ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
فرزند سرلشكر محمود انصارى (امیراقتدار)، متولد 1287 در تهران. فارغالتحصیل دانشكدهى افسرى تهران و دانشكدهى افسرى فرانسه در رشتهى راهسازى و ساختمان. پس از ارتقاء به درجهى افسرى به هنگام تأسیس راهآهن به آن مؤسسه منتقل شد. مدتى ریاست راهآهن جنوب با او بود سپس به ریاست راهآهن تهران رسید. در 1322 به جرم طرفدارى از آلمانها از طرف متفقین بازداشت شد و قریب یك سال در زندان متفقین در اراك به سر برد. پس از استخلاص از زندان به ریاست دفتر ستاد ارتش منصوب گردید و از دوستان و نزدیكان رزمآرا شد. در 1329 به درجهى سرتیپى ارتقاء درجه یافت و در همان سال كه رزمآرا به ریاست دولت رسید، او را در رأس راهآهن دولتى ایران قرار داد. در 1334 با احراز درجهى سرلشكرى در كابینهى حسین علاء وزیر راه شد. در كابینهى دكتر اقبال كه سه سال و نیم طول كشید همان سمت را داشت. در كابینهى شریفامامى همچنان وزیر راه بود. در اوخر حكومت شریفامامى جاى خود را به مهندس بهنیا داد و از دولت خارج شد. در 1375 درگذشت.