ملیت : ایرانی - قرن : 4 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 406 ق)، مفسر، قارى، واعظ، مورخ، ادیب و نحوى. از اصم و ابوالحسن كارزى و ابوحاتم بن حِبّان و ابوزكریا عنبرى حدیث شنید. ابوالقاسم ثعلبى از خواص شاگردان وى بود. نخست مذهب كرامى داشت، اما بعدها به مذهب شافعى گروید. در علوم و معانى قراآت مختلف امام عصر خود بود و در نیشابور سرچشمه علم به حساب مىآمد. وى در آنجا به تدریس مشغول بود و گروه فراوانى از مجلس درس او بهرهمند گردیدند. ابوبكر حیرى واعظ و محمد فرغانى و حسین سكّاكى از وى روایت كردهاند. ابنحبیب در مغازى، قصص و سیر نیز پیشگام بود. از آثار وى: «تفسیر النیسابورىالقدیم» یا «تفسیر قرآن مجید»؛ «عقلاء المجانین». از وى آثارى در آداب و مواعظ و نیز اشعارى پراكنده بر جاى ماند.
