خوش آمدید

ای محمد هر کس سختی فقر دنیوی بر او چیره شود و عافیت را می خواهد ٬ آن را از من بخواهد و بگوید :

یَا مَحَلَ‏ کُنُوزِ أَهْلِ‏ الْغِنَى‏ وَ یَا مُغْنِیَ أَهْلِ الْفَاقَةِ مِنْ سَعَةِ تِلْکَ الْکُنُوزِ بِالْعَائِدَةِ إِلَیْهِمْ‏  وَ النَّظَرِ لَهُمْ یَا اللَّهُ لَا یُسَمَّى غَیْرُکَ إِلَهاً إِنَّمَا الْآلِهَةُ کُلُّهَا مَعْبُودَةٌ دُونَکَ بِالْفِرْیَةِ وَ الْکَذِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا سَادَّ الْفَقْرِ وَ یَا جَابِرَ الْکَسْرِ وَ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ وَ یَا عَالِمَ السَّرَائِرِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْحَمْ هَرَبِی إِلَیْکَ مِنْ فَقْرِی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْحَالِّ فِی غِنَاکَ الَّذِی لَا یَفْتَقِرُ ذَاکِرُهُ أَبَداً أَنْ تُعِیذَنِی مِنْ لُزُومِ فَقْرٍ أَنْسَى بِهِ الدِّینَ أَوْ بِسُوءِ  غِنًى أُفْتَتَنُ بِهِ عَنِ الطَّاعَةِ بِحَقِّ نُورِ أَسْمَائِکَ کُلِّهَا أَطْلُبُ إِلَیْکَ مِنْ رِزْقِکَ کَفَافاً لِلدُّنْیَا تَعْصِمُ بِهِ الدِّینَ لَا أَجِدُ لِی غَیْرَکَ‏  مَقَادِیرُ الْأَرْزَاقِ عِنْدَکَ فَانْفَعْنِی مِنْ قُدْرَتِکَ فِیهَا بِمَا تَنْزِعُ بِهِ مَا نَزَلَ بِی مِنَ الْفَقْرِ یَا غَنِیُّ یَا مُجِیب‏

 هر گاه چنین کرد فقر را از قلبش بیرون کرده و ثروت را جایگزین آن گردانم و او را از اهل قناعت قرار دهم

منبع : بحارالانوار ج ۹۵ ص ۳۰۶- ۳۲۴