امام على علیه السّلام در توصیف کسانى که خداوند متعال دوستشان دارد، فرمودند:
...اگر در روز آنها را ببینى، خواهى دید که در زمین آرام گام برمى دارند و با مردم به نیکى سخن مى گویند «و هرگاه نادان ها آنان را صدا مى کنند، مى گویند سلام» «و هرگاه به لغو برخورد مى کنند، بزرگوارانه از آن مى گذرند». قدم هایشان از رفتن به جاهاى تهمت خیز بسته اند و زبانشان را از این که درباره ناموس مردم سخن بگویند خاموش کرده اند.
صفات الشیعه، ص 41 ـ 42.
