فیض کاشانى روایت مىکند که:
وَ کانَ الْحَسَنُ علیه السلام یَمُرُّ بِالسُّؤّالِ وَ بَیْنَ أَیْدیهِمْ کَسْرٌ فَیَقُولُونَ هَلُمَّ إلَىَّ الْغَداءَ یَا ابْنَ رَسُولِاللّهِ وَ هُمْ جُلُوسٌ عَلَى الطَّریقِ، فَکانَ یَنْزِلُ عَلَى الطَّریقِ وَ یَأْکُلُ مَعَهُمْ وَ یَقُولُ: انَّ اللّهَ لایُحِبُّ الْمُسْتَکْبِرینَ.
حضرت امام حسن علیه السلام گهگاهى در میانه راه به گدایان برخورد مىکردند که نشسته و چند تکه نان مىخوردند، آنان حضرت را دعوت مىکردند و امام حسن نیز مىنشست و از غذاى آنان مىخورد و مىفرمودند: خدا مستکبران را دوست ندارد.
محجة البیضاء ج 4 ص 33