امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
وَ التَّهْيِئَةُ مِمّا يُزِيدُ اللهُ بِهِ عِفَّةَ النِّساءِ.
خودآرائي و رسيدگي به خود، از عواملي است که سبب مي شود خداوند بر پاكدامني زن بيافزايد.
وسايل الشيعه، ج 1، ص 88
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
وَ التَّهْيِئَةُ مِمّا يُزِيدُ اللهُ بِهِ عِفَّةَ النِّساءِ.
خودآرائي و رسيدگي به خود، از عواملي است که سبب مي شود خداوند بر پاكدامني زن بيافزايد.
وسايل الشيعه، ج 1، ص 88
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
جاءَ رَجُلٌ اِلَي النَّبيِّ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - فَقالَ يا رَسُولَ اللهِ ما حَقُّ ابْني هذا؟ قالَ: تُحْسِنُ اسْمَهُ وَ اَدَبَهُ وَضَعْهُ مَوْضِعاً حَسَناً.
مردي شرفياب محضر رسول اكرم صلي الله عليه و آله شد، عرض كرد بچه ام بر من چه حقّي دارد؟ حضرت در جواب فرمودند: او را به اسم خوبي نام گذاري كن، سپس بدرستي و خوبي تربيتش نما و سر انجام او را به كار خوبي بگمار.
وسائل الشيعه، ج 5، ص 126
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
مَنْ طَلَبَ هذا الرِّزْقَ عَنْ حِلِّه لِيَعُودَ بِهِ عَلي نَفْسِهِ وَ عَيالِهِ كانَ كَالْمُجاهِدِ في سَبيلِ اللهِ.
كسي كه از پي روزي حلال برود تا خود و خانواده خود را منتفع سازد، اجر او در پيشگاه الهي مانند اجر مجاهدي است كه در راه خدا جهاد مي كند.
قرب الاسناد، ص 146
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اِنّ الحرامَ لا يَنمِي و اِن نَمي لا يُبارَك له فيه و ما اَنفقه لم يُؤجَر عليه و ما خلَّفه كان زاده اِلي النار.
مال حرام رشد و نمو نمي كند و اگر ظاهراً زياد شود بركتي در آن نيست و از آن هر چه انفاق و بخشش نمايد، اجر و پاداشي نگيرد و هر چه بعد از خود بر جاي نهد، زاد و توشه اش به سوي آتش دوزخ گردد.
الکافي، ج 5، ص 125
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ لِلّهِ عِبادا فِي الاَرضِ يَسْعَوْنَ في حَوائِجِ النّاسِ هُمُ الآْمِنونَ يَوْمَ القيامَةِ.
خدا را در زمين بندگاني است كه براي رفع نيازهاي مردم مي كوشند. اينان در روز قيامت در امان هستند.
الكافي، ج 2، ص197، ح 2
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ عَلي اَرْبَعَةِ اَصْنافٍ: جاهِلٌ مُتَرَدّي مُعانِقٌ لِهَواهُ وَ عابِدٌ مُتَقَوّي كُلَّما اَزْدادَ عِبادَةً اَزْدادَ كِبْرا وَ عالِمٌ يُريدُ اَنْ يوطَاَ عُقْباهُ وَ يُحِبُّ مَحْمِدَةَ النّاسِ وَ عارِفٌ عَلي طَريقِ الحَقِّ يُحِبُّ القيامَ بِهِ فَهُوَ عاجِزٌ اَوْ مَغْلوبٌ فَهذا اَمْثَلُ اَهْلِ زَمانِكَ وَ اَرْجَحُهُمْ عَقْلاً.
مردم چهار گروهند: جاهلي كه غرق در هوا و هوس و در معرض هلاكت است، عابدي كه تظاهر به تقوا مي كند و هر چه بيشتر عبادت مي نمايد، تكبرش بيشتر مي شود، عالمي كه مي خواهد پشت سرش حركت كنند و دوست دارد از او تعريف نمايند، و حق شناسِ حق پويي كه دوست دارد حق را به پادارد، اما يا ناتوان است و يا زير سلطه. چنين فردي بهترين نمونه روزگار و عاقل ترين مردم دوران است.
خصال، ص 262
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
عَلاماتُ الدَّمِ أربَعٌ: الحِكَّةُ ، وَالبَثرَةُ وَالنُّعاسُ ، وَالدَّوَرانُ .
خون (غلبه خون) را چهار نشانى است: خارش ، جوش ، چرت زدگى و سرگيجه .
الخصال ، صفحه 250 ، حديث 115 عن يونس بن عبدالرحمن ، روضة الواعظين ، صفحه 340 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 97 ، حديث 12 دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 458
امام كاظم عليه السّلام فرمودند:
مَنِ استَنجى بِالسُّعدِ بَعدَ الغائِطِ وغَسَلَ بِهِ فَمَهُ بَعدَ الطَّعامِ لَم تُصِبهُ عِلَّةٌ في فَمِهِ ، ولا يَخافُ شَيئا مِن أرياحِ البَواسيرِ .
هر كس پس از قضاى حاجت ، با مُشكك ، آلودگى مخرج را بزدايد و پس از غذا خوردن نيز دهان خويش را با مُشكك بشويد ، نه بيمارى اى از بيمارى هاى دهان به او مى رسد و نه از باد بواسير مى ترسد .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 378 ، حديث 3 ، بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 435 ، حديث 5 دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 446
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
ثَلاثةٌ يُستظلونَ بظلِ عَرشِ اللهِ يومَ القيامةِ يومٌ لا ظِلَّ الا ظلةُ رَجلٌ زوّجَ اَخاهُ المسلمَ او اَخدمهُ او کتَمَ له سرّاً.
خداوند در روز قيامت سه دسته را در زير سايه عرش خويش پناه مي دهد در حالتي که سايه اي جز سايه عرش پروردگار وجود ندارد و آنها عبارتند از: کسي که برادر مسلمان خود را زن دهد و کسي يا به برادر ديني خود خدمت کند و يا آنکه از فاش شدن اسرار برادر مسلمانش جلوگيري كند.
نور الثقلين، ج 3، ص 599
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
خَمسٌ مِنَ السُّنَنِ فِي الرَّأسِ ، وخَمسٌ فِي الجَسَدِ ؛ فَأَمَّا الَّتي فِي الرَّأسِ: فَالسِّواكُ ، وأخذُ الشّارِبِ، وفَرقُ الشَّعرِ، وَالمَضمَضَةُ، وَالاِستِنشاقُ . وأمَّا الَّتي فِي الجَسَدِ: فَالخِتانُ ، وحَلقُ العانَةِ ، ونَتفُ الإِبطَينِ ، وتَقليمُ الأَظفارِ ، وَالاِستِنجاءُ .
پنج چيز درباره سر و پنج چيز هم درباره تن از سنّت هاست: امّا آنچه درباره سر است ، مسواك زدن ، گرفتن سبيل ، از هم گشودن موها از ميانه سر ، آب در دهان چرخاندن ، و آب در بينى چرخاندن است . آنچه نيز درباره تن است ، ختنه كردن ، تراشيدن موى زهار ، زدودن موهاى زير بغل ، كوتاه كردن ناخن ها و زدودن پليدى مخرج است . الخصال ، صفحه 271 ، حديث 11 ، بحار الأنوار ، جلد 76 ، صفحه 67 ، حديث 1 دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 536
الخصال ، صفحه 271 ، حديث 11 ، بحار الأنوار ، جلد 76 ، صفحه 67 ، حديث 1 دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 536