مرحوم حجة الاسلام آقای حاج سید اسماعیل شرفی از شخصیت های دلسوخته ای بود که چند بار خدمت حضرت بقیة الله الاعظم(ارواحنا فداه) مشرف شده بود.ایشان یکی از تشرفات خود را اینگونه نقل می کرد:
به عتبات مقدسه مشرف شده بودم و در حرم حضرت سیدالشهداء علیه السلام مشغول زیارت بودم چون دعای زائرین در بالا سر حرم امام حسین علیه السلام مستجاب است، در آنجا از خداوند خواستم مرا به محضر مبارک مولایم حضرت مهدی (ارواحنا فداه) مشرف گرداند و دیدگانم را به جمال بی مثال آن بزرگوار روشن نماید.
مشغول زیارت بودم که ناگهان خورشید جهانتاب جمالش ظاهر شد، گرچه در آن هنگام حضرتش را نشناختم ولی شدیداً مجذوب آن بزرگوار شدم ، پس از سلام از ایشان سوال کردم:«شما کیستید؟»
آقا فرمودند:«من مظلوم ترین فرد عالَم هستم.»
من متوجه نشدم و با خود گفتم: شاید ایشان از علمای بزرگ نجف هستند و چون مردم به ایشان گرایش پیدا نکرده اند خود را مظلوم ترین فرد عالَم می دانند. در این هنگام ناگهان متوجه شدم کسی در کنارم نیست.
اینجا بود که فهمیدم مظلوم ترین فرد عالم کسی جز امام زمان(ارواحنا فداه) نیست ، و من نعمت حضور آن بزرگوار را زود از دست دادم.
منبع:ملاقات با امام زمان علیه السلام ص 77
مولف:محمد یوسفی
