ملیت : ایرانی - قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1005 -942 ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به احمد. پدرش كاركیا، نهمین امیر كیاییان لاهیجان و خود نیز آخرین امیر این خاندان بود. در آغاز مذهب زیدیه داشت اما، به شیعهى اثنىعشرى گروید. در روزگار شاه طهماسب در قلعهى قهقهه حبس شد و پس از چندى آزاد و مجددا به حكومت گیلان برگزیده شد. اما از بیم سلطان صفوى به عراق عرب گریخت و در خاك عثمانى درگذشت. وى مردى ادیب و علاقهمند به شعر، موسیقى، هیات و حكمت بود و دربار او در ایام حكومت، یكى از بزرگترین انجمنهاى اجتماع دانشمندان و شاعران بود. آثار وى: «دیوان» اشعار؛ «منشآت».
