خوش آمدید

امام جواد علیه السلام فرمودند:

مَنِ استَحسَنَ قَبیحاً ‌کانَ شَریکاً فیهِ؛

هر کس کار زشتی را نیکو بشمارد، در آن زشتی شریک است.

کشف الغمّه، ج2، ‌ص 349

شرح حدیث:

فطرت انسانها به گونه ای است که از زشتیها بدش می آید و طرفدار خوبیهاست. 
اما این که چرا بعضی سراغ بدیها و آلودگیها می روند، گاهی از روی جهل و بی خبری نسبت به زشتی آن عمل است. 
از کارهای شیطان است که کار بد را در نظر فرد، ‌نیکو جلوه می دهد و اعتقادات باطل را در نظرشان می آراید. 
خرافات را به جای حقیقت به آنان القا می کند. 
در قرآن، نمونه های فراوانی از این «آراستن های شیطانی» بیان شده است. در جاهلیت، کسانی فرزندان خود را زنده به گور می کردند و این کار زشت را نیکو می دانستند. شیطان این فرزندکشی را در نظر مشرکان زیبا جلوه می داد. (1)
کافران، در زمان پیامبران گذشته، دعوت آنان را به سوی حق نمی پذیرفتند و نافرمانی می کردند. شیطان بود که این رفتار و برخورد را در نظرشان می آراست و آن را خوب جلوه می داد. (2)
پس اگر کسی با زیبا جلوه دادن یک کار زشت، دیگران را به انجام آن کار تشویق و تحریک کند، ‌با مجرمان و خلافکاران شریک است و شریک جرم به شمار می آید. گاهی از این راه، ‌کسانی به اعتیاد و مواد مخدر کشیده می شوند، ‌یا به برنامه های فساد اخلاقی گرایش می یابند، یا به دزدی و سوء استفاده مالی دچار می شوند و چه بسا عامل آن، کسانی بوده اند که سعی کرده اند این کارها را از زشت بودن درآورند و نیکو و زیبا جلوه دهند. 
کار نیک را همیشه نیک بدانیم. 
کار زشت را هم همیشه در همه جا و از همه کس، زشت بشماریم. 

پی نوشت: 
1. انعام(6)، آیه 137. 
2. نحل(16)، آیه 63
منبع: حکمت های تقوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام جواد علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، ‌چاپ اول (1391)