ابى بکره مى گوید:
کانَ رَسُولُ اللّهِ صلىاللهعلیهوآله یُصَلّى بِالنّاسِ فَاِذا سَجَدَ وَثَبَ الْحَسَنُ عَلى ظَهْرِهِ أَوْ عَلى عُنُقِهِ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَیَضَعُهُ وَضْعا رَفیعا لِئَّلا یَصْرِعَ.
پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وقتى با مردم نماز مى خواند و به سجده مى رفت، حسن بر پشت یا گردن او سوار مى شد و حضرت سرش را بلند کرده و امام حسن علیه السلام را آرام زمین مى گذاشت تا آزرده نشود.
کنز العمال، ج 13 ص 667 ح 37700
