داود بن قاسم جعفرى گوید:
وَ کانَ الْحَسَنُ علیه السلام یَصُومُ فَاِذا اَفْطَرَ اَکَلْنا مَعَهُ مِنْ طَعامٍ کانَ یَحْمِلُهُ غُلامُهُ اِلَیْهِ فى جُونَةٍ مَخْتُومَةٍ وَ کُنْتُ اَصُومُ مَعَهُ.
امام عسکرى علیه السلام روزه مىگرفت. چون مىخواست افطار کند ما نیز از غذایى که غلامش در کیسه مهر شده براى او مىآورد مىخوردیم و من نیز با او روزه مىگرفتم.
کشف الغمة 2 : 432
