دارايي، هم مايه ي سربلندي و آسايش است و هم سبب خواري و پريشاني. اگر به آيين خرد صرف شود آفريننده ي شادي و برآورنده ي نام نيك است، اما اگر بنهند و نخورند يا چنانكه بايد بكار نبرند بهاي سنگ و گوهر شاهوار يكي است.((بزرگمهر)) 
ستوده و نيك فرجام كسي است كه دادگر و نيكنام و در كردار و گفتار به هنجار باشد.((بزرگمهر))
همرزمان هوشيار برگزين و اگر خصم بر تو تيز گرديد از او برمتاب. اما چون يقين كردي كه در برابر او تاب پايداري نداري به جنگ مكوش و با خصم پر توان مياشوب.((بزرگمهر))
