امام علی علیه السّلام فرمودند:
القَلْبُ المُحِبّ للهِ يُحّب كثيراً النَّصَب لله و القَلبُ اللاهي عن الله يحّب الراحةَ...
قلبي كه دوستدار خداوند است، به خاطر او تحمل سختي هاي بسيار را دوست مي دارد و دلي كه حب خدا در آن نيست (و از خدا روگردان شده) دوستدار آسايش و راحتي است.
تنبيه الخواطر، ص 87
