امام باقر علیه السّلام فرمودند:
ينبغي للمؤمِنِ أن يكونَ دعاءُهُ في الرّخاءِ نحواً من دعائِهِ في الشّدَةِ.
سزاوار است بندة مؤمن، همانگونه كه در حال سختي و بلا دعا مي كند و پروردگارش را مي خواند، در حال آسايش و راحتي نيز آنگونه دعا كند.
اصول کافي، ج 2، ص 488
