امام کاظم علیه السلام هنگامى کـه نزد مردى رفتند که در سکرات مرگ فرو رفته بود، فرمودند:
المَوتُ هُو المَصْفاةُ یُصَفّی المؤمنینَ مِن ذُنوبهِم فیکونُ آخِرُ ألَمٍ یُصیبُهُم کَفّارَةَ آخِرِ وِزرٍ بَقِیَ علَیهِم ، ویُصَفّی الکافِرینَ مِن حَسَناتِهِم فیکونُ آخِرَ لَذّةٍ أو راحَةٍ تَلحَقُهُم ، وهُو آخِرُ ثَوابِ حسَنَةٍ تکونُ لَهُم ...
مرگ صافى اى است که مؤمنان را از گناهانشان صاف مى کند و آخرین دردى است که به عنوان کفّاره آخرین گناهى که در وجودشان مى باشد به آنها مى رسد و کافران را نیز از حسناتشان صاف مى سازد و آخرین خوشى یا آسایشى است که به عنوان آخرین پاداش حسنه اى که دارند ، به ایشان مى رسد ... .
معانی الأخبار: 289 / 6 منتخب میزان الحکمه: 518
