خوش آمدید

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:

قَليلُ العَمَلِ مِن العالِمِ مَقبولٌ مُضاعَفٌ؛

عمل كم از دانشمند، قبول و دو چندان مى شود.

الكافي: ج 1، ص 17، ح 12

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كُن مَشغُولاً بِما أنتَ عَنهُ مَسئُولٌ؛

به كارى مشغول باش كه از آن پرسيده خواهى شد.

غررالحكم ودررالكلم، ح 7143

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:

لأنّ المؤمنينَ الفُقَهاءَ حُصونُ الإسلامِ كَحِصنِ سُورِ المَدينةِ لَها؛

مؤمنان فقيه، دژهاى اسلام اند؛ همچنان كه برج و باروى شهر، موجب حفظ شهر است.

الكافي: ج 1، ص 38، ح 3

امام كاظم علیه السّلام فرمودند:

تمونُك لِلضَّعيفِ أفضَلُ الصَّدَقَةِ؛

كمك كردن تو به ناتوان، بهترين صدقه است.

تحف العقول، ص 414

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:

«لایدخل الفقر بیتا فیه اسم محمد او احمد او علی او الحسن او الحسین او جعفر او طالب او عبدالله او فاطمة من النساء؛

در خانه ای که نام محمد یا احمد یا علی یا حسن یا حسین یا جعفر یا طالب یا عبدالله و یا از میان زنان، فاطمه باشد، فقر [و تنگدستی] وارد نمی شود .»

کافی، ج 6، ص 19 .

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:

ان فاطمة علیها السلام صدیقة شهیدة؛

فاطمه علیها السلام بانوی بسیار راست گویی است که او را به شهادت رسانده‌اند.

کافی، ج 1، ص 458 .

امام كاظم‌ علیه السّلام فرمودند:

رجلٌ مِن قم يدعو الناس الي الحقِّ، يجتمع معه قومٌ كُزبُر‌الحديد لا تزلهم‌الرياحُ‌ العواصف و لا يملّون مِنَ‌الحرب و لا يجبُنون و علي الله يتوكلون والعاقبه للمُتَّقينَ؛

مردي از قم، مردم را به سوي حق دعوت مي‌كند. جماعتي همانند پاره‌هاي آهن گرد او جمع مي‌شوند كه طوفان‌هاي سهمگين آنان را به‌لرزه درنمي‌آورد، از جنگ نمي‌هراسند و ترسي به دل راه نمي‌دهند، بر خدا توكل دارند و سرانجام، پيروزي با پارسايان است.

بحارالانوار؛ ج60، ص216.

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:

إنَّ السِّلقَ يَقمَعُ عِرقَ الجُذامِ ، وما دَخَلَ جَوفَ المُبَرسَمِ مِثلُ وَرَقِ السِّلقِ؛

چغندر ، رگ جذام را به كلّى از ميان مى بَرد . هيچ چيز به درونِ گرفتار به بِرسا درنيامده است كه همانند برگ چغندر باشد .

الكافي ، جلد 6 ، صفحه 369 ، حديث 5

امام كاظم علیه السّلام فرمودند:

دعوة الصائم تستجاب عند افطاره؛

دعاى شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب مى شود.

بحار الانوار، ج 92، ص 255، ح 33

امام کاظم علیه السلام در پاسخ این که اگر کسى (در نماز) قرائت را ترک کند حکمش چیست؟، فرمودند:

ان کان متعمدا فلا صلاة له، و ان کان نسى فلا باءس؛

اگر به عمد باشد، نمازش درست نیست و اگر از روى فراموشى باشد، اشکال ندارد.

بحارالانوار، ج 85، ص 44.