«صیحه» صدایی است مهیب که در سپیده دم لیله القدر، یعنی شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان، آخرین ماه رمضان عصر غیبت، پدید می آید و به دنبال آن، در ماه محرم الحرام ظهور حضرت مهدی (عج) واقع می شود.
«صیحه» صدایی است مهیب که در سپیده دم لیله القدر، یعنی شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان، آخرین ماه رمضان عصر غیبت، پدید می آید و به دنبال آن، در ماه محرم الحرام ظهور حضرت مهدی (عج) واقع می شود.
امام صادق (ع) فرمودند:
«صدایی که در ماه رمضان است، در شب جمعه بیست و سوم آن ماه شنیده می شود.»
این صدا ممکن است به شکل جمله یا جملاتی باشد که اهل هر زبانی آن را به زبان خود بشنوند.
امام صادق (ع) فرمودند:
«فریاد گری به نام (حضرت) قائم (ع) را صدا می زند.»
راوی پرسید: به زبان مخصوصی فریاد می زند یا زبانی که همه می فهمند؟
امام (ع) فرمودند:
«با زبانی که هر ملتی با زبان خود آن را می شنوند.»
وی پرسید: پس چه کسی با حضرت قائم (ع) مخالفت می کند، در حالی که نام او را صدا زده اند؟ پاسخ آن حضرت این بود:
«شیطان آنان را رها نمی سازد تا اینکه فریادگری در پایان شب صدا می زند و مردم را به تردید می اندازد.»
شاید صدای شیطان همان پخش اخبار شامگاهی باشد که با تفسیرهای گوناگونی برای بانگ (آسمانی صبح) مردمان را به شک می اندازند.
*****
منیع: کتاب منجی با روایت اسلام و مسیحیت
