____________________________
1- امام خمینی: به احتیاط واجب.
آیة الله خوئی: اگر اختلاف بین مجتهدین - ولو اجمالا- معلوم باشد، لازم است احتیاط کند و اگر احتیاط ممکن نباشد باید از کسی تقلید کند که گمان به أعلمیت او دارد و اگر احتمال ضعیفی هم دهد کسی أعلم است باید از اوتقلید کند.
آیات عظام: اراکی، نوری: باید از کسی تقلید کند که گمان به أعلمیت او دارد و حتی اگر احتمال ضعیف دهد کسی اعلم است به احتیاط واجب با ید از او تقلید کند.
آیات عظام: گلپایگانی، صافی: می تواند از کسی تقلید کند که یقین به اعلم بودن دیگران از او نداشته باشد یا مخالفت فتوای او با فتوای اعلم معلوم نباشد .
آیة الله فاضل لنکرانی: باید از کسی تقلید کند که گمان به أعلمیت او دارد بلکه اگر احتمال ضعیفی هم بدهد که کسی اعلم است واحتمال اعلم بودن دیگری را هم ندهد باید از او تقلید کند.
آیة الله تبریزی: اگر اختلاف بین مجتهدین ولو اجمالا معلوم و شناختن اعلم مشکل باشد، لازم است ازکسی تقلید کند که او با دیگران مساوی یا اعلم از آنها باشد و در صورت احتمال اعلمیت در هر کدام، کافی است از یکی از آنها تقلید کند و گمان به اعلمیت معتبرنیست.
آیة الله مکارم شیرازی: احتیاط آن است از کسی تقلید کند که گمان به اعلم بودن او دارد.
آیة الله بهجت: اگر گمان به اعلم بودن کسی دارد، در صورتی که گمانش به حد اطمینان برسد باید از او تقلید کند .بلکه اگر اطمینان برایش حاصل نشد بعید نیست ترجیح کسی که فقط به اعلم بودن او گمان دارد یا احتما ل می دهد، ولی بهتر این است که در این صورت بقول کسی عمل کندکه موافق احتیاط باشداما اگراحتما ل ضعیفی بدهدکه کسی اعلم است وبداند دیگری ازاواعلم نیست، بایدازاوتقلیدنماید.
آیة الله شبیری زنجانی: اگر اختلاف بین مجتهدین را در مسائل مورد ابتلا احتمال دهد و یقین داشته باشد یکی از مجتهدین اعلم است و او را نتواند تشخیص دهد، در صورت امکان باید احتیاط نماید .و اگر احتیاط ممکن نیست، ازکسی که به اعلم بودن وی گمان دارد تقلید کند و اگر گمان ندارد و احتمال دهد کسی اعلم است می تواند از او تقلید کند و اگر یقین نداشته باشد که یکی ازمجتهدین اعلم است باید از کسی تقلید کند که گمان به اعلم بودن او دارد و احتیاط لازم نیست بلکه اگر احتمال اعلم بودن کسی را بدهد و بداند دیگری ازاو اعلم نیست باید از او تقلید نماید ،هر چند گمان داشته باشد که با هم مساویند.
آیة الله وحید خراسانی: اگر دو مجتهد یا بیشتر درفتاوای مورد ابتلا علم به اختلاف باشد وجود اعلم معلوم ولی معین نباشد یا وجود اعلم محتمل باشد اگر ممکن باشد و مشقت نباشد احتیاط کند واگر احتیاط ممکن نباشد یا مشقت داشته باشد در صورتی که وجود اعلم معلوم ولی معین نباشد چنانچه احتمال اعلیمیت در یک طرف بیشتر باشد باید به فتوای اوعمل کند و اگر وجود اعلم محتمل باشد بنا بر احتیاط باید بفتوای کسی که گمان دارد یا احتمال می دهد اعلم است یا احتما ل اعلمیت در او اقوی است عمل کند و گر نه بنا بر احتیاط باید بفتوای اورع در فتوا عمل نماید
آیة الله مظاهری: اگر شناخت اعلم مشکل باشد یا آنکه اهل تشخیص در شناخت اعلم اختلاف داشته باشند اعلم بودن شرط نیست.
آیات عظام: امام خامنه ای، سیستانی و سبحانی این مورد را در رساله خود نیاورده اند.
_
