ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
از اجله علماء و ادباى عصر مشروطیت است. وى در 1278 ه.ق در تبریز متولد شد. پدرش حاج میرزا عبدالكریم ملاباشى آذربایجانى از فضلاء و حكماء قرن سیزدهم بود. مقدمات تحصیل را از صرف و نحو و معانى و بیان و عروض و قافیه و حساب و هندسه و نجوم نزد آقا على زنوزى شارح اسفار ملاصدرا فرا گرفته سپس به تحصیل فقه و اصول و كلام پرداخت. آنگاه به نجف مسافرت نمود و مشغول تحصیل شد تا به مرتبه اجتهاد نائل آمد. مقارن واقعه رژى به ایران آمد و در تبریز رحل اقامت افكند و به تدریس در حوزه علمیه مشغول شد. بعد از صدور فرمان مشروطیت و اعلان انتخابات دوره اول از طرف طبقه علماء و طلاب آذربایجان به نمایندگى مجلس انتخاب گردید. بعد از تعطیل مجلس در استبداد صغیر داخل عدلیه شد و به مقام مستشارى دیوانعالى تمیز رسید و این سمت را تا حینالفوت عهدهدار بود. در 1334 براى معالجه به اروپا رفت و چند سالى در لندن و برلن و استكهلم اقامت نمود. ولى بیمارى او بهبود نیافت تا اینكه در 1339 در برلین درگذشت و در قبرستان مسلمین به خاك سپرده شد. مرحوم فضلعلى آقا موسوى در زبان فارسى و عربى تسلطى تام داشته و از او به این دو زبان اشعارى باقى است. در شعر صفا تخلص مىكرده است. مرحوم موسوى مردى متعین، دانشمند و ادیب بوده است. در ادبیات عرب و فقه و اخبار و رجال در آن ایام كمتر كسى به تبحر آن مرحوم دیده مىشد. گرچه در ابتداى مشروطیت با آزادیخواهان همراه بود ولى نمایندگان تندروى آن عهد یعنى برگزیدگان دموكرات و انقلابى مجلس با آن مرحوم صفائى نداشته و او را مستبد مىدانستند. به همین دلیل وقتى مجلس به توپ بسته شد او را محتشمالسلطنه اسفندیارى به دادگسترى برد و مقام قضائى به او سپرد. یكى از فرزندان وى به نام محمد على موسوى به مقام وكالت مجلس رسید و مجموعا هشت دوره وكیل بود، یعنى در تمام مدت سلطنت رضا شاه كرسى وكالت را حفظ كرد.
