ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد چهارم)
رضا رحیمى به سال 1314 خورشیدى در بخش 5 تهران واقع در قناتآباد متولد شد. او مىگوید: «اولین نغمات دلنواز موسیقى سنتى را به وسیله مادرم كه با نواختن ساز تار آشنایى داشت، زمزمه لالایى و بیت: «هزار مرتبه بهبه از این لب شكرینت خدا كند كه نباشد اجل به قصد كمینت» كه بعدها فهمیدم در گوشهاى از مایه «شور» است. روشنگر علاقه شدید من به موسیقى گردید و اولین سازى كه براى یادگیرى شروع كردم تنبك بود كه مقدمات آن را نزد مادرم و بعدها از استاد حسین خرسندى و سپس با معرفى یكى از اقوام، نزد استاد حسین تهرانى رفتم و از مكتب او بهرهور گردیدم و استفاده شایانى بردم تا جایى كه در اركسترهاى همنوازى ضرب كه توسط استاد تهرانى تشكیل مىگردید، شركت مىنمودم و در اركسترهاى بزرگى كه به نوازندگى مىپرداختم، تجربهاندوزى نیز مىكردم. همزمان با آموزش ضرب، چند سالى با ساز تار آشنایى پیدا نمودم و در منزل به نواختن ساز تار مشغول بودم ولى خوب به یاد دارم كه موسیقى را از سن چهارده سالگى بطور جدى آغاز كردم و با خرید ویولن و در جهت استفاده از اساتید، با توجه به تأسیس كلاسهاى شبانه هنرستان عالى موسیقى و با اعتقاد به فراگیرى اصول علمى، در كلاسهاى آن هنرستان ثبتنام نمودم و نزد استادان بزرگى چون سرژ خوتسیف و افشار، با اصول و فنون صحیح ویولن آشنا گردیدم و همزمان از اساتید گرانقدر دیگرى مثل: فریدون فرزانه و مصطفى پورتراب از كلاسهاى سلفژ و تئورى و اصول علمى موسیقى بهرهور گردیده و علاوه بر فراگیرى ویولن و اصول علمى موسیقى مدت دو سال نزدیك استاد موسیقى اتریشى به نام «هلموت اشمیدل» مشغول فراگیرى و نوازندگى ساز هورن پرداخته و همزمان در كلاس آواز خانم فاخره صبا شركت مىكردم و به فراگیرى آواز كلاسیك مىپرداختم. چندى بعد، با شركت در گروه كر هنرستان عالى موسیقى به رهبرى آقاى باغچهبان و خانم ایشان ئولین باغچهبان و شركت در اجرا و ضبط آهنگهاى باغچهبان روى اشعار فردوسى و جمعاً بیش از 10 سال استفاده از كلاسهاى هنرستان عالى موسیقى و اساتید بزرگ آن بهرهور و تجربهاندوزى كردم. عشق عمیق من به موسیقى سنتى ایران كه از طفولیت در جسم و روحم، ریشه داشت باعث گردید كه پس از آموختن مقدمات علمى موسیقى كلاسیك و آشنایى به اصول صحیح نوازندگى ویولن در هنرستان عالى موسیقى، همزمان موفق به شركت در كلاس استاد بزرگوار ابوالحسن صبا گردیدم و تا سال 1336 كه استاد در قید حیات بود، بیش از 6 سال به عنوان خاكروب آستان وجود او، انجام وظیفه و عاشقانه از فیض فیاض آن بزرگوار بهرهور گردیدم كه علاوه بر دروس هنرى و موسیقى، درس اخلاق و معرفت و زندگى نیز آموختم كه همواره چراغ راه زندگىام بوده است. مدت دو سال هم از كلاس استاد فقید حسین یاحقى بهره گرفتم و به سبك مخصوص این استاد كه در اجراى تكیهگاهى موسیقى ایرانى داشت آشنا گردیدم، در سالهاى بعد به علت اشتغال به شغل ادارى و نظامى و محدودیتهاى كارى، به طور غیرمستقیم فعالیتهاى هنرى را دنبال كردم از جمله: ساخت آهنگ بر روى اشعار حافظ و سعدى و شاعر گرانمایه معاصر عماد خراسانى و تشكیل و تأسیس كلاس موسیقى با آقاى محمد شیرخدایى و تدریس خصوصى شاگردان و هنرجویان موسیقى مىباشد.
