آتشفشان‌ها پدیده‌های طبیعی هستند که تنها زمانی می‌توان به آن‌ها نزدیک شد که مانند یک شیر خفته خواب باشند، چراکه اگر بیدار شوند همه چیز را به خواب ابدی فرو می‌برند. با ما همراه باشید تا با یکی از معروف‌ترین و فاجعه‌بارترین فوران‌های دنیا آشنا شوید.
آتشفشان‌ها پدیده‌های طبیعی هستند که تنها زمانی می‌توان به آن‌ها نزدیک شد که مانند یک شیر خفته خواب باشند، چراکه اگر بیدار شوند همه چیز را به خواب ابدی فرو می‌برند. با ما همراه باشید تا با یکی از معروف‌ترین و فاجعه‌بارترین فوران‌های دنیا آشنا شوید.
فوران کوه وزوو در سال ۷۹ بعد از میلاد، یکی از مصیبت‌بارترین و معروف‌ترین فوران‌های آتشفشانی کل تاریخ است. انفجار این فوران، ابرهای سمی از سنگ‌ها، خاکستر و گاز را تا شعاع ۲۰.۵ مایلی (۳۲۹۹۱.۴۷ متر) پرتاب کرد و سنگ‌های مذاب و سنگ‌های خارای پودر شده به میزان ۱.۵ میلیون تن را در هر ثانیه فوران، و نهایتا انرژی گرمایی صد هزار برابر انرژی گرمایی بمباران هیروشیما را از خود آزاد کرد. جریان آذرآواری (جریانی از گاز داغ و سنگ با سرعت زیاد) شهر پمپئی را محو کرد و ۱۶۰۰۰ شهروند از بین رفتند.
قرن‌ها بعد زمانی که حفاران، شهر پمپئی را گودبرداری کردند، بدن‌های متلاشی‌شده‌ی قربانیان بسیاری را یافتند. در قسمتی، برخی فضاهای باقی‌مانده از اجساد متلاشی شده را با گچ پر کردند و وقتی که بعد از گچٰ کاری کثیفی‌ها پاک شدند، سیزده بزرگسال و بچه درحالی که طی تلاشی مذبوحانه برای محافظت از خود در برابر هجوم خاک، سنگ خارا، سنگ و خاکسترهای آتشفشانی دور هم جمع شده بودند، پیدا شدند.
این قسمت که زمانی باغستانی قدیمی بود، امروزه به نام «باغ آوارگان» شناخته می‌شود و نگاهی سرد از آخرین ساعات هولناک پمپئی را به دست می‌دهد. این سیزده بدن، از افرادی هستند که سعی در فرار از خاک و سنگ‌های آتشفشانی مهلکی داشتند که نام کنونی باغ را به آن داده است.
تعداد بسیار زیادی از وسایل و قالب‌گیری‌های پمپئی در موزه باستان‌شناسی ملی ناپل نگهداری می‌شوند.
