خوش آمدید

امام على علیه السّلام فرمودند:

وَلَمْ يُخْلِ اللّه ُ سُبْحَانَهُ خَلْقَهُ مِنْ نَبِىٍّ مُرْسَلٍ، أَوْ كِتَابٍ مُنْزَلٍ، أوْ حُجَّةٍ لازِمَةٍ، أَوْ مَحَجَّةٍ قائِمَةٍ: رُسُلٌ لا تُقَصِّرُ بِهِمْ قِلَّةُ عَدَدِهِمْ، وَلا كَثْرَةُ الْمُكَذِّبِينَ لَهُمْ؛

خداوند هرگز بندگان خود را، از وجود پيامبران مرسل، و كتب آسمانى و يا دليلى قاطع و يا راهى صاف و مستقيم خالى نگذاشته، پيامبرانى كه با كمى نفراتشان و فراوانى دشمنان و تكذيب كنندگان، هرگز در انجام وظائف خود كوتاهى نمى كردند.

نهج البلاغه: خطبة 1

امام علی علیه السّلام فرمودند:

... فَبَعَثَ فيهِمْ رُسُلَهُ، وَ واتَرَ إِليْهِمْ أَنْبِيائَهُ، لِيَسْتَأْدوُهُمْ ميثاقَ فِطْرَتِهِ، وَ يُذكِرُّوهُمْ مَنِسْىَّ نِعْمَتِةِ، وَ يَحْتَجوُّا عَلَيْهِمْ بِالتَّبلْيغِ، وَ يُثيروُا لَهُمْ دَفائِنَ الْعُقُولِ، وَ يُرُوهُمْ آياتِ الْمَقْدِرَةِ...؛

خداوند پيامبرانش را در ميان مردم معبوث ساخت، و رسولانش را پشت سرهم به سوى آنان فرستاد، تا وفا به پيمان فطرت را از انسانها مطالبه نمايند، و نعمتهاى فراموش شده را به يادشان آورده، و با ابلاغ دستورات خدا حجت را بر آنها تمام كنند، گنجهاى پنهانى عقلها را آشكار سازند و آيات قدرت خدايى را به آنان نشانى دهند.

نهج البلاغه: خطبه 1

امام على علیه السّلام فرمودند:

. . . وَبَعَثَ إِلَى الْجِنِّ وَالاْءِنْسِ رُسُلَهُ، لِيَكْشِفُوا لَهُمْ عَنْ غِطائِها، وَلِيُحَذِّرُوهُمْ مِنْ ضَرَّائِها، وَلِيَضْرِبُوا لَهُمْ أَمْثالَها، وَلِيُبَصِّرُوهُمْ عُيُوبَها، وَلِيَهْجُمُوا عَلَيْهِمْ بِمُعْتَبَرٍ مِنْ تَصَرُّفِ مَصَاحِّها وَأَسْقامِها، وَحَلاَلِها وَحَرَامِها، وَمَا أَعَدَّ اللّه ُ لِلْمُطِيعِينَ مِنْهُمْ وَالْعُصاةِ مِنْ جَنَّةٍ وَنارٍ، وَكَرامَةٍ وَهَوانٍ . . .؛

خداوند رسولانش را براى راهنمائى انسانها و جنيّان مبعوث ساخت، تا پرده از چهره (زشت) دنيا براى آنها برگيرند، و از زيانهايش بر حذر دارند، و براى آنها مثلها زده، و عيوب دنياپرستى را برايشان نشان دهند، و آنچه را كه مايه عبرت است از تندرستيها و بيماريها، و حلال و حرام و هرچه كه خداوند به مطيعان و عصيانگران از بهشت و دوزخ، و احترام و تحقير وعده داده برايشان بازگو كنند.

نهج البلاغه: خطبة 183

امام علی علیه السّلام فرمودند:

إِنَّ الصَّبْرَ وَ حُسْنَ الْخُلْقِ وَ الْبِرَّ وَ الْحِلْمَ مِنْ أَخْلاقِ الْأَنْبِياءِ عليهم السلام.

شكيبائى، اخلاق نيكو، نيكى و بردبارى از اخلاق پيامبران(علیهم السلام) است.

جامع الاخبار: ص 317، ح 887

امام علی علیه السّلام فرمودند:

تَذِلُّ الْأُمُورُ لِلْمَقَادِيرِ حَتَّى يَكُونَ الْحَتْفُ فِي التَّدْبِيرِ؛

جريان امور در بستر تقدير است تا آنجا كه گاهي مرگ هم در تدبير است.

نهج البلاغه، حكمت 16

از امام علی علیه السّلام تفسير سخن پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله را كه فرمودند: «پيري را با خضاب تغيير دهيد و به شكل و شمايل يهوديان درنياييد» پرسيدند، امام علی علیه السّلام در پاسخ فرمودند:

إِنَّمَا قَالَ صلى الله عليه واله ذَلِكَ وَ الدِّينُ قُلٌّ فَأَمَّا الْآنَ وَ قَدِ اتَّسَعَ نِطَاقُهُ وَ ضَرَبَ بِجِرَانِهِ فَامْرُؤٌ وَ مَا اخْتَارَ؛

پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله اين حديث را آنگاه فرمود كه مسلمانان اندك بودند، امّا اكنون كه اسلام گسترش و قدرت يافته است اين دستور بستگي به اختيار هر كس دارد.

نهج البلاغه، حكمت 17

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ جَرَى فِي عِنَان أَمَلِهِ عَثَرَ بِأَجَلِهِ؛

آن كس كه اختيار خود را به آرزويش سپرَد، در كام مرگ لغزد.

نهج البلاغه، حكمت 18

امام علی علیه السّلام فرمودند:

أَقِيلُوا ذَوِي الْمُرُوءَاتِ عَثَرَاتِهِمْ فَمَا يَعْثُرُ مِنْهُمْ عَاثِرٌ إِلَّا وَ يَدَهُ بِيَدِ اللَّهِ يَرْفَعُهُ؛

از لغزش جوانمردان درگذريد، كه در هنگامه لغزش، خدا از آنان دستگيري كند و از سقوط نجاتشان دهد.

نهج البلاغه، حكمت 19

امام علی علیه السّلام فرمودند:

إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى قَوْمٍ أَعَارَتْهم مَحَاسِنَ غَيْرِهم وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهم سَلَبَتْهم مَحَاسِنَ أَنْفُسِهِمْ؛

آنگاه كه دنيا به كسي روي آورَد خوبيهاي ديگران را هم بدو عاريت دهند، و چون پشت كند، خوبيهاي او را هم ناديده انگارند.

نهج البلاغه، حكمت 8

امام علی علیه السّلام در باره آنها که از جهاد در رکابش سر باز زدند، فرمودند:

خَذَلُوا الْحَقَّ وَ لَمْ یَنْصُرُوا الْبَاطِلَ؛

حق را خوار کردند و باطل را یاری نرساندند.

نهج البلاغه، حکمت 12