پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند:
شارِبُ الْخَمْرِ لا تُصَدِّقُوهُ اِذا حَدَّثَ، وَ لا تُزَوِّجُوهُ اِذا خَطَبَ، وَ لاتُعَّوِدُوهُ اِذا مَرِضَ، وَ لا تَحْفِرُوهُ اِذا ماتَ، وَ لا تَأْتَمِنُوهُ عَلى اَمانَةٍ، فَمَنْ اِئْتَمَنَهُ عَلى اَمانَةٍ فَاسْتَهْلَکَها فَلَیْسَ عَلَى اللّهِ اَنْ یُخْلِفَ عَلَیْهِ، وَ لا اَنْ یَأجُرَهُ عَلَیها، لاَنَّ اللّهَ یَقوُلُ: لا تُؤْتُوا السُفَهاءَ امَوْالَکُمْ (نساء،5) وَ اَىُّ سَفیهٍ اَسْفَهُ مِنْ شارِبِ الخمْرِ.
هنگامى که شرابخوار سخن گفت او را تصدیق نکنید، و وقتى خواستگارى کرد به او زن ندهید، و هنگامى که مریض شد از او عیادت نکنید، و هنگامى که مرد او را دفن نکنید، و او را بر امانتى امین قرار ندهید، پس کسى که او را امین حساب کرد بر امانتى و او از بین برد بر خداوند نیست که آن امانت را حفظ کند، و او را نباید براى کارى اجیرى کرد، زیرا خداوند در قرآن مى فرماید: اموال خود را به دست سفیهان ندهید. و چه کسى سفیه تر از شرابخواراست؟
بحارالأنوار، ج 79 ، ص 127
