خوش آمدید

امام علی علیه السّلام فرمودند:

 

در شگفتم از بخيل از فقري كه مي گريزد زودتر بدان رسد، و ثروتي را كه مي طلبد از دست دهد. در دنيا چون فقيران زندگي كند و در آخرت حساب ثروتمندان را از او خواهند. در شگفتم از متكبّر، كه ديروز نطفه بود و فردا مردار خواهد شد، و از آن كه در باره خدا شك كند ولي خلق خدا را بيند، و از آن كه مرگ را از ياد برَد در حالي كه مي بيند مردم مي ميرند، و از آن كه آخرت، يعني سر منزل اصلي را انكار كند ولي دنيا را كه آغاز آن راه است بيند، و از آن كه در آبادي دنياي فاني كوشد ولي خانه جاودانه را رها كند.

نهج البلاغه، حکمت 121

امام علی علیه السّلام فرمودند:

لَا يَكُونُ الصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلَاثٍ فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ؛

دوست راستين آن است كه دوست خود را در سه موقع بپايد: تنگدستي، ناپديد شدن، و درگذشتن.

نهج البلاغه، حکمت 129

امام علی علیه السّلام فرمودند:

إِنَّ لِلَّهِ مَلَكاً يُنَادِي فِي كُلِّ يَوْمٍ لِدُوا لِلْمَوْتِ وَ اجْمَعُوا لِلْفَنَاءِ وَ ابْنُوا لِلْخَرَابِ؛

خداوند را فرشته اي است كه هر روز فرياد كند: بزاييد براي نيستي، و گرد آوريد براي نابودي، و بسازيد براي ويراني.

نهج البلاغه، حکمت 127

امام علی علیه السّلام فرمودند:

عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَكَ يُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِي عَيْنِكَ؛

عظمت آفريدگار در پيشت، آفريدگان را كوچك دارد در ديدت.

نهج البلاغه، حکمت124

آنگاه که امام علی علیه السلام از نبرد صفّین باز می گشتند، بر گورستان بیرون کوفه ایستادند و چنین فرمودند:

 

ای ساکنان شهر وحشت و خانه های ناآبادان و گورهای تاریک، ای خاک نشینان تنها و غریب و همنشینان وحشت و ترس، شمایان پیشتاز ما بودید و ما به دنبالتان خواهیم آمد، امّا از خانه هاتان بگویم که در آنها سکنی گزیدند، و از همسرانتان که به کابین دیگران رفتند، و از دارایی تان که قسمت کردند. این گزارش ما امّا آنجا چه خبر آنگاه رو به یارانش کرد و فرمود: آگاه باشید اگر اجازه سخن گفتن داشتند به شما خبر می دادند که برترین توشه تقوی است.

نهج البلاغه، حکمت125

امام علی علیه السّلام فرمودند:

الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ وَ النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ رَجُلٌ بَاعَ نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا؛

دنيا خانه «گذر» است نه جاي «ماندن»، و مردم در آن دو گروهند: گروهي كه خود را بدان فروخته و هلاك گشتند، و ديگر گروهي كه خود را خريدند و آزاد ساختند.

نهج البلاغه، حکمت 128

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ وَ مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِيَّةِ؛

روزي را با صدقه دادن و احسان به مستمندان فراهم آريد، و آن كس كه به پاداش يقين كند دستش به بخشش باز گردد

نهج البلاغه، حکمت 132

امام علی علیه السّلام فرمودند:

الصَّلَاةُ قُرْبَانُ كُلِّ تَقِيٍّ وَ الْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ الْبَدَنِ الصِّيَامُ وَ جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ؛

نماز نزديك كننده پرهيزكاران به خدا، و حج، جهاد هر ناتوان است. و هر چيز را رويش و پالايشي است و رويش و پالايشِ بدن، روزه است. و جهادِ زن، گرم نگه داشتن كانون خانواده و لبخند زندگي و حُسن تدبير منزل است.

نهج البلاغه، حکمت 131

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَاءُ وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ؛

چه بسيار روزه داري كه از روزه اش جز گرسنگي و تشنگي سودي نبرد، و چه بسيار نمازگزاري كه از بپا خاستنش جز رنج و بيداري او را حاصلي نباشد. آفرين بر خواب و خوراك زيركان.

نهج البلاغه، حکمت 137

امام علی علیه السّلام فرمودند:

تَنْزِلُ الْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ الْمَئُونَةِ؛

كمك الهي، به اندازه تلاش آدمي رسد.

نهج البلاغه، حکمت 133