امام صادق علیه السّلام فرمودند:
المُحِبُّ... تباهيَ الملائكةُ عندَ مناجاتةٍ و تَفْتخِرُ بِرُويَتِهِ و بِهِ يعمّرُ اللهُ تعالي بلادَهُ و بكَرامتِهِ يُكرِمُ عباده ...
انسان محب و دوستدار خدا ... كسي است كه به هنگام مناجات با خدا فرشتگان به وجود او مباهات و به ديدارش افتخار مي كنند، خداوند به وسيله او شهرها را آباد مي كند و به جهت كرامت و بزرگواري او بندگان خود را كرامت مي بخشد، خواسته هاي بندگانش را به حق او عطا مي كند، به وسيله او بلا را از مردم دفع مي نمايد. اگر مردم مقام و منزلت محبين خدا را در پيشگاه او مي دانستند كه چيست، تنها به وسيله خاك قدم آنها به خدا تقرب مي جستند.
بحارالانوار، ج 15، ص 79
