امام علی علیه السّلام فرمودند:
القُلُوبُ قَاسِيَةٌ عَن حَظِّهَا، لاهِيَةٌ عَن رُشدِهَا، سَالِكَةٌ في غَيرِ مِضمَارِهَا، كَأَنَّ المَعنِيَّ سِوَاهَا، وَكَأَنَّ الرُّشدَ في إِحرَازِ دُنيَاهَا !.
دلها در به دست آوردن بهره (و حظ معنوي) خود، سخت گشته اند و از رستگاري خويش غافل شده اند و در راهي جز مسير خويش، ره مي سپارند؛ گويي مقصود چيزي جز دلهاست و گويي رستگاري آنها در به دست آوردن دنيايشان است!
نهج البلاغه، خطبه 83
