ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
حاج سید احمد مهذب، ملقب به مهذبالدوله، فرزند حاج میرزا حسن حسنى فسائى در 1262 ش در فسا تولد یافت. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در مدرسه منصوریه شیراز پایان برد، سپس فقه و اصول و ادبیات عرب و علوم جدید را فرا گرفت و در شیراز به كار تدریس پرداخت و متولى چند موقوفه شد. در دوره سوم از شیراز به نمایندگى مجلس انتخاب گردید پس از پایان دوره مزبور به شیراز بازگشت و در حوزههاى عملیه آن شهر به تدریس پرداخت. در 1318 در دوره دوازدهم مجلس شوراى ملى به وكالت انتخاب شد و ضمنا در دانشكده علوم معقول و منقول استاد شد. در دوره سیزدهم نیز كرسى نمایندگى را حفظ كرد. از 1322 در شیراز مجددا به شغل اصلیش كه زراعت و تدریس بود مشغول گردید. صاحب تألیفات متعددى اعم از تألیف و ترجمه مىباشد. وى در 1336 در 76 سالگى در شیراز درگذشت. فرزندان وى تماما رشد علمى یافتند و چهار تن از پسران او از دانشگاههاى معروف دنیا درجه دكترا دریافت نمودند. (1336 -1262 ش)، نویسنده و مترجم. ملقب به مهذبالدوله. در شیرزا به دنیا آمد و در مدرسه منصوریه، كه از بناهاى اجداد اوست، تحصیل نمود و سپس در آنجا به تدریس فقه و اصول مشغول شد و در ضمن در خارج از مدرسه به تحصیل علوم جدید پرداخت. وى در برقرارى مشروطه زحمات زیادى كشید. او در دورههاى دوازدهم و سیزدهم نمایندهى مردم شیراز، در مجلس شوراى ملى، شد و به تهران آمد. مهذب در دانشكده معقول و منقول تهران تدریس مىكرد. از آثارش: «امروز مسلمین» و «عالم نو اسلام»، ترجمه؛ «زن جدید»، ترجمه؛ «زن و آزادى»، ترجمه. او همچنین تاریخى در ادامه گفتار اول «فارسنامهى ناصرى» گماشت و وقایع و اتفاقات 1304 ق به بعد را در رابطه با اوضاع فارس و ایران با مدارك و اسناد به رشتهى تحریر درآورد.[1]
