محرومیت از نماز شب
محرومیت از نماز شب
از دیگر آموزه های اساسی درباره سیره امام علی (علیه السلام) درباره نماز شب آن است که به ذکر علت و دلیل محرومیت افراد از اقامه نماز شب پرداخته اند:
جناب صدوق در کتاب توحید روایت کرده اند که مردی نزد امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) آمد و گفت: یا امیرالمؤمنین مندر شب گذشته از نماز شب محروم شدم. حضرت به او فرمودند: تو مردی هستی که گناهان پایبند تو شد.1
همان طور که مشاهده می شود حضرت در بیان علت عدم توفیق به خواندن نماز شب، کلیدی را ارائه می فرمایند که امروزه نیزمی تواند راهگشای ما باشد. سرّ آنکه موفق به نماز شب نشویم جز این نیست کهگناهان و زشتی ها همچون زنجیری پایمان را بسته اند و پرده غفلت و خواب زدگی بر چشمانمان کشیده اند. پس برای رهایی از چنگال گناهان و توفیق پرواز در شب های پر رمز و راز برای مناجات با معبود بی انباز باید تلاش و جهادی اکبر نمود.
1- فضایل و سیره چهارده معصوم(علیهم السلام) در آثار استاد علامه حسن زاده آملی- عباس عزیزی
ادامه مطلب
قبله حضرت ابراهیم کجا بود؟
قبله حضرت ابراهیم کجا بود؟
دستهای از روایات بر این نکته تأکید دارند که بنای کعبه به دست حضرت آدم بوده است، به گفته این روایات آغاز مراسم حج نیز به زمان حضرتآدم باز میگردد، همچنانکه نامگذاری برخی از نواحی اطراف مکه و نیز مشاعردر ارتباط با حضرت آدم و همسرش حوا یاد شده است. اگر این روایات را بپذیریم باید بگوییم که مدت زمانی پس از آدم خانه کعبه چندان محل توجه نبوده است، تا آن که حضرت ابراهیم بار دیگر آن را تجدید بنا کرد، در این صورت در نگاه تاریخی قرآن: تاریخ مکه و کعبه با تاریخ قدمت انسان بر کره خاکی برابری میکند، آنچه قرآن مجید در آیات مختلف بر آن تأکید دارد قدمت خانه کعبه و فضیلت آن بر جاهای دیگر است، آنجا که یهود دربارة تغییر قبله وبیتالمقدس گفتند خداوند به صراحت فرمود که «اولین محلی که خداوند در آن عبادت شده است در این شهر بکه قرار دارد؛ إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبارَکاً وَ هُدی لِلْعالَمِینَ»
و در آیات دیگر سخن از تجدید بنای این خانه توسط ابراهیم و اسماعیل میگوید:
«وَإِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِیمَ مَکانَ الْبَیْتِ أَنْ لا تُشْرِکْ بِی شَیْئاً وَ طَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَ الْقائِمِینَ وَ الرُّکَّعِالسُّجُودِ و آن گاه که برای ابراهیم جای خانه کعبه را تهیه دیدیم که چیزی را با من شریک مساز و خانه مرا برای طواف کنندگان و به نماز ایستادگان و رکوع کنندگان سجدهگر پاکیزه کن».[1]
بنا بر این با وجود کعبه قبله آن حضرت غیر از کعبه جایی نبوده است. چون آن حضرت مراسم حج را در آن به جای میآورد و نماز و عبادت در این محل انجام میداد و به غیر از این خانه که مقدسترین مکان عبادت در روی زمین است، قبلهگاه ابراهیم جایی نبوده است. چنان که پس از او اسماعیل و فرزندان او در این محل عبادت میکردند و این قداست تا زمان ظهور اسلام استمرار داشت، اگرچه مشرکین در آن بتپرستی میکردند، ولی پرستش بتها در این مکان خود بهترین دلیل بر عبادتگاه بودن دیرینهی این خانه دارد که بر اثر تحریف، آنها گرفتار بتپرستی شده بودند.[2]
از سیاق این آیات و آیات دیگر قرآن که درباره خانه کعبه نازل شده به توان به خوبی دریافت که ابراهیم نه تنها بدین سو و در همین خانه نماز میگذارد و مرکز عبادتگاه پروردگار بود، بلکه برای عبادت دیگراننیز این خانه را آماده مینمود، و خداوند این پردهداری را که بهترین شغل برای مؤمنین حساب میشود، به حضرت ابراهیم و فرزندان او داده است. چنان که قبل از اسلام نیز قریش که از فرزندان و نسل اسماعیل بودند به این شغل افتخار مینمودند.
در نتیجه قبلهگاه ابراهیم همین خانه مقدس بوده است و فضیلت این خانه بنابر روایات بسیار معتبر از تمام خانههای خداوند درروی زمین برتر است و این خانه موازی با خانهای است که در بیتالمأمور ساخته شده است که فرشتگان در طواف می کنند.
[1] . حج/26.
