امسال در طول بیست و هشتمین جشنواره‌ی نظافت بهاره‌ی ساحل که همه ساله در مجمع‌الجزایر شِتلند در اسکاتلند برگزار می‌شود، هزاران داوطلب بیش از ۷۰ تن زباله را از سواحلی که روزی زیبا و پاکیزه بوده‌اند، جمع‌آوری کردند.
امسال در طول بیست و هشتمین جشنواره‌ی نظافت بهاره‌ی ساحل که همه ساله در مجمع‌الجزایر شِتلند در اسکاتلند برگزار می‌شود، هزاران داوطلب بیش از ۷۰ تن زباله را از سواحلی که روزی زیبا و پاکیزه بوده‌اند، جمع‌آوری کردند.
وب سایت نوچه - آرزو مقدس: امسال در طول بیست و هشتمین جشنواره‌ی نظافت بهاره‌ی ساحل که همه ساله در مجمع‌الجزایر شِتلند در اسکاتلند برگزار می‌شود، هزاران داوطلب بیش از ۷۰ تن زباله را از سواحلی که روزی زیبا و پاکیزه بوده‌اند، جمع‌آوری کردند. این داوطلبین در میان انواع زباله‌های پلاستیکی که به دریا ریخته می‌شوند و تجهیزات مختلف ماهیگیری، مجموعه‌هایی از «نشانه‌های پلاستیکی» پیدا کردند. این نشانه‌ها که در چندین ساحل مختلف پیدا شدند، برای مشخص کردن تله‌ی خرچنگ به کار رفته بودند و گفته می‌شود سفر خود را بیش از ۴۸۰۰ کیلومتر دورتر و در سواحل آمریکای شمالی آغاز کرده‌اند.
تیم ما با استفاده از حروف درج شده روی این نشانه‌ها موفق شد آن‌ها را تا کانادا و آمریکا ردیابی کند. اطلاعات به دست آمده نشان داد که برخی از این نشانه‌ها مدت‌ها پیش و در سال ۱۹۸۸ استفاده شده بودند. این که نشانه‌های پلاستیکی می‌توانند مدت‌های دراز و مسیرهای طولانی (تمام عرض اقیانوس از آمریکای شمالی تا اسکاتلند) را طی کنند مسئله‌ی کوچکی نیست اما موضوعی که بسیار خطرناک و ناراحت‌کننده است مسئله‌ی حیوانات مرده‌ای است که در این تورها و تله‌های گم شده باقی مانده‌اند.
چرا این مسئله مهم است؟ تا دهه‌ی پنجاه میلادی از الیاف طبیعی و پنبه برای ساخت تورها و تله‌های ماهیگیری استفاده می‌شد که از آن زمان جای خود را به تورهای پلاستیکی ساخته شده با انواع مواد مصنوعی دادند؛ این مواد تا چندین سال در آب باقی مانده و جان حیوانات دریایی را به خطر می‌اندازند. امروزه بیش از ۲۰۰ گونه از جانداران دریایی مانند نهنگ‌ها، دلفین‌ها، کوسه‌ها علاوه بر لاک‌پشت‌ها، شیرها و پرندگان دریایی همگی توسط این ابزار پراکنده‌ی ماهیگیری تهدید می‌شوند.
در تلاش برای جلوگیری از مرگ جانداران دریایی در اثر این وسایل پلاستیکی به جا مانده از فعالیت‌های ماهیگیران، تا کنون ۱۴۷ تله‌ی خرچنگ و بیش از ۴۵۰ کیلوگرم طناب از سواحل آمریکای شمالی جمع‌آوری شده است.
تیم ما با استفاده از حروف درج شده روی این نشانه‌ها موفق شد آن‌ها را تا کانادا و آمریکا ردیابی کند. اطلاعات به دست آمده نشان داد که برخی از این نشانه‌ها مدت‌ها پیش و در سال ۱۹۸۸ استفاده شده بودند. این که نشانه‌های پلاستیکی می‌توانند مدت‌های دراز و مسیرهای طولانی (تمام عرض اقیانوس از آمریکای شمالی تا اسکاتلند) را طی کنند مسئله‌ی کوچکی نیست اما موضوعی که بسیار خطرناک و ناراحت‌کننده است مسئله‌ی حیوانات مرده‌ای است که در این تورها و تله‌های گم شده باقی مانده‌اند.
چرا این مسئله مهم است؟ تا دهه‌ی پنجاه میلادی از الیاف طبیعی و پنبه برای ساخت تورها و تله‌های ماهیگیری استفاده می‌شد که از آن زمان جای خود را به تورهای پلاستیکی ساخته شده با انواع مواد مصنوعی دادند؛ این مواد تا چندین سال در آب باقی مانده و جان حیوانات دریایی را به خطر می‌اندازند. امروزه بیش از ۲۰۰ گونه از جانداران دریایی مانند نهنگ‌ها، دلفین‌ها، کوسه‌ها علاوه بر لاک‌پشت‌ها، شیرها و پرندگان دریایی همگی توسط این ابزار پراکنده‌ی ماهیگیری تهدید می‌شوند.
در تلاش برای جلوگیری از مرگ جانداران دریایی در اثر این وسایل پلاستیکی به جا مانده از فعالیت‌های ماهیگیران، تا کنون ۱۴۷ تله‌ی خرچنگ و بیش از ۴۵۰ کیلوگرم طناب از سواحل آمریکای شمالی جمع‌آوری شده است.
