلمه بریزید و روی حرارت قرار دهید تا به جوش بیاید سپس برنج مخلوط با گلاب را اضافه کرده و هم بزنید تا بجوشد و کف روی آن را با کفگیر بردارید و مرتب برنج را به هم بزنید تا ته نگیرد و شعله را ملایم کنید تا برنج بپزد.

شکر را پس از اینکه برنج نیم پز شد اضافه کنید ، پس از اضافه کردن شکر باید مرتب هم بزنید چون شله زرد معمولاً زود ته میگیرد ، اگر شله زرد شما سفت شده میتوانید کمی آب جوش به آن اضافه کنید.

پس از اینکه شکر حل شد خلال بادامی که 1 ساعت در گلاب خیس کرده اید و زعفران سائیده را به شله زرد اضافه نمایید ، خوب مخلوط کنید و هم بزنید تا شله زرد غلیظ شود ، در پایان پخت نیز کره را اضافه کنید ؛ شله زرد آماده شده را در کاسه بریزید و پس از 10 دقیقه سطح آن را با پودر پسته و دارچین تزئین کنید و بگذارید سرد شود.

نکته ها : برای این که شله زرد آب نیندازد بهتر است روی حرارت ملایم اجاق یا شعله پخش کن قرار دهید و بگذارید یک ساعت دیگر بعد از جا افتادن روی حرارت باقی بماند تا آب اضافه آن تبخیر شود.

گودا نوعی پنیر زرد هلندی است که از شیر تازه گاو تهیه می‌شود.

این پنیر نام شهر خاودا در جنوب هلند را گرفته و از پر مصرف‌ترین پنیرها در هلند به حساب می‌آید و حضورش در 60 درصد از بازار مصرف کننده‌ها شهرت جهانی دارد. اصل این پنیر را در قالب‌های دیسکی 10 تا 25 کیلویی با روکشی از پارافین درست می‌کنند.

گودا از خانواده پنیرهای نیمه سفت و پنیر زرد است که دارای چربی زیادی است که در بعضی از مارک‌ها به 51 درصد می‌رسد. این پنیر را معمولا از 1 ماه تا 3 سال استراحت می‌دهند.

متاسفانه گودا از دسته پنیرهایی است که نام ،کیفیت و رسپی آن ثبت نشده است به همین دلیل در دنیا پنیرهای مختلفی پیدا می‌شوند که فقط اسم این پنیر مرغوب را دارند و با آنچه به‌طور سنتی در شهر خاودا تولید می‌شده متفاوت هستند.

گرچه امروزه حدود 300 کشاورز در هلند تولیدکننده پنیر گودا هستند، اما تمام مراحل تولید صنعتی است. در این بین پنیر گودای کشاورزان (Boerenkaas) تنها توسط تعداد انگشت شماری از کشاورزان تولید می‌شود، این پنیر با همان روش سنتی از شیر غیر پاستوریزه تهیه می‌شود و از گزند تولیدکنندگان صنعتی در امان مانده است.

گودا به نام پنیری که در هلند تولید می‌شود ثبت نشده، اما گودای هلندی (Noord-Hollandse Gouda) و گودای کشاورزان (Boerenkaas) در اتحادیه اروپا از نظر منطقه جغرافیایی تولید و محافظت شده هستند؛ به این معنی که این پنیرها تنها در کشور هلند و با استفاده از شیر گاوهای هلندی اجازه تولید دارند.

املت نخود فرنگی

بنا به گزارش آکاایران : نخود فرنگی پخته یا نیمه آماده 1 لیوان  .  تخم مرغ 4 عدد  .  نمک و فلفل مقدار لازم

طرز تهیه : داخل ماهیتابه مقداری روغن بریزید و روی حرارت متوسط قرار دهید تا داغ شود ، تخم مرغ ها را داخل کاسه ای بشکنید ، نمک و فلفل اضافه کنید و کمی با چنگال بزنید تا تخم مرغ ها کف کنند سپس داخل ماهیتابه بریزید و پخش کنید.

نخود فرنگی های پخته را روی تخم مرغ ها بریزید و کمی تکان دهید ، صبر کنید تا املت خودش را بگیرد ، املت را تا نیمه تا کنید و پس از اینکه یک طرف طلایی شود برگردانید تا طرف دیگر نیز طلایی شود سپس سرو کنید.