[2] . جانبی ناس، تاریخ ادیان، تهران، علمی فرهنگی، چاپ هفتم، 73، ص12-711
ادامه مطلب
آیا بدون لباس میشود عبادت کرد و نماز خواند؟

1. پوشش در معمول عبادات
در بیشتر عبادات اگر انسان تنها باشد پوشش بدن شرط نیست، بلکه برخی عباداتمانند غسل در بسیاری از موارد بدون لباس انجام میشود، البته در عباداتی که پوشش در آنها لازم نیست، غیر از مواردی چون غسل، ادب اقتضاء میکند که عبادت کننده پوشش مناسبی داشته باشد.
2. پوشش در نماز
در برخی عبادات مانند نماز و طواف باید به صورت لزومی حداقل لباس را بر تن داشت.
الف. پوشش برای مرد
مرد در نماز باید عورتین خود را (حتى اگر کسى او را نمیبیند) بپوشاند. بهتر است از ناف تا زانوها پوشانده شود.
ب. پوشش برای زن
زن در نماز باید تمام بدن (حتى سر و موى) خویش را بپوشاند. پوشانیدن صورت به مقدارى که در وضو شسته مىشود و دستها تا مچ و پاها نیز تا مچ پا لازم نیست.[1]
ناگفته نماند که این موارد حداقلهایی است که رعایت آن در نماز لازم است، امّا نظر به اینکه یک بنده در حال عبادت بویژه در نماز، در حضور خداوند است؛ لذا در حد امکان باید با پوشش مناسبتر رعایت ادب را بنماید.
پوششی که در بالا گفته شد، در حالت عادی و اختیار است، امّا در حالت اضطرار، شرایط متفاوت میشود خصوصاً در نماز که در هیچ حالتی از مکلف ساقط نمیشود.
برای آگاهی بیشتر به بخش «پوشانیدن بدن در نماز» در توضیح المسائل مراجع مراجعه شود.
ادامه مطلب
نماز توابین چند رکعت و به چه صورت است؟
نماز توابین چند رکعت و به چه صورت است؟
از نظر اسلام یکی از واجبات، توبه از گناه است. خداوند متعال در قرآن کریم مردم رابه توبه امر کرده است و می فرماید: "اى کسانى که ایمان آوردهاید بسوى خداتوبه کنید، توبهاى خالص، امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان راببخشد و ..."[1] بنابراین در مواردی که انسان مرتکب کار حرامی شده باشد لازم است که فوراً توبه کند. در روایات برای توبه آدابی بیان شده است. معصوم (ع) می فرماید: هر بنده ای که مرتکب گناه شود اگر بعد از گناه غسل کند و دو رکعت نماز به جا آورد و استغفار (توبه)کند خداوند او را می بخشد و حق او بر خداوند است که توبه او را بپذیرد، زیرا خداوند فرموده است کسی که مرتکب کار بد یا ظلمیشود و پس از آن توبه کند خدا را بخشنده و مهربان خواهد یافت. "[2] بنا بر این یکی از آداب توبه خواندن دو رکعت نماز است که قبل از توبه خوانده می شود.
در روایت دیگری آمده است که امام صادق (ع) فرمود: "کسی که چهار رکعت نماز بخواند و در هر رکعت پنجاه بار سوره توحید را بخواند قبل از این که از نماز خارج شودتوبه اش پذیرفته خواهد شد."[3] شایدمراد از نماز توابین، یکی از این دو نماز (دو رکعت یا چهار رکعت نماز قبل از توبه) است؛ زیرا در روایات غیر از این نماز، نماز دیگری را به عنوان نماز توابین نیافتیم.
البته برخی از عرفا در توصیه هایشان گفته اند: نماز اهل انابه و توبه هشت رکعت هنگام زوال است.[4]
[1] تحریم،8:" یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسى رَبُّکُمْ أَنْ یُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ..."
[2] وسائلالشیعةج : 16 ص : 79، حدیث 21032، الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الدَّیْلَمِیُّ فِی الْإِرْشَادِ قَالَ قَالَ ع مَا مِنْ عَبْدٍ أَذْنَبَ ذَنْباً فَقَامَ فَتَطَهَّرَ وَ صَلَّى رَکْعَتَیْنِ وَ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ إِلَّا غُفِرَ لَهُ وَ کَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أَنْ یَقْبَلَهُ لِأَنَّهُ سُبْحَانَهُقَالَ وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِاللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِیماً.
[3] التهذیب3: 188 الحدیث 427، الوسائل 5: 245 الباب 13 من أبواب بقیّة الصلوات المندوبة الحدیث 1. ، عن عبد اللَّه بن سنان، عن أبی عبد اللَّه علیه السّلام قال: «من صلّى أربع رکعات یقرأ فی کلّ رکعة قل هو اللَّه أحد خمسینمرّة، لم ینفتل و بینه و بین اللَّه ذنب»
[4] بر گرفته از توصیه های اخلاقی حضرت آیت ا...سید علی قاضی
ادامه مطلب