ملیت : ایرانی - قرن : 12 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1151 -1149 ق)، عالم، فقیه، محقق و نویسندهى امامى. وى منسوب به «جزایر» خوزستان است. وى پس از فراگیرى مقدمات در زادگاه خود، روانهى عتبات شد و در نجف به تحصیلات خود ادامه داد. در این شهر نزد علماى بزرگ شیعه درس خواند و از آنها اجازه گرفت. بسیارى از بزرگان وى را ستودهاند. از جمله یوسف بن احمد بحرانى در «لؤلؤ البحرین» وى را فافضلى محقق و باریكبین خوانده و سید عبداللَّه بن نورالدین بن نعمتاللَّه جزایرى در اجازهاى كه براى وى نوشته از وى به عنوان «خاتمه المجتهدین» یاد كرده است. از آثار وى: «الارتدادیه»، كتابى فقهى دربارهى برگشتن از دیانت اسلام و ارتداد؛ «تبصرة المبتدئین»، در احكام طهارت و نماز؛ «الشافیه»، در نماز؛ حاشیه بر «كافى»؛ «قلائد الدرر فى بیان آیات الاحكام بالاثر» كه كتابى تفسیرى و فقهى استدلالى دربارهى بیان و تفسیر آیاتى از قرآن مجید؛ «میزان المقادیر» كه كتابى فقهى استدلالى همراه محاسبات ریاضى كه اوزان و مقادیر شرعى در زكوة را با واحد اندازهگیرى بیان كرده است.
