روبرت فالر از وین اتریش، استاد فلسفه در دانشگاه، بر این عقیده است که نوشیدن الکل به فرد حس آزادی می‌بخشد و او را از قید و بندهای نابجای زندگی اجتماعی می‌رهاند. به اعتقاد این فیلسوف لذت‌گرا، در زندگی نباید تنها کار کرد و دائم به سلامت جسم اندیشید.
در مقابل این فیلسوف در جشنواره فلسفه کلن آلمان (۲۷ مه تا ۳ ژوئن) روزنامه‌نگاری نشسته بود که تأثیر منفی می‌گساری بی حد و مرز بر جسم و روح را شخصا تجربه کرده است.
دانیل شرایبر خود زمانی الکلی بوده است. او نسبت به برخورد ساده‌انگارانه با موضوع اعتیاد به الکل هشدار می‌دهد و بر خلاف فالر معتقد است الکل هیچ کمکی به تغییر مناسبات اجتماعی یا فرهنگی نمی‌کند.
به گزارش دویچه وله، شرایبر می‌داند که الکل تأثیرات منفی برگشت‌ناپذیری بر مغز می‌گذارد. او معتقد است که کنترل هیجان‌زدگی منافاتی با شاد بودن ندارد. به اعتقاد فیلسوف لذت‌گرا اما اعتیاد به الکل به مراتب بهتر از اعتیاد به کار یا دیگر وابستگی‌هاست.
به اعتقاد کارشناسان نظرات روزنامه‌نگار کم‌خطرتر به نظر می‌رسید اما آیا الکل واقعا ابزار مناسبی برای رهایی از قید و بندهای نابجاست؟
با نوشیدن الکل حس آزادی و نه خود آن به فرد دست می‌دهد، اما همزمان خطر اعتیاد به آن هم وجود دارد؛ پدیده‌ای که نه تنها هیچ نسبتی با آزادی ندارد، بلکه عین وابستگی است.
گفتنی است لذت گراها با چنین تفکراتی خسارت های زیان باری را متوجه جامعه انسانی کرده اند.
