خوش آمدید

معناي  حديث فوق اين است  كه انسان  بايد  امام « عليه السلام » را «
 مفترض الطاعه»  بداند  يعني : اطاعتش  را واجب  بداند  در جميع ابعاد 
 وگرنه  اسم و شخص را كه كافر هم مي تواند بداند  واين تحقق  نمي يابد
 مگر  اينكه  امام سابق و نَصَب  او را به  نص از  امام سابق بشناسد و
 اگر  به يكي  از ائمه  معرفت  نباشد  ,  معرفت  او كامل نيست .
 بنابراين  خود اين سئوال اولا:  به وسيله  خود حضرت  ولي عصر «عج » 
 پاسخ  صريح داده  ميشود .  و خيلي  دور از ذهن  و اشتباه  ايست  كه فرض
  كنيم  امام «عليه السلام»   خودش  محيط به علمي  امامت  خويش  باشد
 ولي  نداند  بعد از   شهادت  خود  چه كسي  را براي  شيعيان  تعريف  كند
 . 
 ثانيا: برطبق  آيات  قرآن  و نيز  تأويل  آن در احاديث  كاملا  صحيح ,
 موضوعي  وجود  دارد  بنام  «رجعت»  حتي در زيارت  جامعه  همه بوضوح  به
 آن  بر مي خوريم : آيه  82  سوره نمل  اشاره  به «رجعت»  دارد  {يوم 
 نحشر من كل امه  فوجا... }  فردي  به امام  صادق « عليه السلام »  عر ض
 كرد مردم  گمان  ميكنند  مراد  از اين  آيه قيامت  است . حضرت  
 فرمودند: «آيا روز  قيامت خدا از  هر اُمتي  گروهي  را محشور  مي سازد 
 و بقيه را رها  مي سازد ؟  خير اين   زمان « رجعت»  ما واقع  خواهد شد.
 آيه اي كه دال  برقيامت است مثل اين است  : { و حشرنا هم  فلم  نغادر
 منهم  احدا }(  كهف 47 )
 مأمون  از امام  رضا « عليه السلام »  پرسيد  اي ابو الحسن   در باره 
 «رجعت»   چه  مي گويي ؟  حضرت  فرمودند :  مسأله اي  ايست  حق كه در
 امتهاي  پيشين  هم اتفاق  افتاده  و قرآن  درباره  آن سخن ميگويد.
 (بحار ,ج 53,ص 59) 
 آري  بنابر اين روايات  و تأويلات  قرآن   اياب و« رجعت»  بازگشت 
 گروهي از مردم  است از عالم   برزخ   به دنيا    چنانكه  حضرت  عيسي
 «عليه السلام »   مرده  را زنده   مي كرد  و براي  همه از تعجب ساقط شد
 الا اينكه  دانستند  به امر خدا   معجزه   شدني است و چنانكه  حضرت 
 ابراهيم «عليه السلام » درباره  جمع شدن  اجساد مردگان  عملا  به يقين 
 رسيده  و چنانكه  اصحاب  كهف   بعد از  سيصد  سال خواب  بيدرا شدند  .
 هيچيك   را نمي توان   توجيه  دنيوي  كرد ولي فقط حقايقي  است  كه
 اتفاق  افتاده  و شدني است بعد از  شهادت  حضرت  امام مهدي  «عليه
 السلام »  اول  امام حسين «عليه السلام »   بعد حضرت  امير المومنين  «
 عليه السلام »  بعد از رسول خدا   « صلي الله عليه واله »   و بعد 
 باقي ائمه « عليهم السلام »   رجوع  مي نمايند . اين  مسئله   رجعت  به
 نقل  از كتاب  الانوار  النعانيه  سيد نعمت  الله  جزايري  موجود است 
 البته  رجعت  از عقايد  خاص علوي است و غير از شيعه  به آن   اعتقاد 
 ندارند چه  كه اصلا  اهل  اقامت  نبوده اند  كه  به آن قائل   باشند  -
 در آيه  11 سوره  مؤمن  آمده است   كه گروهي  مي گويند : خدايا  ما را
 دوباره  ميراندي و دوباره  زنده كردي  حضرت  باقر « عليه السلام »  مي
 فرمايد :   اين سخن  خداي تعالي  مخصوص  اقوامي  است كه پس  از مرگشان 
  در «رجعت»   واقع  مي شوند  مي توانيد  به كتاب  امام مهدي  «عج »  از
 ولادت  تا ظهور  , سيد محمد كاظم  قزويني  و نيز كتاب  در محضر علامه 
 طباطبائي  پرسشهاوپاسخها   مراجعه كنيد .