بنام خدا

آماده شدن برای نیمه شعبان روز ولادت امام زمان حضرت مهدی(عج)

هرساله نزدیک نیمه شعبان که می شود ایران حال و هوای دیگری دارد. کوچه محله ها آذین بندی می شوند. همه جا را ریسه می کشند. اهالی شهر، جلوی در خانه هایشان را آب و جارو می کنند. خیابانها چراغانی می شود. انگار خبری در راهست ... انگار همه انتظار دوستی را می کشند که عشقی دیرینه را در قلب ها دارد ...

ای عزیز سفر کرده، ای سرور عالمیان، ای رویای صادق

دوباره همه از تو می گویند و می شنوند مولا جان

شیرینی نام تو و شهد یادت به کامها می نشیند

بنام خدا

معلم و شاگرد

بانگ برداشتم : آه دختر
 وای ازین مایه بی بند و باری
 بازگو ، سال از نیمه بگذشت
از چه با خود کتابی نداری ؟
می خرم ؟
 کی ؟
همین روزها
 آه

 

بنام خدا

خشم و کینه را در خود نگه ندارید....

کاری کنید که امروز آخرین روزی باشد که اسیر ناراحتی‌های قدیمی هستید.

چیزی که در گذشته اتفاق افتاده است، فقط یک بخش از کتاب زندگی شماست.

فقط کافی است که کتاب را ورق بزنید.همه ما بخاطر تصمیمات خودمان و دیگران صدمه دیده‌ایم و بااینکه درد و ناراحتی ناشی از این تجربیات کاملاً طبیعی هستند، گاهی‌اوقات برای مدتی طولانی در شما می‌مانند. احساس خشم و کینه ما را وا می‌دارد که همان درد را دوباره و دوباره برای خودمان تکرار کنیم و فراموش کردن آن برایمان سخت شود.

بنام خدا

هيچكس را در زندگی مقصر نمی دانم...

از خوبان "خاطره"

و از بدان "تجربه"

میگیرم...!

بدترین ها "عبرت" میشوند...!

وبهترین ها"دوست"

حرف اشتباهیست كه ميگويند...

با هر كس بايد مثل خودش رفتار كرد.

اگر چنين بود!!!

از منيت و شخصیت هر كس چيزى باقى نميماند.

هركس هر چه به سرت اورد فقط خودت باش.

اگر جواب هر جفايى بدى بود.

داستان زندگی ما خالى از ادم های خوب بود.

اگر نميتوانى ادم خوبه ى زندگي كسى باشى.

اگر براى ياد دادن تنها همان خوبى هايى كه خودت بلدى ناتوانت كردند

اگر همان اندك مهربانيت را از بر نشدند.

اگر خوبى كردى و بدى ديدى.

كنار بكش!!!

اما بد نشو...

زيرا اين تنها كاريست كه از دستت بر ميايد.

مهم نيست با تو چه كردند.

تو قهرمان زندگی خودت بمان

تو ادم خوبه ى زندگی خودت باش

با وجدانت اسوده بخواب.

سرت را پيش خدايت بالا بگير.

و بخاطر همه چیز شاکر باش...

بنام خدا

دلیل آمدن به دنیا

خوب است آدمی جوری زندگی کند که آمدنش چیزی به این دنیا اضافه کند ...

و رفتنش چیزی از آن کم ....!

حضور آدمی باید وزنی در این دنیا داشته باشد

باید که جای پایش در این دنیا بماند