یکی از اولیاء خدا می فرمودند:« در ماه ذی الحجه الحرام سال 1414 هجری قمری که برای مراسم حج به مکه مشرف شده بودم ، در هنگام طواف بیت الله الحرام ناگاه و به طور اتفاقی متوجه شدم پشت سر حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) قرار گرفته ام و شنیدم که آن حضرت این جمله را که حاکی از مظلومیت و اضطرار بود با خدای خود مناجات نموده و می فرمودند:
« الهی و ربی من لی غیرک اسئله کشف ضری والنظر فی امری»
« ای خدای من ، ای محبوبم و ای پرورش دهنده ام! من چه کسی را دارم که از او بخواهم غربت و مشکلم برطرف شود و چه کسی را دارم که امر ظهورم را اصلاح فرماید؟»
آری این امام زمان مهربان ماست که غربت ما را غربت خود می داند و شب و روز در انتظار آن است که ما را از تاریکی به نور بکشاند و اوست که همه ساله معمولا در روز عرفه می فرماید:« خدایا مرا به که وا می گذاری ؟ به نزدیکان ( و شیعیانم) که از من جدا شده و در غفلت اند یا به بیگانگان که با من با خشونت و نفرت مقابله کنند یا به مستضعفین در حالی که تو مالک امر من هستی. خدایا به تو از غربت و آوارگی ام شکایت می کنم.» ( فرازی از دعای عرفه)
اللهم عجل لولیک الفرج ................. اللهم عجل لولیک الفرج
منبع: کیست مرا یاری کند؟ من مهدی صاحب الزمانم ص 89
مولف: محمد یوسفی
