خوش آمدید

در قرآن آيات متعددى است كه از روح و روان دشمن و از عمق كينه‏هاى او پرده برمى‏دارد و بيان مى‏كند كه دشمن براى اهل ايمان چه آرزوهايى دارد، از جمله: 

1. دشمن براى ما سختى و دردسر مى‏خواهد و با هر نوع پيشرفت و رفاه ما مخالفاست. «ودّوا ما عَنِتُّم»(آل‏عمران، 118.) («عَنِت» به معناى دردسر است) 

2. دشمن براى ما غفلت مى‏خواهد، غفلت از سرمايه‏ها، قدرت‏ها و امثال آن. «ودّ الّذين كفروا لو تغفلون»(نساء، 102.) بنابراين، هر سخن و برنامه و حركتى كه مسلمانان را غافل كند، گامى در جهت اهداف و خواسته‏هاى دشمن است. 

با هوشيارى بايد از امكانات نظامى و اقتصادى حفاظت كرد. «ودّ الّذين كفروا لو تغفلون عن أسلحتكم و أمتعتكم»(نساء، 102.) 
غفلت امّت اسلامى حمله غافلگيرانه و شبيخون دشمن بى‏دين را در پى خواهد داشت. «فيميلون عليكم ميلةً واحدة» 

3. دشمنان آرزو مى‏كنند تا شما از دين و مكتب خود دست برداريد. «ودّوا لو تكفرون»(نساء، 89.) و اگر به اين آرزو نرسند، لااقل براى شما آرزوى تسليم و سازش دارند. «ودّوا لو تدهن فيدهنون»(قلم، 9.) يعنى دوست دارند شما با آنان مداهنه كنيد تا آنان نيز باشما مداهنه كنند. اين نمونه‏اى از آرزوهاى دشمن است. 

آنان دوست ندارند كه ببينند مسلمانان صاحب پيامبرى بزرگ، كتابى بى تحريف و چشم اندازى وسيع هستند به گونه‏اى كه مكتب آنان بر تمام اديان غالب شود و با تمام تبعيضات نژادى، اقليمى، زبانى، خرافات، تحريفات، عوام فريبى‏ها مبارزه كند.
آرى، دشمن براى شما هيچ خيرى نمى‏خواهد. «ما يودّوا الّذين كفروا من أهل الكتاب و لا المشركين أن ينزّل عليكم من خير من ربّكم»( بقره، 105.) 

دو نكته مهم از اين آيه استفاده مى‏شود؛ 
يكى اين‏كه در اين حقّه و كينه و روش مبارزه، گاهى اهل كتاب و مشركان، همفكر و همدست هستند. 
نكته ديگر آنكه دشمنان حتى از رسيدن مقدار كمى خير به شما ناراحتند.
«من خير» ولى حسادت حسودان هيچ اثرى در اراده و لطف خدا ندارد.
خداوند به هركس كه حكمتش اقتضا كند، هر چه بخواهد مى‏دهد. «و اللّه يختصّ برحمته من يشاء»